|
หัวข้อ: ทะเล..ภาคคำกลอน เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 19 กรกฎาคม, 2560, 01:39:20 PM (https://www.uppic.org/image-E61F_596EF543.jpg) (ขอบคุณภาพประกอบจากเน็ต) ทะเล..ภาคคำกลอน รองเท้าของเด็กน้อยถูกลอยหาย ทะเลร้ายซัดไปไกลสุดกู่ จึงเขียนคำริมหาดวาดไว้ดู ทะเลผู้ขโมย..เด็กโวยวาย ชาวประมงภูมิใจได้ปลามาก ไม่ลำบากวันนี้โชคดีหลาย จึงจารึกคำพ่นบนหาดทราย ทะเลคล้ายผู้ให้..จากใจจริง ชายหนุ่มตกทะเลม้วยซวยอนาถ ทะเลฆาตกร..ต้อนทุกสิ่ง แม่เขาเขียนคำร่ายคล้ายท้วงติง จากใจหญิงรักลูกแสนผูกพัน ชายแก่ได้ไข่มุกประยุกต์ค่า รจนาบนหาดวาดสวรรค์ ทะเลผู้เมตตา..ค่าอนันต์ ช่วยแบ่งปันคนยากมากอารี คลื่นรับรู้ซัดสาดคำวาดเขียน จนโล่งเตียนทั้งหมดพจน์แต่งสี แล้วเอ่ยขึ้นเบาเบาเคล้าปรานี ทั้งหมดที่เขียนไว้ใช่ควรยิน "หากเจ้าเป็นทะเลพื้นเพน้ำ อย่าเอาคำคนอื่นยื่นตัดสิน อย่าวิตกสิ่งใดใจรวยริน เพราะชีวินไม่ง่ายหมายเปรียบเปรย แต่แรกคลอดร้องไห้ได้ลำบาก เพราะผลจากเศษกรรมนำเฉลย ทั้งสุขทุกข์ผิดหวังชั่งมันเอย จงเสบยกับสิ่งดีที่เราเป็น" ฯ :letter: พรานไพร หัวข้อ: Re: ทะเล..ภาคคำกลอน เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 20 กรกฎาคม, 2560, 10:37:13 PM คำของคลื่นยื่นเตือนเหมือนคำมิตร ต่างครุ่นคิดฉุกใจในสิ่งเห็น ล้วนถูกแท้แน่นักหลักประเด็น ไม่ยากเย็นสักนิดคิดทบทวน ทะเลขอบใจคลื่นระรื่นจิต ที่ภาษิตสร้างสรรค์มิผันผวน ขอทำดีต่อไปไม่เรรวน ตามสำนวนปากพ่นคนนินทา :jub jub: พรานไพร หัวข้อ: Re: ทะเล..ภาคคำกลอน เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 21 กรกฎาคม, 2560, 07:50:38 AM หากใจเป็นเช่นทะเลคอยเห่กล่อม มิจมจ่อมทั้งทุกข์ สุขหรรษา เมินป้อยอ ติฉิน รินหลั่งมา ปล่อยอุราเริงรื่นกับคลื่นลม ยามผู้คนนำทุกข์มาถ่ายทิ้ง ไม่ประวิงไหววาบอาบขื่นขม ยังคงซัดคลื่นสาดกวาดระทม ถูกทับถมเพียงใดไม่เคยท้อ Soul Searcher Inspired to write 21/7/2017 หัวข้อ: Re: ทะเล..ภาคคำกลอน เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 21 กรกฎาคม, 2560, 08:11:00 AM จิตก็เหมือนน้ำทะเลที่เห่คลื่น
ระส่ายส่ำยามตื่นดั่งคนบ้า มีกิเลสล้อมรัดสร้างอัตตา หลงหยิบอวิชชาเป็นอารมณ์ ใครจะกล่าวคุณธรรมกับเธอได้ หรือสิ่งถูกสิ่งใช่อย่างเหมาะสม หากมิใช่หนึ่งเดียวอย่างเกลียวกลม ประกายเพชรในตมจะพร่างพราว สิริวตี ตาลุงที่ไหนตัดหน้าเนี่ย หัวข้อ: Re: ทะเล..ภาคคำกลอน เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 21 กรกฎาคม, 2560, 04:49:42 PM ทะเล...ทะเล...เย้...!?นึกได้ :24:
เคยแวะไปพักผ่อนตอนยังสาว เจ็บเพราะรักหักอุระ ระยะยาว หลบเรื่องฉาวฉุยแฉกใจแหลกลาญ ลงลอยล่องฟองคลื่นทั้งตื้นเขิน นอนหาดเนินดูเดือนลอยเคลื่อนผ่าน จวบฟ้าแปรเปลี่ยนสีราตรีกาล นับเนิ่นนานปล่อยจิตปิดแผลใจ ฟ้าเริ่มแดงแสงสุรีย์คลี่สาดส่อง เกิดปวดท้องขึ้นมาพาหวาดไหว มองซ้ายขวาท่าทีมิมีใคร ลุกเร็วไวลงล่องลอยแล้วปล่อยทุกข์ :14: หัวข้อ: Re: ทะเล..ภาคคำกลอน เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 23 กรกฎาคม, 2560, 07:29:48 AM ไยซกมกปานนั้นแม่ขวัญจิต วิปริตปล่อยของมองแล้วจุก ผีทะเลยังอายพ่ายความซุก(ซน) ต้องรีบปลุกกันตื่นมายืนดู ทะเลพลันปั่นป่วนชวนผวา ฝูงมัจฉารันทดแสนอดสู เต่าตายดะปะการังอีกทั้งปู ต่างรับรู้มนุษย์ยาย..