เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

กฎระเบียบและการจัดการประกวดคำประพันธ์ => ห้องประกวดคำประพันธ์ => ข้อความที่เริ่มโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 09 สิงหาคม, 2560, 06:38:57 AM



หัวข้อ: ♥ประกวดกลอนสุภาพประจำ เดือนสิงหาคม ๒๕๖๐ หัวข้อ"ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 09 สิงหาคม, 2560, 06:38:57 AM
(https://f.ptcdn.info/292/008/000/1376235795-m1-o.jpg)

ประกวดกลอนสุภาพ
หัวข้อ"ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
ความยาว ๖ บท รับผลงานตั้งแต่
๑ สิงหาคม ถึง ๓๑ สิงหาคม ๒๕๖๐
♥ เชิญลงในกระทู้นี้ได้เลยค่ะ ♥ :letter:
***ยังไม่ได้เป็นสมาชิก..♠ สมัครที่นี่ค่ะ ♠ (http://aromklon.com/index.php):18:

- รางวัลที่ ๑ จะได้รับ คะแนน ๒๕ คะแนน และโบว์ประกาศเกียรติคุณ ในเดือนนั้น

- รางวัลที่ ๒ จะได้รับ คะแนน ๒๐ คะแนน และโบว์ประกาศเกียรติคุณ ในเดือนนั้น

- รางวัลที่ ๓ จะได้รับ คะแนน ๑๕ คะแนน และโบว์ประกาศเกียรติคุณ ในเดือนนั้น

- รางวัลชมเชย จะมี ๓ รางวัล โดยทางเว็บจะ + คะแนนให้ รางวัลๆละ ๑๐ คะแนน

ขอแสดงความปรารถนาดีจาก..."คุณระนาดเอก"
และ...ทีมงาน"เว็บไซต์อารมณ์กลอนดอทคอม"

(http://mekaje.files.wordpress.com/2013/08/rosethank-you.gif?w=640)


หัวข้อ: Re: ♥ประกวดกลอนสุภาพประจำ เดือนสิงหาคม ๒๕๖๐ หัวข้อ"ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 09 สิงหาคม, 2560, 11:27:31 AM
:smiley01:

หัวข้อ  "ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
ผู้แต่ง  วิริน

สำนวนที่ ๑

จักหาใครทำหน้าที่ดีเท่าแม่
คอยดูแลห่วงใยให้คำสอน
วาจาหวานซ่านซึ้งถึงครานอน
ร้องเพลงกลอนกล่อมเห่เปลแกว่งไกว

เมื่อลูกหลับจับจอบและหอบเสียม
ขุดดินเตรียมปลูกผักแม้หนักไหว
เหงื่อหยดรินโทรมกายแต่ภายใน
คือหัวใจมุ่งมั่นทุกวันคืน

ฝนพรำพรำลงเม็ดเมล็ดหยอด
แม่รีบสอดสายตาถ้าลูกตื่น
คงต้องหยุดก่อนพลันวันมะรืน
ค่อยพลิกฟื้นอีกหนจนใจจริง

สายลมพัดไหวไหวใบไม้หล่น
แม่เหนื่อยทนสู้ได้ใจเกินหญิง
สายธาราฤๅเท่าเฝ้าแอบอิง
รักแม่ยิ่งมหาสมุทรสุดพรรณนา

เลือดในอกลูกดื่มปลื้มเหลือหลาย
เมื่อกระหายดูดเต้าเฝ้าฝันหา
จนเติบใหญ่สายสินธุลูกกินมา
ทรงคุณค่ากล้ากล่าวราวสายชล

คำว่าแม่คำนี้ใครดีเท่า
เลี้ยงดูเราเข้าใจในทุกหน
ขอเทิดไว้ในจิตชิดกมล
ลูกเป็นคนดีแน่แม่แนะนำ

วิริน

๙/๘/๖๐

 :smiley01:


หัวข้อ: Re: ♥ประกวดกลอนสุภาพประจำ เดือนสิงหาคม ๒๕๖๐ หัวข้อ"ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
เริ่มหัวข้อโดย: กวี ชาว บ้าน ที่ 09 สิงหาคม, 2560, 07:55:51 PM
(http://upic.me/i/j2/1655836_635763256516648_1978988276_n.jpg) (http://upic.me/show/54239113)
หัวข้อ  "ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
ผู้แต่ง  กวีชาวบ้าน
.....
สองตาเห็นเป็นจริงทุกสิ่งสรรพ
พ่อไม่กลับนับคืนแม่ยืนเฝ้า
นัยน์ตาแม่เหม่อลอยคอยไร้เงา
ลูกอย่างเราเริ่มรู้อยู่แก่ใจ
..
สงสารแม่หมดจิตพ่อผิดนัก
แม่ยืนตักต้มข่าน้ำตาไหล
ฉันแอบมองจ้องแม่แม้จะไกล
แม่ร้องไห้เสมอยามเผลอคน
..
ตื่นทำแกงแรงล้าจนฟ้าสาง
สารพางค์ย่ำแย่แม่ไม่สน
ลูกทั้งสี่กำลังกินกำลังซน
แม่ไม่บ่นสักคำจำเรื่อยมา
..
ทำหน้าที่แทนพ่อฉันพอรู้
ก้มหน้าสู้..เสมอ '' แม่เลอค่า ''
แม่ยอมรับเรื่องร้ายใต้ชายคา
เรื่องบากหน้าหาใครไม่เคยมี
..
'' คำว่าแม่ '' แน่นักแสนรักมั่น
ประหนึ่งจันทร์วันเพ็ญเด่นรัศมี
ส่องประกายปลายฟ้ายามราตรี
ลูกได้ดี..เพราะใครไร้วันเลือน
..
แม่เป็นดาวดวงเด่น..เป็นตลอด
อุ่นอ้อมกอด..ปลอดภัยใดจะเหมือน
เฝ้าอุ้มชูดูแล..ยากแชเชือน
แม่คือเดือนดวงใหญ่ในสายตา
.....
กวีชาวบ้าน


