เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: กุมภาคม ที่ 06 กันยายน, 2559, 05:42:37 PM



หัวข้อ: บ้านภูตะวัน
เริ่มหัวข้อโดย: กุมภาคม ที่ 06 กันยายน, 2559, 05:42:37 PM
คิดถึงบ้านหลังเดิมที่ริมเขา
ที่ซึ่งเรานานแล้วได้ห่างหาย
คนที่นั้นก็มิรู้เป็นเช่นไร
อยากกลับไปเยี่ยมเยือนชานเรือนนอน

คิดถึงดาวพราวพร่างทางสลัว
คิดถึงจันทร์หมอกมัวเสียงหมาหอน
คิดถึงแสงลับขอบฟ้าเมื่อแรมรอน
คิดถึงตอนเดินร่อนบนทางไกล

เปลยังไกวชิงช้าแกว่งอยู่หรือเปล่า
ทุ่งรวงข้าวต้นมะพร้าวอยู่ดีไหม
ยามน้ำค้างหยดลงหญ้าเวลาใด
เจ้าหัวใจก็พาลไป"ภูตะวัน"

อยากเห็นภูเขาสูงเมฆปกคลุม
กองไฟสุมยามหนาวเคล้าชวนฝัน
แหงนมองฟ้าเห็นดาวเรียงเคียงแสงจันทร์
คล้ายคำมั่นสัญญาเมื่อลาไกล




หัวข้อ: Re: บ้านภูตะวัน
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 08 กันยายน, 2559, 01:15:47 AM


คิดถึงบ้าน หลังเดิม เคลิบเคลิ้มด้วย
เอื้ออำนวย พจน์พร่ำ ทำเผลอไผล
มีแสงจันทร์ หมอกมัว สลัวใจ
อีกหมาใคร โหยหวน ให้ชวนอิน

Soul



หัวข้อ: Re: บ้านภูตะวัน
เริ่มหัวข้อโดย: กุมภาคม ที่ 08 กันยายน, 2559, 06:37:08 PM
บ้านริมเขาไร้ซึ่งความวายวุ่น
ไร้ควันกรุ่นควันโขมงเสียงโฉงเฉง
มีแต่เสียงหมาหอนห่อนบรรเลง
เปรียบดังเพลงไพเราะเสนาะใจ
(แต่หอนมากก็เริ่มชักกลัวๆแล้วค่ะ)

อีกแสงจันทร์หมอกมัวสลัวบ้าง
ทั้งเส้นทางเปลี่ยวๆน่าเสียวไส้
มองข้างๆไม่เห็นแม้ผู้ใด
แต่ดีใจเพราะเราเดินมาคนเดียว

 :15:



หัวข้อ: Re: บ้านภูตะวัน
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 08 กันยายน, 2559, 09:55:22 PM


เสียงหมาหอน อ้อนคลอ ออเคสตร้า
คืนจันทรา เต็มดวง พ่วงหวาดเสียว
โพล่งมนุษย์ หมาป่า คงฮาเกรียว
หนทางเปลี่ยว เลี้ยวเลาะ เตาะแตะเดิน

ทว่าบ้าน ริมเขา ของเรานี่
ปลอดภัยมี ดาวเดือน เรือนริมเถิน
เสียงหริ่งหรีด เรไร ให้ฟังเพลิน
แม้ดำเนิน โดดเดี่ยว มิเปลี่ยวใจ

Soul



หัวข้อ: Re: บ้านภูตะวัน
เริ่มหัวข้อโดย: กุมภาคม ที่ 09 กันยายน, 2559, 07:44:11 PM
บ้านริมเขาของท่านช่างดีนัก
ขอแวะพักกลางทางบ้างได้ไหม
อยากฟังเสียงจิ้งหรีดกรีดหัวใจ
มองพระจันทร์แสงใสในยามเดิน

อันเสียงหอนหมาน้อยออเคสตร้า
หากกลายเป็นหมาป่าคงพาเขิน
เมื่อคืนดูทไวไลท์จนหลับเพลิน
หากเดินเดินเจอจริงไม่วิ่งเลย

 :28:


หัวข้อ: Re: บ้านภูตะวัน
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 11 กันยายน, 2559, 06:19:41 AM
แม้ได้ครอบครองบ้านย่านริมเขา
แต่ใจเหงาไร้คู่โดดเดี่ยว
จะมองฟ้ามองน้ำก็ช้ำเชียว
เลยออกเที่ยวหลบคนมิสนใคร

พอยินเสียงน้ำตกช้ำอกนัก
พอยินนกพรอดรักชักหมองไหม้
พอเห็นคู่เคียงเคล้าเดินเหย้าไป
น้ำข้างในไหลกรูบนลู่ทรวง

สิริวตี

ขออภัยที่ไม่ได้ต่อกลอนด้านบนนะคะ


หัวข้อ: Re: บ้านภูตะวัน
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 11 กันยายน, 2559, 10:35:50 AM


บ้านริมเขา หลังน้อย กลอยใจสุข
ปลดเปลื้องทุกข์ ท่วมท้น กมลหวง
จะหกล้ม ซมซาน ร้าวรานลวง
ทุกข์ทั้งปวง สลาย มลายพลัน

บ้านหลังนี้ มีพลัง สั่งวิเศษ
ทุกข์เทวษ จางหาย คล้ายดั่งฝัน
จักรองรับ วิโยค โศกจาบัลย์
ผ่องใจผัน ฟื้นปลุก สุขคืนครอง

...บ้านริมเขาหลังน้อยนี้ ขอน้อมนำ
แนวคิดพระพยอม กัลยาโณ
ตาม "โครงการ สลบมาฟื้นไป" ครับผม...

Soul Searcher
Inspired to write 11/9/2016

 :14: