เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: พรานไพร ที่ 11 กุมภาพันธ์, 2560, 11:52:08 PM



หัวข้อ: สุขสันต์"วันมาฆบูชา"
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 11 กุมภาพันธ์, 2560, 11:52:08 PM
(http://upic.me/i/2m/1211945925.jpg)
(ขอบคุณภาพประกอบจากเนต)

มาฆบูชา
(กลอนเก่าแต่งไว้หลายปีแล้ว)

ถึงมาฆบูชา คราเดือนสาม
จันทร์อร่าม งามดวง บนห้วงหาว
เปล่งประกาย แวววับ สลับดาว
เมื่อถึงคราว สำคัญ ในวันเพ็ญ

เป็นวันที่ พุทธองค์ ท่านทรงเทศน์
ธรรมวิเศษ ปาติโมกข์ ให้โลกเห็น
ด้วยสุดยอด พระธรรม นำประเด็น
ถือว่าเป็น หัวใจ ในศาสน์งาม

คือ "ละชั่ว,กอปรดี, จิตพิสุทธิ์"
ทางวิมุตติ สุโข โอวาทสาม
เหล่าชาวพุทธ น้อมนำ กระทำตาม
ทั่วเขตคาม เป็นทาง สว่างใจ

เป็นคำสอน งามจริง กว่าสิ่งสรรค์
อาทิกัลย์ฯ งามต้น พ้นสมัย
มัชเฌกัลย์ฯ งามกลาง หว่างหทัย
งามพิไล สุดท้าย หมายนิพพาน...

(จบตอนที่ ๑)

..พรานไพร..


หัวข้อ: Re: สุขสันต์"วันมาฆบูชา"
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 11 กุมภาพันธ์, 2560, 11:54:43 PM

เป็นหัวใจ พุทธศาสน์ โอวาทพุทธ
อันพิสุทธิ์ เลิศล้ำ ธรรมสาร
สงฆ์สาวก พร้อมสรรพ สดับการ
น้อมดวงมาน สืบทอด ตลอดไป

เรียกอีกวัน "จาตุรงค์สันนิบาต"
เทศน์ "โอวาทปาติโมกข์" ยกสมัย
ประชุมสงฆ์ องค์สี่ มีความนัย
ณ สวนไผ่ รมณีย์ ที่สบาย

เวฬุวัน อาราม งามสง่า
เป็นสวนป่า ราชัน ท่านถวาย
พิมพิสาร เอกองค์ ดำรงกาย
ทรงมากมาย ศรัทธา ปัญญาชน

องค์ที่หนึ่ง พระสงฆ์ ทรงศีลศักดิ์
ที่พำนัก ตามป่า พนาสณฑ์
พันสองร้อยห้าสิบ ทิพย์สกนธ์
รับนิมนต์ องค์พุทธ รีบรุดมา

ทรงนิมนต์ ด้วยญาณ บันดาลฤทธิ์
สงฆ์ศักดิ์สิทธิ์ รับรู้ ทุกคูหา
จากเถื่อนถ้ำ อำไพ ในวนา
สู่มรรคา อาราม ตามนิมนต์...

(จบตอนที่ ๒)

...พรานไพร...


หัวข้อ: Re: สุขสันต์"วันมาฆบูชา"
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 11 กุมภาพันธ์, 2560, 11:57:19 PM

มินัดหมาย ล่วงหน้า ในครานั้น
ประชุมกัน ทันใด คล้ายล่องหน
ตามบัญชา พระสุคต ทศพล
สงฆ์ยินยล พร้อมเพรียง เผดียงจร

องค์ที่สอง พระสงฆ์ ทรงวิสุทธิ์
มีพระพุทธ อุปัชฌาย์ สิกขาสอน
เป็นเอหิภิกขุฯ ลุบวร
ชุลีกร พระบาท ศาสดา

องค์ที่สาม งามแท้ แลหมู่สงฆ์
พระทุกองค์ อรหันต์ ทรงพรรษา
เป็นเอกอุ ลุธรรม สัมภิทา
อภิญญา ครบถ้วน ล้วนฤทธี

เป็นครั้งแรก สันนิบาต ศาสนา
เป็นมหาสังฆะ วาระถี
ปฐมโพธิกาล ตำนานมี
วันฤกษ์ดี พระธรรม ได้สำคัญ

องค์ที่สี่ โสภา มาฆฤกษ์
ดิถีเบิก คืนเพ็ญ เห็นสวรรค์
ศศิเพ็ญ เย็นตา ลดาวัลย์
ประจวบกัน สรรค์สร้าง อย่างลงตัว..

(จบตอนที่ ๓)

...พรานไพร...


