|
หัวข้อ: เศร้าอะไรขนาดนี้ ไม่มีอะไรจะแต่ง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 02 สิงหาคม, 2560, 09:41:27 PM คิดแค่หวังตั้งใจซื้อใบเสี้ยว เลือกใบเดียวโชคผูกพาถูกเป๋ง ซื้อชุดใหญ่ใช่เราเจ้านักเลง หรือเดาเก่งเพ่งแถนแม่นตำรา ก็ครองจนปนเจ็บเจ็ดสิบขวบ โดนกินรวบใต้ดินเกลี้ยงสิ้นท่า รถจำนำเรือนจำนองสองสวนนา ขายเขาฆ่าหมดคอกควายสิบตัว หนังติดเนื้อเสื้อติดเตี่ยวเที่ยวเร่ร่อน คือที่นอนหมอนใบมุดใต้ขัว อาบวันเว้นเหม็นไคลยุงไกลกลัว งายแลงจั่วข้าวคนก้นบาตรพระ สำมะเลเทเมาเฝ้าสถาน อยู่ช่วยงานแต่งดาวิวาหะ งานศพเศร้าเข้าเมรุไม่เคยละ ป๊ะเท่งป๊ะม่วนหนัวแห่ครัวตาน เวลาทางว่างขาวก้าวเดินผิด จนชีวิตใกล้จะอวสานต์ รู้สึกตัวชั่วดีอีกทีพาน โรครุมรานรันทดหมดเรี่ยวแรง รับยังชีพชราเดือนคราครั้ง เจียดสตังค์ซื้อหวยรวยกินแบ่ง รวยเต็งโต๊ดใต้ดินกินรวบแทง จ่อมกระแป๋งไว้จองห้องศาลา รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เศร้าอะไรขนาดนี้ ไม่มีอะไรจะแต่ง เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 03 สิงหาคม, 2560, 09:21:30 AM :30:
เป็นคนดวงเฮงรวยซื้อหวยถูก จนได้ปลูกบ้านเรือนเหมือนใฝ่หา สามงวดติดแล้วนั่นกลั่นเงินตรา ซึ่งได้มาหลายแสนฝันแม่นจัง มิต้องขายวัวควายหมายซื้อเข้า ได้แต่เฝ้าไถ่ถอนตอนสมหวัง ฝากไปเลี้ยงทุ่งกุลาตายายยัง แหมมันปังจริงจริงหญิงดวงเฮง สำมะเลเทเมามิเอาดอก อยู่บางกอกนานปีดีและเก่ง ตั้งใจเรียนขยันมิหวั่นเกรง เรื่องนักเลงหัวไม้ไม่เคยทำ เวลาว่างหาหวยรวยทางลัด งวดนี้จัดให้หนักรักสูงต่ำ ทั้งโต๊ดเต็งล่างบนโดนประจำ โชคหนุนนำงวดนี้ต้องมีเฮ วิริน ๓/๘/๖๐ :30: |