เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

ก่อกำแพงหัวใจไว้โดยรอบ
เพื่อกั้นกรอบอาณาใครอย่าเข้า
จะเก็บตัวเก็บใจไว้เพียงเรา
มีความเหงาเป็นเพื่อนของเรือนรัก

กำแพงสูงสุดเสียดแทบเบียดฟ้า
กำแพงตากำแพงหูให้รู้หนัก
กำแพงแก้วปีนยากลำบากนัก
ใครจะมาทายทักมิได้ยิน

เห็นเพียงขอบฟ้าพราวดาวทอทาบ
แสงจันทร์อาบอุ่นอกระทกสิ้น
มีลมปลอบตอบรับกับกวินท์
ที่โรยรินรู้รื่นตื่นภวังค์

เพราะว่ากลัวแสนกลัวกลัวรู้สึก
เพราะว่านึกแสนนึกนึกความหลัง
เพราะว่าพ่ายแสนพ่ายพ่ายแทบพัง
เพราะว่ายั้งแสนยั้งยั้งฤดี

กำแพงสูงสุดใจให้ถึงจิต
กำแพงปิดสิทธิ์ของห้องทั้งสี่
กำแพงเหลือลิขิตชีวิตนี้
กำแพงมีพื้นที่พอหายใจ

สิริวตี

กำแพงบุญคอยค้ำยามลำบาก
คราตกยากเกื้อหนุนจุนเจือได้
กำแพงศีลปฏิบัติวัตรละไม
ปิดกั้นไว้เชื้อชั่วหลงมัวเมา

หากว่ามีหัวใจใส่มานะ
มิลดละเลือนหลงคงใจเศร้า
ตั้งกำแพงสูงล้นแม้จนเงา
มิอาจเข้าถึงนั้นด้วยหวั่นเกรง

เพราะกำแพงจำนรรจ์พลันเหินห่าง
ยิ่งนับวันจืดจางร้างข่มเหง
สุดจะหักห้ามดลหม่นบรรเลง
เป็นบทเพลงกล่อมกวีไร้ปรีดา...

Soul Searcher
Inspired to write 13/5/2017