เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 10 สิงหาคม, 2560, 09:44:47 AM



หัวข้อ: "ความรัก"
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 10 สิงหาคม, 2560, 09:44:47 AM


"ความรัก"

William Shakespeare, "The Merchant of Venice"


"Tell me where is fancy bred,

Or in the heart, or in the head?

How begot, how nourished?

Reply, reply.

It is engender'd in the eyes,

With gazing fed; and fancy dies
.
In the cradle where it lies.

Let us all ring fancy's knell
I'll begin it,--Ding, dong, bell"


พระราชนิพนธ์ ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว
ทรงแปลความว่า...


"ความเอยความรัก
เริ่มสมัครชั้นต้น ณ หนไหน
เริ่มเพาะเหมาะกลางหว่างหัวใจ
หรือเริ่มในสมองตรองจงดี


แรกจะเกิดเป็นไฉนใครรู้บ้าง
อย่าอำพรางตอบสำนวนให้ควรที่
ใครถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงรตี
ผู้ใดมีคำตอบขอบใจเอย

ตอบเอยตอบถ้อย
เกิดเมื่อเห็นน้องน้อยอย่าสงสัย
ตาประสบตารักสมัครไซร้
เหมือนหนึ่งให้อาหารสำราญครัน


แต่ถ้าแม้สายใจไม่สมัคร
เหมือนฆ่ารักเสียแต่เกิดย่อมอาสัญ,

ได้แต่ชวนเพื่อนยามาพร้อมกัน
ร้องรำพันสงสารรักหนักหนาเอย"


wmrhl3FKhuY


โอ้ความเอยเอ๋ยเจ้า...เจ้าความรัก
ฤาประจักษ์ซาบซึ้ง...จึงหวั่นไหว
เกิดขึ้นหว่างกลางทรวงห้วงหทัย
หรือเกิดในสมองลองตรองดู

ใครช่วยตอบฉันทีที่ไถ่ถาม
ว่างดงามยามรัก ตระหนักสู่
ซ่อน ณ แห่งหนใดใคร่จะรู้
เผยประตูรักออกช่วยบอกความ

ฤา...เมื่อส่งสายตามาทายทัก
เคยแน่นหนัก พลัดหลงพะวงหวาม
ครั้นสัมผัสชิดช้อยก็คล้อยตาม
ดุจฟ้างาม คร้ามแสงแห่งรวี

หากรักคือนิยามความใกล้ชิด
แล้วโยงติดอาลัยไฉนนี่
ยามเหินห่างร้างราระดามี
ไยรตี...มิลับล่วงห้วงเวลา

ทว่ารักปักทรวงยังหน่วงหนัก
แม้นนานนักผันกาลผ่านวรรษา
สัมผัสอุ่นอกอวลยังหวนครา
ลมพัดพาโชยหอมน้อมคะนึง

รักออกแบบตามจิตคิดมิได้
เคล้าหมุนเวียนเปลี่ยนไปในคิดถึง
คงสถิตมั่นอยู่คู่ตราตรึง
ร้อยรำพึง...รักนั้น...จนวันวาย...

Soul Searcher
Inspired to write 10/8/2017


ป.ล. ...ขอยกเอากลอนเก่าที่เคยเขียนต่อในกระทู้อื่น
มาปัดฝุ่นแต่งใหม่อีกทีครับ...




หัวข้อ: Re: "ความรัก"
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 10 สิงหาคม, 2560, 06:32:48 PM
ถึงร้อยเล่ห์เหลี่ยมรักให้หนักอก
ให้สะเทือนสะทกไม่ห่างหาย
คลื่นหัวใจไหวเคลื่อนมิเคลื่อนคลาย
ยังรำร่ายรู้เต้นมิเว้นวัน

หากจะเฆ่นฆ่ารักสักแต่แรก
คงจะไม่ป่วนแปลกแทบอาสัญ
หวังจะฝากไปเพื่อมาเอื้อปัน
ให้คงค่าอนันต์อันงดงาม

รักคงเกิดกลางใจในเบื้องต้น
และสมองที่ล้นพ้นคำถาม
รักเชื่อมโยงทรวงในเริ่มไต่ตาม
ทุกโมงยามสร้างฝันนิรันดร

สิริวตี


หัวข้อ: Re: "ความรัก"
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 13 สิงหาคม, 2560, 09:13:03 AM


โดนเหลี่ยมเล่ห์รักใดให้หมองจิต
ดลลิขิตผะผ่าวร้าวอักษร
อันความรักพร่างพจน์ในบทกลอน
ฤาสะท้อนงดงามของความจริง

หากว่าหวั่น หวั่นไหวในรู้สึก
น้อมผนึกมนัสสัมผัสหญิง
ยามประสบพบเหตุเภทประวิง
ประมวลสิ่งด้วยใจกว่านัยคิด

หากรักเกิดกลางใจในเบื้องต้น
ครั้นสับสนโยงใยในถูกผิด
ท้ายลงเอยอย่างไรในชีวิต
พึงพินิจด้วยสมองฤาสองใจ

Soul Searcher
Inspired to write 13/8/2017




หัวข้อ: Re: "ความรัก"
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 13 สิงหาคม, 2560, 04:22:56 PM
คิดเอื้อมหวังทั้งทั้งที่ต่ำต้อย
และบางทีสมองน้อยคิดมิได้
ที่เฝ้าถามรักแท้เกิดแก่ใคร
เพราะบางทีมันไม่ใช่กับเรา

ยังทนดึงทนรั้งและยังดื้อ
รู้ทั้งรู้รักคือของใครเขา
ในความสุขความงามยามมัวเมา
ความจริงคำว่าเรามันเลือนราง

ฉันอาจเป็นผู้แพ้ตั้งแต่ต้น
อีกทั้งความหมองหม่นมาเคียงข้าง
อาจไร้คบเพลิงไฟเดินในทาง
หาเทียนนำสว่างก็ยากเกิน

สิริวตี


หัวข้อ: Re: "ความรัก"
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 14 สิงหาคม, 2560, 08:56:03 AM

ทุกผู้มักแพ้ก่อนตอนเริ่มต้น
อย่าสับสนชะตาพาขัดเขิน
เพียงบากบั่นฟันฝ่ากล้าเผชิญ
จักจำเริญเบื้องหน้าสง่างาม

คำว่า"เรา" หรือ "เขา"ก็เท่านี้
หนึ่งฤดีหนึ่งสมองต้องหาบหาม
หากไม่สู้รู้ค่าพยายาม
ก็อยู่ตามยถาสักว่าคน

 :letter:

ตะวัน