หัวข้อ: Re: ♥ประกวดกลอนสุภาพประจำ เดือนสิงหาคม ๒๕๖๐ หัวข้อ"ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 10 สิงหาคม, 2560, 04:29:32 PM
:smiley01:

หัวข้อ  "ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
ผู้แต่ง  วิริน

สำนวน ๒

อันความรักของแม่แท้อบอุ่น
แสนละมุนเนียนงามยามปลอบขวัญ
แม่โอบอ้อมอารีเท่าชีวัน
มิหวาดหวั่นอันตรายหมายป้องภัย

หมื่นแสนล้านถ้อยคำรำพันพรอด
สองแขนกอดด้วยจิตพิสมัย
ยากเปรียบเปรยสรรหาหากว่าไป
สานสายใยรักมากจากมารดา

ตอนที่ลูกเป็นเด็กยังเล็กอยู่
แม่คือผู้สั่งสอนก่อนศึกษา
ทุกทุกที่ให้แสงแห่งปัญญา
มอบวิชาความรู้นำสู่ตน

แม่แนะนำทำดีเป็นที่ตั้ง
จงระวังพูดจาแต่ละหน
หางเสียงนั้นควรมีที่กมล
หมั่นฝึกฝนใส่ใจให้ช่ำชอง

โอ้แม่จ๋าหนึ่งสตรีที่ประเสริฐ
แสนเลอเลิศเทิดไว้ไม่มีสอง
สูงยิ่งกว่าหยาดเพชรเกร็ดสีทอง
ขอยกย่องแม่นั้นสุดบรรยาย

อันความรักหอมหวนอวลไออุ่น
มะลิกรุ่นอาบทรวงดวงใจหมาย
พนมกรก้มกราบตราบชีพวาย
รักมิคลายคือแม่อย่างแน่นอน

๑๐/๘/๖๐

 :smiley01:



หัวข้อ: Re: ♥ประกวดกลอนสุภาพประจำ เดือนสิงหาคม ๒๕๖๐ หัวข้อ"ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 11 สิงหาคม, 2560, 01:14:12 PM
:smiley01:

หัวข้อ  "ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
ผู้แต่ง  วิริน

สำนวน ๓

ผู้ที่ให้กำเนิดเกิดมนุษย์
บริสุทธิ์คือแม่มิแปรผัน
ขนานนามแต่แรกที่แบกครรภ์
ด้วยแม่นั้นอุ้มท้องป้องโพยภัย

แม่ยากจนทนอดรันทดท้อ
เพียงเพื่อขอลูกอิ่มแม่ยิ้มไหว
แม่รักลูกสุดสวาทแทบขาดใจ
ผูกสายใยสัมพันธ์แต่นั้นมา

ตอนลูกอยู่ในครรภ์หวั่นใจยิ่ง
เห็นลูกนิ่งแม่พร่ำคอยคลำหา
ยามลุกนั่งรั้งกายตั้งหลายครา
กลัวลูกยากระเทือนหากเคลื่อนแรง

พร่ำสวดมนต์ขอพรวิงวอนไหว้
เทวาในโลกทั่วหัวระแหง
ดลบันดาลสุขให้ไม่เคลือบแคลง
หญิงชายแกร่งเก่งกล้าหาใดปาน

ครั้นลูกคลอดออกมาหน้ายิ้มชื่น
จนลูกตื่นลืมตาพาขับขาน
เสียงอ้อแอ้แม่นั้นพลันเบิกบาน
สวมวิญญาณของแม่แน่ทุกตอน

แม่ฟูมฟักเลี้ยงดูสู้ชีวิต
คอยใกล้ชิดด้วยรักมิพักผ่อน
ทั่วเขตคามสามภพจบสาคร
ไหนจะเทียมมารดรผู้อ่อนโยน

๑๑/๘/๖๐

 :smiley01:


หัวข้อ: Re: ♥ประกวดกลอนสุภาพประจำ เดือนสิงหาคม ๒๕๖๐ หัวข้อ"ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 11 สิงหาคม, 2560, 04:55:29 PM
:smiley01:

หัวข้อ  "ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
ผู้แต่ง  วิริน

สำนวน ๔

พอตีสี่เรียกขานปานฟ้าผ่า
ดังยิ่งกว่าเครื่องไฟหาใครเหมือน
หากไม่ลุกเสียงลั่นสั่นสะเทือน
ต้องรีบเคลื่อนจากที่นอนก่อนเรื่องยาว

บอกให้ไปแปรงฟันวันสองครั้ง
ล้างหน้ายังหากเสร็จเช็ดผ้าขาว
ปะแป้งหอมละมุนฝุ่นร่วงกราว
เรียกพี่สาวมาถูจนดูดี

กินข้าวเหนียวเจียวไข่ใส่ต้นหอม
แม่เตรียมพร้อมทุกวันมิหันหนี
มอเตอร์ไซน์พ่วงข้างในบางที
แม่ขับขี่ส่งให้ไปโรงเรียน

ทั้งเลี้ยงเป็ดเลี้ยงหมูแถมดูหลาน
ง่วนกับงานแน่วแน่มิแปรเปลี่ยน
เก็บใบหม่อนจากสวนจวนเหี้ยนเตียน
แม่พากเพียรเพื่อให้ลูกได้กิน

ถึงตอนเย็นหุงหาเตรียมอาหาร
รับประทานร่วมกันฉันถวิล
แม่ยอมอดเพื่อลูกปลูกชีวิน
ฉันชาชินเพราะเห็นเป็นประจำ

