|
หัวข้อ: ภาษาไทย เริ่มหัวข้อโดย: ครูเท่ง ที่ 04 สิงหาคม, 2560, 12:13:26 PM ภาษาไทย
" อักษร " สูงกลางต่ำนำมาประดิษฐ์ " สระ " คิดเสียงสั้นยาวเล่าคุณค่า " วรรณยุกต์ " สามัญเอกโทตรีจัตวา เป็นภาษาผสมผสานตำนาน " ไทย " คือประวัติศาสตร์ประกาศเกียรติ ทุกอักษรรายละเอียดละเมียดสมัย ไทยแท้ สันสกฤตบาลี ฯ ที่มาที่ไป รู้หรือไม่ ไม่รู้หรือ หรือไม่รู้ ภาษาไทย..เสน่ห์สนัดรู้จัดสรร ปาป่าป้า ป๊าป๋าผัน ความหมายอยู่ ป้าปาป๋า ประโยคใหม่ ได้คิดดู นอนตากลม ตากกลมลู่ ข้างหนูนา ขอให้แข็ง แรงไม่มี โรคภัยเบียดเบียน วรรคตอนเพี้ยนความหมายแปลงแฝงครหา พระกินข้าว พ่อฉันเพล เห็นระอา ระดับภาษา ต่างกัน เป็นชั้นเชิง ภาษาวิบัติทุกครั้ง..ยังคืนกลับ พูดสนุก พิมพ์สลับ เพราะเล่นเหลิง คิดวิบัติ..ไม่เห็นค่าภาษากระเจิง พิเรนทร์เริงลืมเงารากเหง้าชน เพราะคนไทยโชคดีมีภาษา เป็นวัฒนธรรม คุณ ค่า สง่าผล เพราะภาษาคือแบบอันแยบยล วันนี้จึงได้เรียกตนว่า... " คนไทย " กวีที่ถูกลืม ๒๙ กรกฎาคม ๒๕๖๐ หัวข้อ: Re: ภาษาไทย เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 05 สิงหาคม, 2560, 08:24:07 AM :30:
ภาษาไทยถูกลืมมิปลื้มปริ่ม ยอยักษ์ยิ้มแยกเขี้ยวเหลียวมองไหม ปล่อยให้ยิ้มเหงือกแห้งแล้งน้ำใจ มิเป็นไรยึกยักมักไม่ดี แต่เยินยอเยี่ยมแท้แหมต่างชอบ ประณตนอบหมอบคลานผ่านวิถี ธรรมเนียมไทยโบราณมานานปี มาปัดนี้มิเห็นเหมือนเช่นเคย ยอย่องเบาย่ำแย่แหมคนเกลียด กลัวจะเป็นเสนียดเบียดบังเอ๋ย เที่ยวลักเล็กขโมยน้อยอย่าปล่อยเลย หากเพิกเฉยอาจหม่นจนใจเอง วิริน ๕/๘/๖๐ :30: |