เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

(https://scontent.fbkk8-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/17098701_1409210085816147_8571435334799123630_n.jpg?oh=f65f168f8e60162edc0003f0aafc065d&oe=596E3D6B)

...ก่อสร้างแล้วไง?...

สัมภาระข้าวห่อน้ำพออิ่ม
ขนมชิมแค่อยากมิมากหลาย
นั่งรอรถรับจ้างก่อสร้างนาย
คนมากมายเบียดเสียดยัดเยียดรอ

เมื่อรถมาถึงที่ไม่มีอยู่
ต้องวิ่งคู่แย่งขึ้นแม้ยืนหนอ
หากรถเต็มคนท้ายเจ้านายพอ
เขาอาจขอหยุดงานแล้วผ่านวัน

กรรมกรก่อสร้างรับจ้างเขา
แสงแดดเผาตัวดำกายล่ำสัน
คนขายแรงแลกเงินมิเขินกัน
หากินทันรายจ่ายมิอายใคร

ยินเขาว่าทำทางก่อสร้างต่ำ
แสนเจ็บช้ำเขาว่าน้ำตาไหล
เพราะความจนหนีมาจากป่าไพร
หากินไกลกลางกรุงถิ่นรุ่งเรือง

ฉันก่อสร้าง ถนนให้คนผ่าน
ไปสำราญมีสุขสิ้นทุกข์เขื่อง
เขาเดินทางรถหรูอยู่ประเทือง
ฉันเพียงเฟื้องเงินตราแลกค่าแรง

"งานก่อสร้างยินด้อยค่าน้อยนัก
มิประจักษ์ราศรีกวีแสง"
อยู่ตึกสูงใจต่ำคำแสดง
คำเสียดแทงแนมเหน็บมันเจ็บใจ
.
กรรมกรก่อสร้างพิณจันทร์
๖ มีนาคม ๒๕๖๐
*******************
* ขอบคุณภาพแรงงานบนรถหกล้อจาก Maneger online