มาบัดนี้มิมีแม่เหมือนแต่เก่า
น้ำตาเราร่วงพรูุอยู่เช้าค่ำ
สองมือแม่สร้างสุขทุกถ้อยคำ
จักน้อมนำทำตามยามแม่ไกล

๑๑/๘/๖๐

 :smiley01:


หัวข้อ: Re: ♥ประกวดกลอนสุภาพประจำ เดือนสิงหาคม ๒๕๖๐ หัวข้อ"ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 12 สิงหาคม, 2560, 10:40:19 AM
หัวข้อ  "ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
ผู้แต่ง  สิริวตี

สำนวน ๑

ทุกค่ำคืนครั้งใดใจหวนนึก
ความรักอันล้ำลึกและมากค่า
เริ่มตั้งแต่ในท้องประคองมา
จวบเวลาลุเข้าเก้า-สิบเดือน

เมื่อลืมตาดูโลกรู้โลกกว้าง
ทุกสิ่งอย่างมอบให้ไม่คลาดเคลื่อน
ยามเมื่อร้องอุแว้! ไม่แชเชือน
รีบพากายล้างเปื้อนมาป้อนนม

ยามตัวร้อนหรือไอเจ็บไข้หนาว
ประหนึ่งเป็นเรื่องราวร้าวขื่นขม
น้ำตาเริ่มรินไหลคล้ายระทม
เสียงลูกร้องระงมไม่เลิกรา

ยามเติบโตเตาะแตะและวิ่งคล่อง
วางแผนจับทดลองการศึกษา
ค่อยเสริมสร้างชีวิต-จิตวิญญาณ์
มอบวิชาขัดเกลาเข้าโรงเรียน

ค่อยค่อยสร้างหนทางอย่างกล้าหาญ
ลองเรียนรู้วิชาการจากอ่าน-เขียน
ให้รู้เงินรู้ยากรู้พากเพียร
รู้ปรับเปลี่ยนอย่าดื้ออย่าถือตัว

อ้อมกอดนี้จากใจมากไออุ่น
ยิ้มของเธอยังละมุนอยู่ถ้วนทั่ว
เธอมาสร้างสว่างบนทางมัว
มาลบทุกความหวาดกลัวจากหัวใจ

สิริวตี
  


หัวข้อ: Re: ♥ประกวดกลอนสุภาพประจำ เดือนสิงหาคม ๒๕๖๐ หัวข้อ"ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 14 สิงหาคม, 2560, 10:24:54 AM
:smiley01:

หัวข้อ  "ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
ผู้แต่ง  วิริน

สำนวน ๕

ขอบรรยายความเบื่อเมื่อแม่บ่น
ลูกหลายคนเคืองขุ่นคุณแม่สอน
บอกรำคาญที่สุดหยุดขอวอน
คนจะนอนบ่นอยูได้ไม่อยากฟัง

ผิดกับคำหวานชายหลายเท่านัก
เพียงเขาทักชวนเชิญเดินตามหลัง
หว่านคารมหยดย้อยปล่อยชีวัง
ขาดระวังรักซึ้งตรึงทรวงใน

แค่พูดจาไพรเราะแสนเพราะพริ้ง
จะเลี้ยงหญิงอย่างดีมีบ้านใหญ่
ถูกผลาญพล่าความสาวปวดร้าวใจ
ทอดทิ้งให้ระกำหลงคำชาย

กว่ารู้ตัวโดนหลอกชอกช้ำหมอง
เกิดตั้งท้องร้องไห้ใจสลาย
เขาไม่รับเป็นพ่อหนออับอาย
บากหน้าหมายกลับบ้านซมซานมา

แม่มองเห็นโผกอดโอ้ยอดขวัญ
น้ำตาพลันหลั่งรินถวิลหา
ยิ่งรู้ว่าลูกท้องสองนัยน์ตา
อ่อนโยนกว่าสิ่งใดชื่นใจเรา

ลูกสำนึกจริงแท้คำแม่บ่น
ขอเปลี่ยนตนเสียใหม่จักไม่เขลา
รักของแม่ล้ำค่ามาแต่เยาว์
จะยึดเอาปฏิบัติฝึกหัดตาม

 :smiley01:



หัวข้อ: Re: ♥ประกวดกลอนสุภาพประจำ เดือนสิงหาคม ๒๕๖๐ หัวข้อ"ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 15 สิงหาคม, 2560, 04:07:04 PM
:smiley02:

หัวข้อ  "ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
ผู้แต่ง  วิริน
สำนวน ๖

ความรักของแม่นั้นที่ฉันเห็น
ยกประเด็นนำกล่าวราวพันเรื่อง
สาธยายประโยชน์โปรดอย่าเคือง
หากสิ้นเปลืองกระดาษวาดความดี

แม่อาบเหงื่อเพื่อลูกปลูกนิสัย
แม่ทำได้ทุกวันมิหันหนี
เอื้ออาทรเมตตาทุกนาที
แม่ผู้มีแต่ให้ไม่ดูดาย

แม่เป็นเพื่อนคลายเหงายามเศร้าโศก
แม่คอยโบกพัดวีมิมีหน่าย
เจ็บป่วยไข้เช็ดตัวทั่วร่างกาย
เพื่อให้ลูกสบายหายกังวล

แม่ยอมอดเพื่อให้ลูกได้อิ่ม
ลูกอมยิ้มแม่สุขในทุกหน
แม่คือผู้ยิ่งใหญ่ในสากล
แม่คือคนเหนือคนทนเรื่อยมา

แม่ทำไร่ไถหว่านงานหนักหน่วง
แม่คอยห่วงลูกรักปักดำกล้า
ฝนกระหน่ำแดดแรงเข้าแยงตา
เหน็ดเหนื่อยล้าท้าสู้อยู่ที่ใจ