หัวข้อ: Re: สุขสันต์"วันมาฆบูชา"
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 11 กุมภาพันธ์, 2560, 11:58:47 PM

พุทธองค์ ทรง โอวาทปาติโมกข์
ทำให้โลก จารึก สำนึกทั่ว
ละบาปกรรม ทุกอย่าง ทางเมามัว
ละอายกลัว ผลกรรม ที่ทำลง

เมื่อละบาป ซาบซึ้ง ถึงมหันต์
แล้วจึงหมั่น ทำดี มีประสงค์
กรรมบถ จดไว้ ฤทัยตรง
จนปลดปลง บ่วงเล่ห์ อเวจี

ละสิ่งชั่ว มัวเมา อันเผาไหม้
น้อมดวงใจ ใฝ่บุญ หนุนราศี
แล้วฝึกจิต ผ่องใส ไกลราคี
เป็นความดี สูงสุด อุตตะโม

เป็นสรุป คำสอน พุทธศาสน์
ฆราวาส ภิกษุ ลุบ่วงโซ่
น้อมใส่เศียร เพียรตั้ง หวังภิญโญ
ตามพุทโธ ฝากไว้ ให้อาวรณ์

แล้วทรงเน้น ประกาศ โอวาทพระ
จงอย่าละ ขันติ ดำริสอน
เป็นตบะ เผาเหตุ กิเลสมรณ์
อาจถ่ายถอน ดวงจิต อวิชชา..

(จบตอนที่ ๔)

...พรานไพร...


หัวข้อ: Re: สุขสันต์"วันมาฆบูชา"
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 12 กุมภาพันธ์, 2560, 12:02:02 AM

พระนิพพานสูงสุด วิมุตติเลิศ
ย่อมประเสริฐ ก้าวล่วง บ่วงตัณหา
เป็นยอดอุตม์ สุทธิ วิราคา
เหล่าพุทธา รับรอง กว่าผองธรรม

ผู้โหดร้าย หมายโทษ มิโปรดสัตว์
ท่านไม่จัด บรรพชิต เพราะจิตต่ำ
ด้วยขาดสิ้น เมตตา มาประจำ
ฤดีดำ ต่ำทราม ประณามไกล

ผู้เบียดเบียน สัตว์อื่น หมายขื่นขม
ย่อมมิสม สมณะ ละวิสัย
เพราะมักโกรธ โฉดเขลา จนเน่าใน
จึงมิใช่ เพศสงฆ์ ผู้ทรงคุณ

ไม่กล่าวร้าย ไม่ทำร้าย หมายเข่นฆ่า
สำรวมปาติโมกข์ ยกธรรมหนุน
รู้ประมาณ ภัตตา ค่าเจือจุน
สงัดวุ่น ปฏิรูฯ อยู่เสนาฯ

อธิจิต คิดฝึก ตรึกวิเวก
เป็นปัจเจก โพชฌงค์ ทรงสิกขา
ไม่ละเลย ทุกวัน หมั่นโยคา
ย่อมโสภา วิเศษ เพศอุดม

(จบตอนที่ ๕)

...พรานไพร...


หัวข้อ: Re: สุขสันต์"วันมาฆบูชา"
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 12 กุมภาพันธ์, 2560, 12:07:03 AM

..ตอนที่ ๖ (สุดท้าย)..

จบใจความสำคัญวันมาฆะ
ตามพุทธะทรงแจงแสดงสม
หลังยี่สิบพรรษาแรกสงฆ์แหวกปม
องค์บรมฯจึงงดมิโปรดใคร

เพราะสงฆ์เริ่มมัวหมองต้องอาบัติ
มิงามชัดเหมือนก่อนตอนยังใหม่
จึงมอบสงฆ์สวดเองเคร่งวินัย
ผิดวิสัยพุทธองค์ทรงร่วมฟัง

การประชุมองค์สี่ฤกษ์ดีเกิด
โอกาสเลิศหายากลำบากหวัง
มิได้เกิดพร่ำเพรื่อเหลือประดัง
เพียงหนึ่งครั้งพุทธะแต่ละองค์

สมัยนี้พุทโธโคตมะ
เพ็ญมาฆะเดือนสามท่ามหมู่สงฆ์
หลังตรัสเป็นพุทธเจ้าเก้าเดือนตรง
ธรรมเจาะจงเวไนยให้ตราตรึง

วันมาฆบูชายกมากล่าว
มอบแด่ชาวมวลมิตรแทนคิดถึง
ไม่ต้องการอามิสจิตรำพึง
  หวังเพียงหนึ่งจริงใจและไมตรี ๚๛

  :aab17:

...พรานไพร...