ร้ายจริงจริง :21: พรานไพร หัวข้อ: Re: ทะเล..ภาคคำกลอน เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 23 กรกฎาคม, 2560, 10:36:45 AM ขอบคุณที่ชม :22: หัวข้อ: Re: ทะเล..ภาคคำกลอน เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 24 กรกฎาคม, 2560, 09:41:54 PM หากใจเป็นเช่นทะเลคอยเห่กล่อม มิจมจ่อมทั้งทุกข์ สุขหรรษา เมินป้อยอ ติฉิน รินหลั่งมา ปล่อยอุราเริงรื่นกับคลื่นลม ยามผู้คนนำทุกข์มาถ่ายทิ้ง ไม่ประวิงไหววาบอาบขื่นขม ยังคงซัดคลื่นสาดกวาดระทม ถูกทับถมเพียงใดไม่เคยท้อ Soul Searcher Inspired to write 21/7/2017 หากใจเป็นทะเลคลื่นเห่กล่อม คงมิยอมหลับใหลได้พักหนอ ทุกวันคืนถาโถมประโลมรอ คงไม่พอสุขีมีเวลา เป็นแหล่งเที่ยวคนเหงาเขาปลดปล่อย เอาทุกข์ลอยทิ้งจมมิงมหา แล้วเอาสุขกลับไปไม่นำพา เพื่อดูว่าทะเลว้าเหว่ทรวง ทะเลก็ยิ่งใหญ่แสนใจกว้าง มิทิ้งขว้างหน้าที่ที่แสนหวง ทุกเรื่องราวของใครไม่ถามทวง สิ่งทั้งปวงรับไว้ไม่ลำเอียง พรานไพร หัวข้อ: Re: ทะเล..ภาคคำกลอน เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 24 กรกฎาคม, 2560, 10:01:35 PM จิตก็เหมือนน้ำทะเลที่เห่คลื่น ระส่ายส่ำยามตื่นดั่งคนบ้า มีกิเลสล้อมรัดสร้างอัตตา หลงหยิบอวิชชาเป็นอารมณ์ ใครจะกล่าวคุณธรรมกับเธอได้ หรือสิ่งถูกสิ่งใช่อย่างเหมาะสม หากมิใช่หนึ่งเดียวอย่างเกลียวกลม ประกายเพชรในตมจะพร่างพราว สิริวตี ตาลุงที่ไหนตัดหน้าเนี่ย จิตเหมือนน้ำทั้งหมองและผ่องใส มักจะไหลลงต่ำดำและขาว หากปล่อยไว้จนชินเสพกลิ่นคาว มักปวดร้าวเพราะจิตติดอารมณ์ อยู่ที่การฝึกฝนกมลขัด จนเด่นชัดสติมิขื่นขม รู้เท่าทันกระทบพบเงื่อนปม เพชรในตมจึงผุดหลุดนิวรณ์ พรานไพร หัวข้อ: Re: ทะเล..ภาคคำกลอน เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 25 กรกฎาคม, 2560, 08:31:20 AM หากใจเป็นเช่นทะเลคอยเห่กล่อม มิจมจ่อมทั้งทุกข์ สุขหรรษา เมินป้อยอ ติฉิน รินหลั่งมา ปล่อยอุราเริงรื่นกับคลื่นลม ยามผู้คนนำทุกข์มาถ่ายทิ้ง ไม่ประวิงไหววาบอาบขื่นขม ยังคงซัดคลื่นสาดกวาดระทม ถูกทับถมเพียงใดไม่เคยท้อ Soul Searcher Inspired to write 21/7/2017 หากใจเป็นทะเลคลื่นเห่กล่อม คงมิยอมหลับใหลได้พักหนอ ทุกวันคืนถาโถมประโลมรอ คงไม่พอสุขีมีเวลา เป็นแหล่งเที่ยวคนเหงาเขาปลดปล่อย เอาทุกข์ลอยทิ้งจมมิงมหา แล้วเอาสุขกลับไปไม่นำพา เพื่อดูว่าทะเลว้าเหว่ทรวง ทะเลก็ยิ่งใหญ่แสนใจกว้าง มิทิ้งขว้างหน้าที่ที่แสนหวง ทุกเรื่องราวของใครไม่ถามทวง สิ่งทั้งปวงรับไว้ไม่ลำเอียง พรานไพร เพราะทะเลนั้นไซร้ ไม่เคยหลับ คอยรองรับระทกไร้ถกเถียง ผู้ชอกช้ำขื่นขมระทมเพียง ถูกคลื่นซัดสาดเปรี้ยง...เสียงครวญคลาย Soul Ee042J42Vcg หัวข้อ: Re: ทะเล..ภาคคำกลอน เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 26 กรกฎาคม, 2560, 09:55:01 PM หากทะเลใจดีมีทางช่วย โปรดอำนวยสิ่งดีมีเป้าหมาย ล้างคราบจิตติดหล่มจมอบาย อย่าดูดายเพียงคลื่นสะอื้นครวญ :19: ตะวัน หัวข้อ: Re: ทะเล..ภาคคำกลอน เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 27 กรกฎาคม, 2560, 01:56:10 PM ขอตะวันขึ้นแล้วอย่าลับหาย
โปรดอย่าหลบลี้กายให้ไห้หวน กี่คลื่นแห่งทะเลเห่รัญจวน นั้นคือล้วนโศกาบวกอาลัย สิริวตี |