แม่นั้นคือแม่พระสุดประเสริฐ
รู้เอาเถิดคำว่าแม่เก่งแค่ไหน
เหนือแผ่นดินแผ่นฟ้าชลาลัย
เทียบมิได้คำว่าแม่อย่างแน่นอน

๑๕/๘/๖๐

 :smiley02:



หัวข้อ: Re: ♥ประกวดกลอนสุภาพประจำ เดือนสิงหาคม ๒๕๖๐ หัวข้อ"ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 18 สิงหาคม, 2560, 04:34:25 PM
:smiley02:

หัวข้อ  "ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
ผู้แต่ง  วิริน
สำนวน ๗

ร้อยมะลิมาลัยมอบให้แม่
จากดวงแดด้วยรักสมัครมั่น
ดุจสายน้ำฉ่ำชื่นทุกคืนวัน
สานสัมพันธ์รักแม่แผ่ปกคลุม

เหนือทุกสิ่งทุกอย่างกว้างไพศาล
ยากประมาณค่าได้ในมือนุ่ม
สัมผัสอย่างแผ่วเบาเอามือกุม
สี่ห้าทุ่มยังทินอนพักผ่อนกาย

กินอะไรลำลึกนึกถึงลูก
สายใยผูกกลมเกลียวเกี่ยวก้อยหมาย
ฝ่ามือบวมท้องใหญ่ไม่สบาย
เดินอุ้ยอ้ายย้ายเคลื่อนไม่เหมือนเดิม

ครบเก้าเดือนท้องแก่แม่ใกล้คลอด
รอคอยยอดดวงใจให้ฮึกเหิม
อยากจะกอดจอมขวัญฝันต่อเติม
รักพูนเพิ่มมิลดหดหายไป

แม่เจ็บปวดรวดร้าวคราวลูกเกิด
ตรองดูเถิดความอึดยึดหลังไหล่
หลายชั่วโมงผ่านผันมิหวั่นใด
ลูกปลอดภัยแม่สุขลืมทุกข์ตรม

รักอื่นใดใครเล่าเท่านี้อีก
แม่กางปีกป้องกันวันเราขม
แม่โอบอุ้มคุ้มภัยใจชื่นชม
คำเหมาะสมกว่าคำแม่แน่มิมี

๑๘/๘/๖๐

 :smiley02:



หัวข้อ: Re: ♥ประกวดกลอนสุภาพประจำ เดือนสิงหาคม ๒๕๖๐ หัวข้อ"ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 29 สิงหาคม, 2560, 04:16:02 PM
:smiley02:


หัวข้อ  "ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
ผู้แต่ง  วิริน
สำนวน ๘


แม่ทำให้เราเห็นเป็นนิสัย
สอนการใช้ชีวิตมิผิดแผน
วางระบบเอาไว้ในแบบแปลน
สอนถึงแก่นความดีมีเมตตา

จงพูดจริงจากใจอย่าใส่ร้าย
พูดทำลายใครเขาไม่เข้าท่า
พูดส่อเสียดเกลียดชังพลั้งวาจา
จักด้อยค่าของตนคนอื่นมอง

สอนให้คิดริเริ่มเติมความฝัน
จงมุ่งมั่นแน่วแน่แม่สอดส่อง
ลงมือทำงานยากหากไตร่ตรอง
จะประคองผ่านไปได้ด้วยดี

สอนให้กล้าตากฝนทนเปลวแดด
แสงสีแสดแผดเผาเราดำปี๋
น้ำใสใสไหลบ้างในบางที
มือแม่นี้คอยปลอบมอบพลัง

จงพูดจาอ่อนหวานซาบซ่านหู
เคารพครูผู้ใหญ่ไม้ใกล้ฝั่ง
แม้นไปลามาไหว้อย่าหน่ายชัง
ยามลุกนั่งควรค้อมน้อมนอบกาย

ทุกคำสอนทั้งหมดจดจำไว้
ถึงนานไปมิลืมปลื้มเหลือหลาย
พระคุณแม่ล้นฟ้าถ้าบรรยาย
ตราบชีพวายลูกหนอขอตามรอย

๒๙/๘/๖๐

:smiley02:




หัวข้อ: Re: ♥ประกวดกลอนสุภาพประจำ เดือนสิงหาคม ๒๕๖๐ หัวข้อ"ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 31 สิงหาคม, 2560, 11:27:59 PM

ประกวดกลอนสุภาพหัวข้อ "ความรักของแม่ที่ฉันเห็น"

ประพันธ์โดย ตะวันรอน

...........

สำนวนที่ ๑

ความรักแม่ที่เห็นอย่างเด่นชัด
มากเกินจัดเรียงถ้อยร้อยอักษร
ล้านกระดาษหยาดหมึกจารึกกลอน
มิอาจป้อนข้อมูลหมด..พจน์ร้อยเรียง

หนึ่งในเรื่องเกิดจริงอ้างอิงกล่าว
ขอร่ายยาวเป็นคำแทนน้ำเสียง
ก่อนสมัยไฟฟ้าหาตะเกียง
อายุเพียงเจ็ดปีมีเหตุการณ์

ประสาเด็กบ้านนาคราฝนตก
หนาวสั่นงกหาปลาน่าสงสาร
แต่ชีวิตต้องสู้รู้ประมาณ
หากเกียจคร้านรันทดต้องอดตาย

น้องฝาแฝดคู่หนึ่งเพิ่งกำเนิด
แต่ว่าเกิดเรื่องใหญ่ไม่คาดหมาย
หนึ่งในนั้นถึงคราชีวาวาย
ใจสลายคือแม่ดวงแดตรม

แม่ร้องไห้ไม่หยุดสุดสะอื้น
มิอาจฝืนทุกข์ล้นบนขื่นขม
ยิ่งฝนตกอกแม่ยิ่งระทม
หยาดน้ำนมไหลหลั่งทั้งน้ำตา

วันนั้นก็เช่นกันวันฝนตก
ผมสั่นงกกลับหลังยังเคหา
เสียงสะอื้นแม่แผ่วดังแว่วมา
ตราบชีวาฝังใจไม่เคยลืม ฯ

ตะวัน

(ปล. แต่งจากเรื่องจริง เป็นครั้งแรกในชีวิตที่แต่งกลอนแล้วต้องข่มความรู้สึกอย่างหนัก กลัวจะกลับไปเป็นเด็กร้องไห้ตามแม่อีกครั้ง..)


