|
หัวข้อ: ลมอิจฉา.. เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 02 สิงหาคม, 2560, 08:11:28 AM (https://www.uppic.org/image-20EC_59819C84.jpg) (ขอบคุณภาพประกอบจากเน็ต) "ลมอิจฉา" แสงอรุณอุ่นทาบอาบดอกหญ้า บอกทิวาเริ่มต้นบนสดใส แลทุ่งหญ้าเวิ้งว้างสุดทางไกล ลู่เอนไหวพลิ้วงามตามลมโชย เคยมีคนเคียงคู่ดูทุ่งหญ้า ตื่นเช้ามาสุขใจไม่แห้งโหย ก่อนสู้งานสบตามิล้าโรย พร้อมกับโปรยคำหอมเพื่อย้อมจินต์ เด็ดดอกหญ้าแซมผมเผื่อสมอ้าง หยอกเอินนางให้อายหมายถวิล ดอกหญ้างามต่างใจใช่ดอกดิน แต่แทนสิ้นรักล้นให้คนลือ ขอจงบานกลางใจอย่าได้เหี่ยว อย่าซีดเซียวร่วงหล่นเพราะคนถือ จงแตกช่อต่อไปให้ระบือ เพราะเธอคือที่สอง..ของหัวใจ ฯ ............ ที่หนึ่งคือกมลตนเองนั่น มิอาจปันแหวกอกแล้วยกให้ เพราะหมายถึงชีวิตที่ปลิดไป เลยเก็บไว้บอกรักภักดิ์เพียงเธอ แต่บัดนี้ไร้เงาของเจ้าแล้ว สายลมแผ่วยังพัดอยู่เสมอ ยังคงหยอกดอกหญ้าทุกคราเจอ เหมือนบำเรอรักไว้มิให้ตรม เผลออิจฉามารุตสุดหักห้าม โปรดพัดตามรักคืนอย่าขื่นขม วอนเธอกลับรับรู้ผู้เชยชม ทำให้"ลมอิจฉา"อีกคราเอย ฯ :14: พรานไพร |