|
หัวข้อ: ....อ้างว้าง ห่างไกล.... เริ่มหัวข้อโดย: หมอกจาง ที่ 18 พฤษภาคม, 2560, 10:42:29 PM แนบชิดแม้จิตไกลห่าง
อ้างว้างห่างไกลเกินฝัน ความจริงฝันเกินคืนวัน แปรผันวันคืนแสนไกล :35: :35: น้ำตาไกลแสนอาบแก้ม แรกแย้มแก้มอาบสดใส โอบอุ้มใสสดหมดใจ หวั่นไหวใจหมดจดจำ :25: :25: โศกเศร้าตรอมตรมขมขื่น กล่ำกลืนขื่นขมตรมช้ำ เจ็บปวดช้ำตรมคมคำ ตอกซ้ำคำคมข่มใจ :23: :23: ปาดแก้มกลบน้ำนัยต์ตา ใจชาตานัยต์ใสแสน เจ็บแค้นแสนใสห่วงใย ห่างไกลใยห่วงทวงคำ :13: :13: หากรักคำทวงหวงห้าม คำถามห้ามหวงชิดใกล้ หากคิดใกล้ชิดติดใจ ห่วงใยใจติดคิดตาม :29: :29: หากเธอรักกันจงเอ่ย เปรียบเปรยเอ่ยจงกล่าวอ้าง คืนค้างอ้างกล่าวเปล่าทาง ทวงถามความเปล่าเศร้าจริง :19: :19: .....หมอกจาง..... หัวข้อ: Re: ....อ้างว้าง ห่างไกล.... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 20 พฤษภาคม, 2560, 08:34:08 AM อ้างว้างห่างไกลใจท้อ เฝ้ารอท้อในใจหญิง เหน็ดเหนื่อยหญิงหนักพักพิง หาอิงพิงแอบแนบทรวง คงมีอักษรกลอนกานท์ ชื่นบานกานท์ไกรใหญ่หลวง ยิ่งกว่าหลวงใดใช่ลวง ไร้บ่วงลวงเล่ห์มายา เสกสรรปั้นคำนำน้อม จิตค้อมน้อมปักรักษา หากแม้นสาหัสชีวา ค้างคาวารณทนไป ระบายในกลอนรอนร้าว ลึกราวร้าวฉานมานไหว วะวาบไหวหวามถามใจ ดลให้ใจจารขานครวญ ...แกะรอยกลบทถูกไหมครับ?.. Soul :24: หัวข้อ: Re: ....อ้างว้าง ห่างไกล.... เริ่มหัวข้อโดย: หมอกจาง ที่ 21 พฤษภาคม, 2560, 08:40:42 PM ไม่ถูกค่ะ ต้องเป็นสองคำสุดท้ายของวรรค แล้วพอมาขึ้นวรรคใหม่ต้องสลับที่คำทั้งสองด้วยค่ะ
ปล.หนูแต่งมั่วๆค่ะ (สังเกตจากการไหลไปมั่วของกลบท) ...หมอกจาง... หัวข้อ: Re: ....อ้างว้าง ห่างไกล.... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 22 พฤษภาคม, 2560, 02:21:50 PM อ้างว้างห่างไกลใจท้อ เฝ้ารอท้อใจไหมหญิง เหน็ดเหนื่อยหญิงไหมแอบอิง พักพิงอิงแอบอุ่นทรวง คงมีอักษรกลอนกานท์ ชื่นบานกานท์กลอนให้หวง หากแหนหวงให้ใช่ลวง ไร้บ่วงลวงใช่มายา เสกสรรปั้นคำนำน้อม จิตค้อมน้อมนำล้ำค่า บทบรรณค่าล้ำนำพา เหนื่อยล้าพานำดำเนิน ระบายในกลอนรอนร้าว ลึกราวร้าวรอนผ่อนเผิน หากแม้นเผินผ่อนพอเพลิน ร่วมเดินเพลินพอคลอเคียง ...นั่นสิ คนแก่ตาลายหลงไปได้ไง งั้นขอลองแก้ตัวอีกที... Soul :12: |