หัวข้อ: Re: ♥ประกวดกลอนสุภาพประจำ เดือนสิงหาคม ๒๕๖๐ หัวข้อ"ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 31 สิงหาคม, 2560, 11:31:29 PM

ประกวดกลอนสุภาพหัวข้อ "ความรักของแม่ที่ฉันเห็น"

ประพันธ์โดย ตะวันรอน

...........

สำนวนที่ ๒

โบราณกล่าว..ขาดพ่อเหมือนถ่อหัก
ลำบากนักล่องแพแก้ปัญหา
ขาดแม่เหมือนแพแตกแหวกอุรา
ทุกข์หนักกว่าขาดพ่อ..ก็อาจจริง

เพราะแม่ให้น้ำนมบ่มชีวิต
และใกล้ชิดลูกกว่า..หน้าที่หญิง
ให้ไออุ่นให้รักให้พักพิง
เป็นทุกสิ่งของลูกปลูกการุญ

มอบเข้มแข็งคือพ่อให้ข้อคิด
สู้ชีวิตรุกรับสนับสนุน
มอบห่วงหาอาทรอ่อนละมุน
พร้อมไออุ่นคือแม่แผ่อารี

ด้วยแม่เป็นธาตุน้ำอันฉ่ำชื่น
เย็นระรื่นยามใกล้ไม่หมองศรี
ในตัวเราทั้งสิ้นทั่วอินทรีย์
ล้วนแต่มีธาตุแม่แผ่กระจาย

เช่นน้ำเลือดเป็นต้นผลผลิต
เป็นโลหิตหล่อเลี้ยงเสบียงหมาย
คนขาดเลือดเหือดแห้งก็แล้งตาย
มารดาคล้ายธาตุหลักตระหนักแล

คุณมารดายิ่งใหญ่ใคร่ประกาศ
เริ่มจากธาตุในกายคล้ายร่างแห
เห็นด้วยตาซาบซึ้งถึงดวงแด
รักของแม่เกินใครในโลกา ฯ

ตะวัน


หัวข้อ: Re: ♥ประกวดกลอนสุภาพประจำ เดือนสิงหาคม ๒๕๖๐ หัวข้อ"ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 31 สิงหาคม, 2560, 11:34:43 PM

ประกวดกลอนสุภาพหัวข้อ "ความรักของแม่ที่ฉันเห็น"

ประพันธ์โดย ตะวันรอน

...........

สำนวนที่ ๓

ในเมืองใหญ่ชื่อว่าสาวัตถี
บังเกิดมีสาวนางร่างผอมสวย
ชื่อ"กิสาโคตมี"ศรีสำรวย
นามอำนวยคล้ายรูปร่างที่นางเป็น

แต่งงานกับลูกเศรษฐีมีทรัพย์มาก
ไม่ลำบากเงินทองก่ายกองเห็น
ครองคู่กันมีสุขทุกเช้าเย็น
มิลำเค็ญสิ่งใดให้ระทม

ไม่นานก็มีบุตรสุดน่ารัก
เฝ้าฟูมฟักห่วงใยไม่ขื่นขม
ดุจแก้วตาดวงใจได้เชยชม
แต่ต้องตรมสุดท้ายลูกวายปราณ

ตอนหัดเดินถึงฆาตอนาถนัก
จากอ้อมตักมารดาน่าสงสาร
น้ำตาแม่ไหลหลั่งดั่งสายธาร
อุ้มสังขารลูกน้อยผู้กลอยใจ

เดินดุ่มเลาะทั่วย่านเพื่อควานหา
ขอหยูกยาแก้ตายมีขายไหม
ทุกคนต่างส่ายหน้าแล้วลาไกล
บ้าหรือไรถามหา..ยาแก้ตาย

รักของแม่เรื่องนี้ที่ได้เห็น
หลายประเด็นแทรกธรรมนำขยาย
เชิญท่านติดตามอ่านอย่าผ่านกราย
ดังจะร่ายต่อไปใส่สำนวน ฯ

ตะวัน

(ต่อสำนวนที่ ๔-๕)


หัวข้อ: Re: ♥ประกวดกลอนสุภาพประจำ เดือนสิงหาคม ๒๕๖๐ หัวข้อ"ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 31 สิงหาคม, 2560, 11:35:48 PM

ประกวดกลอนสุภาพหัวข้อ "ความรักของแม่ที่ฉันเห็น"

ประพันธ์โดย ตะวันรอน

...........

สำนวนที่ ๔

บุรุษผู้บัณฑิตคิดสงสาร
หวังเจือจานเมตตาครากำสรวล
ช่วย"กิสาโคตมี"ที่คร่ำครวญ
ปลดโซ่ตรวนโศกาบ่วงอาลัย

จึงเอ่ยบอก"แม่ศรีธิดาข้า
เรามิรู้เรื่องยา..จะหาไหน
แต่รู้คนทราบยาว่าคือใคร
เธอจงไปถามท่านอย่าหวั่นเลย

ท่านคือองค์พุทธะสุดประเสริฐ
ผู้ล้ำเลิศวิชชาสง่าเผย
สัพพัญญูรู้แจ้งมิแกล้งเปรย
ช่วยทรามเชยได้แน่แม่จงลอง"

นางตรงไปทันทีมิรอช้า
น้อมวันทาพระบาทหวังปราศหมอง
ขอยาช่วยลูกฟื้นตื่นประคอง
อย่าให้ต้องตายพรากจากอกนาง

*"เมล็ดพันธุ์ผักกาดเธออาจหา
พอเป็นยาลูกตนอย่าหม่นหมาง
ประมาณหนึ่งหยิบมือถือมาวาง
ข้อแม้ต่างสำทับจงรับฟัง

บ้านของใครร่มเย็นเป็นสุขศรี
ไม่เคยมีญาติตายทอดกายฝัง
พันธุ์ผักกาดบ้านนี้มีพลัง
จะสมดังประสงค์จงรับมา" ฯ

ตะวัน

* พุทธดำรัส


หัวข้อ: Re: ♥ประกวดกลอนสุภาพประจำ เดือนสิงหาคม ๒๕๖๐ หัวข้อ"ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 31 สิงหาคม, 2560, 11:36:39 PM

ประกวดกลอนสุภาพหัวข้อ "ความรักของแม่ที่ฉันเห็น"

ประพันธ์โดย ตะวันรอน

...........

สำนวนที่ ๕

ฟังพระพุทธแนะนำแล้วจำมั่น
ตลอดวันเธอด้นเที่ยวค้นหา
ไม่มีบ้านหลังใดในตำรา
ทุกหลังคาอนาถญาติเคยตาย

แถมมากกว่าคนเป็นเช่นเขาบอก
ความช้ำชอกรันทดเริ่มหดหาย
รู้ความจริงธรรมดาว่าหญิงชาย
ล้วนวอดวายอินทรีย์มิต่างกัน

ทิ้งศพลูกในป่ามาครุ่นคิด
ตามภาษิตคำสอนถอนโศกศัลย์
เข้าเฝ้าองค์ภควาเมื่อสายัณห์
รู้เท่าทันอุบายธรรมนำสร่างตรม

พุทธองค์ถามไถ่..ได้แล้วหรือ ?
หนึ่งหยิบมือพันธุ์ผักกาดอาจเหมาะสม
ใช่เพียงลูกเธอตายหมายระทม
บนโลกกลมมรณะมิละใคร

เธอบรรลุโสดาบันมั่นคงจิต
หลังภาษิตเทศนาลาหวั่นไหว
อริยะขั้นต้นข้ามพ้นภัย
แห่งกลไกวัฏฏะที่ระราน

ความรักแม่ดังเห็นเช่นเรื่องนี้
ซึ้งฤดีจริงหนาน่าสงสาร
ถึงแม้ลูกสิ้นใจไร้ลมปราณ
รักของมารดานั้นยังมั่นคง ฯ

ตะวัน


หัวข้อ: Re: ♥ประกวดกลอนสุภาพประจำ เดือนสิงหาคม ๒๕๖๐ หัวข้อ"ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 31 สิงหาคม, 2560, 11:37:30 PM

ประกวดกลอนสุภาพหัวข้อ "ความรักของแม่ที่ฉันเห็น"

ประพันธ์โดย ตะวันรอน

..............

สำนวนที่ ๖

จากแรกคลอดเกิดมาสบตาแม่
พูดอ้อแอ้ฝึกเสียงสำเนียงขาน
ดูดนมแม่สนุกซุกซนคลาน
คือเหตุการณ์แม่เล่าให้เราฟัง

เริ่มตระหนักรักแม่แต่บัดนั้น
ยิ่งย้อนวันยิ่งซึ้งถึงความหลัง
แม้ยามทุกข์ยามป่วยด้วยเซซัง
แม่ผุดนั่งผุดนอนอาทรเรา

ยอมอดเพื่อลูกอิ่มแม่ยิ้มสู้
ลูกมารู้ทีหลังต้องนั่งเศร้า
ตอนเด็กไม่เคยรู้ทำหูเบา
บัดนี้เฝ้าห่วงแม่แก่ชรา

หวังแทนคุณยิ่งใหญ่ให้เหมาะสม
เพียงน้ำนมหนึ่งหยดทดแทนค่า
คงมิอาจชดใช้ให้มารดา
ตราบชีวาท่องจำย้ำกมล

แม่คือพรหมของบุตรสุดประเสริฐ
จึงควรเทิดทูนไว้ในทุกหน
เพราะแม่ให้สายโลหิตติดสกนธ์
ลูกทุกคนควรมั่นกตัญญู

ทุกความรักของแม่ที่แลเห็น
เฉกน้ำเย็นชโลมใจไม่หดหู่
คิดถึงแม่บางคราน้ำตาพรู
มีแรงสู้ชีวิตพิชิตตรม ฯ

ตะวัน


หัวข้อ: Re: ♥ประกวดกลอนสุภาพประจำ เดือนสิงหาคม ๒๕๖๐ หัวข้อ"ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
เริ่มหัวข้อโดย: ไชยเชษฐ์ ที่ 31 สิงหาคม, 2560, 11:38:32 PM
ประกวดกลอนสุภาพ ประจำเดือนสิงหาคม ๒๕๖๐
หัวข้อ  “ ความรักของแม่ที่ฉันเห็น ”
ผู้แต่ง:ไชยเชษฐ์

ฉันสบตาดูดนมแม่อมยิ้ม
จนฉันอิ่มแน่นท้องแม่ร้องกล่อม
เฝ้าระวังมดมิไต่ไรมิตอม
มือละมุนละม่อมพร้อมไกวเปล

กระตุ้นพัฒนาการจากคลานเข่า
เลยวัยเยาว์สู่วัยรุ่นกรุ่นเสน่ห์
สอนและฝึกศึกษาอย่าเสเพล
เห็นลูกเท่ห์หล่อแท้แม่ภูมิใจ

วันลูกรับปริญญาน้ำตาหลั่ง
สุขสมหวังเป็นจริงอย่างยิ่งใหญ่
ทุกหยาดเหงื่อแม่นี้ที่เสียไป
มิเคยคิดจะได้สิ่งใดคืน

วันที่ฉันห่มผ้ากาสาวพัสตร์
มองเห็นชัดแววตาแม่แลสดชื่น
อิ่มเอมบุญความดีที่หยัดยืน
ยิ้มระรื่นใบหน้าน้ำตาคลอ

เมื่อถึงวันฉันแต่งงานประสานรัก
ภาพประจักษ์ซึ้งใจอยู่แม่สู่ขอ
จัดเสร็จสิ้นพิธีไม่รีรอ
แล้วเลี้ยงหลานพะนอปีต่อมา

นี่คือภาพผูกพันที่ฉันเห็น
เล่าประเด็นด้วยร้อยกรองมองคุณค่า
ขอตอบแทนยึดมั่นกตัญญุตา
แด่มารดาด้วยรักสลักทรวง

ไชยเชษฐ์


หัวข้อ: Re: ♥ประกวดกลอนสุภาพประจำ เดือนสิงหาคม ๒๕๖๐ หัวข้อ"ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 31 สิงหาคม, 2560, 11:51:58 PM

ประกวดกลอนสุภาพหัวข้อ "ความรักของแม่ที่ฉันเห็น"

ประพันธ์โดย ตะวันรอน

............

สำนวนที่ ๗

(เรื่องนางปฏาจารา)

ความรักแม่มากมีที่ฉันเห็น
ขอยกเป็นตัวอย่างสร้างอักษร
เรื่องของแม่รักบุตรสุดอาวรณ์
เมื่อครั้งตอนพุทธกาลที่ผ่านมา

มีลูกสาวเศรษฐีที่สวยเลิศ
แต่ว่าเกิดมัวหมองต้องข้อหา
ได้เสียกับคนใช้ให้โศกา
จึงหอบผ้าหลบลี้หนีตามกัน

อยู่ต่างเมืองลำบากจากกรรมก่อ
ต้องทุกข์ท้ออาดูรเพราะหุนหัน
ลูกสองคนก็ตายวายชีวัน
เธอโศกศัลย์แทบบ้าน้ำตาริน

ลูกแรกคลอดเหยี่ยวจับงับล่องหน
ส่วนอีกคนขาดใจให้ถวิล
ตกน้ำตายพลัดพรากจากยุพิน
ดุจดวงจินต์สองดวงล่วงลับไป

ก่อนนั้นหนาสามีคู่ชีวิต
ก็ถูกพิษงูตายกายเขียวไหม้
ตอนตัดฟืนทำเพิงที่กลางไพร
เธอร้องไห้ซมซานกลับบ้านเดิม

และได้ข่าวพี่ชายตายเสียแล้ว
พ่อแม่แก้วก็ม้วยเหมือนซวยเสริม
เผาพร้อมกันเขาบอกชอกช้ำเติม
เมื่อทุกข์เพิ่มสำทับเกินรับทัน ฯ

ตะวัน

(ต่อสำนวนที่ ๘-๑๑)




หัวข้อ: Re: ♥ประกวดกลอนสุภาพประจำ เดือนสิงหาคม ๒๕๖๐ หัวข้อ"ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 31 สิงหาคม, 2560, 11:52:28 PM

ประกวดกลอนสุภาพหัวข้อ "ความรักของแม่ที่ฉันเห็น"

ประพันธ์โดย ตะวันรอน

............

สำนวนที่ ๘

ถึงวิกลจริตเพศอิตถี
เพราะฤดียับเยินจนเกินกลั้น
ด้วยความโศกเพราะบุตรสุดจาบัลย์
สามีนั้นก็ม้วยด้วยกรรมตน

อีกพ่อแม่พี่ชายล้วนตายหมด
สุดสลดชะตาพาสับสน
ไม่รู้ตัวผ้าถุงหลุดสุดวกวน
เที่ยวเพ้อบ่นเป็นบ้าถูกด่าตี

เวลานานผ่านไปในวันหนึ่ง
คงจะถึงคราพรากวิบากหนี
บุญบันดาลเธอเดินเพลินฤดี
มุ่งตรงสู่ชินสีห์ที่อาราม

เมื่อหญิงเปลือยเข้าวัดเซซัดถึง
คนตะลึง งงงัน ช่วยกันห้าม
พุทธองค์ตรัสว่าจงอย่าปราม
รู้คนงามชอกช้ำสุดลำเค็ญ

แล้วตรัสว่า"จงได้สติเถิด"
พลันบังเกิดปาฏิหาริย์บันดาลเห็น
ด้วยพุทธานุภาพทราบประเด็น
เธอกลับเป็นปกติ..หิริครอง

ชายคนหนึ่งโยนผ้ามาให้ห่ม
ก่อนบังคมพระบาทยามปราศหมอง
ขอถึงองค์พุทธะมนัสปอง
เป็นที่พึ่งผุดผ่องของชีวิน ฯ

ตะวัน


หัวข้อ: Re: ♥ประกวดกลอนสุภาพประจำ เดือนสิงหาคม ๒๕๖๐ หัวข้อ"ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 31 สิงหาคม, 2560, 11:53:02 PM

ประกวดกลอนสุภาพหัวข้อ "ความรักของแม่ที่ฉันเห็น"

ประพันธ์โดย ตะวันรอน

............

สำนวนที่ ๙

พุทธองค์เทศน์ชัดเรื่องวัฏฏะ
จงสละเถิดหนาอย่าถวิล
ลูก,สามี,พี่น้องของยุพิน
ต่างแดดิ้นตามกรรมที่ทำมา

ไม่มีใครพึ่งใครได้ทั้งนั้น
เพียงผูกพันชั่วครู่รู้เถิดหนา
เพราะทุกสิ่งจริงชัดอนัตตา
อนิจจาภินท์พังทั้งแดนไตร

นอกจากพึ่งธรรมะละตัณหา
ด้วยปัญญาเห็นแจ้งดุจแสงใส
แทงตลอดสัจจะประจักษ์ใจ
จึงพ้นภัยวัฏฏะสละคืน

อันน้ำตาเวไนยที่ไหลหลั่ง
ยามประดังทุกข์ล้นเกินทนฝืน
มากกว่ามหาสมุทรสุดกล้ำกลืน
จึงควรตื่นจากประมาทนิราศครวญ..

พอจบเทศน์เอวบางก็สร่างโศก
วิปโยคจางไปไม่กำสรวล
บรรลุโสดาบันมิรัญจวน
ทุกอย่างล้วนไตรลักษณ์ประจักษ์จริง

ตัวอย่างแม่รักลูกผูกจริต
จนดวงจิตสลายคล้ายผีสิง
รักของแม่เกินใครใคร่อ้างอิง
สุดท้ายทิ้งเวรเคราะห์เพราะถึงธรรม ฯ

ตะวัน


หัวข้อ: Re: ♥ประกวดกลอนสุภาพประจำ เดือนสิงหาคม ๒๕๖๐ หัวข้อ"ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 31 สิงหาคม, 2560, 11:55:44 PM

ประกวดกลอนสุภาพหัวข้อ "ความรักของแม่ที่ฉันเห็น"

ประพันธ์โดย ตะวันรอน

............

สำนวนที่ ๑๐

“ปฏาจารา”ขอบวชเลิกปวดจิต
บรรพชิตฝ่ายหญิงผู้งามขำ
เป็นนางภิกษุณีผู้หนีกรรม
จิตดื่มด่ำต่อไปไม่คลุมเครือ

มาวันหนึ่งตักน้ำชำระเท้า
ครั้งแรกเล่าราดไปไม่หลงเหลือ
ครั้งสองไหลไกลกว่าวารีเจือ
ไกลสุดเมื่อครั้งสามตามราดลง

เปรียบวัยสัตว์สามวัยได้พลัดพราก
บางครั้งหากตายไวไม่ประสงค์
ปฐมวัยก็สิ้นชีวินปลง
เหมือนน้ำราดเจาะจงแค่ครั้งเดียว

มัชฌิมวัยก็ตายคล้ายกันหมด
เหมือนน้ำรดครั้งสองต้องหวาดเสียว
อุปมาไม่ต่างกระจ่างเทียว
ความตายเกี่ยวก้อยเดินอย่าเพลินจินต์

ปัจฉิมวัยเช่นกันอาสัญแน่
อายุแก่ยิ่งง่ายตายถวิล
เหมือนครั้งสามน้ำราดลงพื้นดิน
ต้องสูญสิ้นจางหายเหมือนวายปราณ

อันลูกผัวของเราก็เข้าข่าย
จึงต้องตายจากไกลในสังสาร
แม่รักลูกเกินใครไร้ประมาณ
เพราะสังขารยึดมั่นผูกพันใจ ฯ

ตะวัน


หัวข้อ: Re: ♥ประกวดกลอนสุภาพประจำ เดือนสิงหาคม ๒๕๖๐ หัวข้อ"ความรักของแม่ที่ฉันเห็น?"
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 31 สิงหาคม, 2560, 11:56:16 PM

ประกวดกลอนสุภาพหัวข้อ "ความรักของแม่ที่ฉันเห็น"

ประพันธ์โดย ตะวันรอน

............

สำนวนที่ ๑๑

องค์พุทธะประทับนั่งยังกุฏิ
พระดำริเห็นผ่านด้วยญาณใส
เปล่งโอภาสสอนธรรมย้ำความนัย
ดุจนั่งใกล้เบื้องหน้าสบตานาง

ตรัสว่า"ดูก่อนปฏาจาราเอ๋ย
ถูกต้องเลยตามนั้นหมั่นสะสาง
ความยึดมั่นขันธ์ห้าเพื่อละวาง
จักกระจ่างเห็นจริงสิ่งทั้งมวล

บุคคลใดไม่เห็นความเกิด-ดับ
เป็นอยู่นับร้อยปีอายุถ้วน
เกิดนานก็อดสูมิคู่ควร
ประโยชน์ล้วนผ่านไปไร้ดวงตา

ส่วนผู้ใดเป็นอยู่เพียงครู่หนึ่ง
วันเดียวซึ้งเห็นธรรมพร่ำศึกษา
รู้เกิด-ดับกับใจในทุกครา
ประเสริฐกว่าร้อยปีที่เขาเป็น"

จบเทศน์เธอบรรลุอรหันต์
พรหมจรรย์สูงสุดวิมุตติเห็น
เฉกจันทราลาหมองมาผ่องเพ็ญ
พ้นลำเค็ญเหมือนบัวไม่กลั้วตม

ความรักแม่ยิ่งใหญ่ในเรื่องนี้
ข้อคิดดีสอนใจได้เหมาะสม
จึงแต่งกลอนประกอบมอบท่านชม
แทรกคำคมธรรมทานให้อ่านเพลิน ฯ

ตะวัน