เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 15 สิงหาคม, 2560, 12:26:08 PM



หัวข้อ: แสนคำนึง
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 15 สิงหาคม, 2560, 12:26:08 PM



แสนคำนึง

โอ้อกเอ๋ย...อาลัยตัดไม่ขาด
สายสวาสดิ์แต่หนหลังยังคิดถึง
ซ้องเสนาะโสตแม้น..."แสนคำนึง"
คล้ายรำพึงรำพันหวนวันวาน

ทุ้มระนาดสูงต่ำลุ่มด่ำลึก
คล้อยยามดึกเคล้าเสียงเคียงคำหวาน
ระลอกพลิ้วเพลินโสมชโลมมาน
มิอาจต้านกระแสแผ่ซ่านทรวง

ลมโชยแผ่วผ่านผิว ไร้ริ้วบาด
แต่ที่ผาดพัด หลงตรงใจห้วง
ฝากกระหวัดซาบซึ้งหนึ่งแดดวง
แม้ลับล่วงผันกาลเนิ่นนานเนา

สดับเสียงหัวใจนับ กับรอยยิ้ม
ปรีดิ์เปรมปริ่มสุขฝันในวันเหงา
อวลไออุ่นทอทาบอาบบรรเทา
ล้างหม่นเงาคราบไคลอาลัยคลาย

เหลือบตารับกับแสงแห่งอุษา
ปลุกอุราจากฝันพบวันหน่าย
ฉากชีวิตหมุนเวียนเปลี่ยนวุ่นวาย
เพียงหลบหายใจบ้างหว่างภวังค์

ปล่อยหัวใจลอยล่องท่องเขตข้าม
ที่ที่ความรักนี้ยังมีหวัง
ร้อยหัวใจสองดวงพ่วงผูกดัง
จะหยุดยั้งรักไว้ในห้วงกาล...


โอ้อกเอ๋ย...ด่ำด้วย        ร้าวรึง
ขานขับ"แสนคำนึง"        หม่นเศร้า
อาลัยอาบตราตรึง          ใจพี่
มิอาจลืมขวัญเจ้า            ผ่านแม้นกัลป์สมัย

Soul Searcher
Inspired to write 15/8/2017

AOH6XvhGLFU




หัวข้อ: Re: แสนคำนึง
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 15 สิงหาคม, 2560, 12:37:11 PM
อาลัยอุระร้าว              คะนึงรัก
ฟ้าบ่อาจพรากภักดิ์     สวาทนี้
จากเพียงร่างกายสัก- จะใช่ หัวใจนา
พรหมก็มิอาจชี้             แบ่งกั้นผูกพันเสมอ

สิริวตี


หัวข้อ: Re: แสนคำนึง
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 15 สิงหาคม, 2560, 01:50:23 PM
:30:

ละเมอจนอกร้าว        ในทรวง
ปวดเจ็บเพราะคำลวง  แต่ต้น
หลงรูปนั่งเดินควง     ความหล่อ
เสียท่าหนีมิพ้น       ฉ่ำน้ำตานอง

วิริน

 :30:


หัวข้อ: Re: แสนคำนึง
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 17 สิงหาคม, 2560, 04:12:49 PM


ท่วงทำนองพร่างพริ้ง       เพราเพรง
พลิ้วระนาดบรรเลง          เสนาะทุ้ม
ดื่มด่ำพจน์เลบง              ลบองบท- บรรณฤา
เจ็บปวดแม้นกลัดกลุ้ม      สดับเศร้าทรวงสมร

Soul



หัวข้อ: ~* สุด...แสนคำนึง *~
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 09 มกราคม, 2561, 06:43:57 PM

~* สุด...แสนคำนึง *~

อาวรณ์ ไห้ห่วงหาอาลัยรัก
อุราหักหาญข่มอารมณ์หมาย
ระอุร้อนรานรุ่มสุมใจกาย
มิอาจคลายคิดถึงคะนึงนวล

คราความรักซึมแทรกชำแรกจิต
อาบลิขิตถาโถมโหมทั่วถ้วน
จะพลิกซ้ายป่ายขวาเหว่ว้ารวน
เร้ารัญจวนร้อยรัดเกินทัดทาน

คิดร่ายร่ำคำกลอนอักษรสื่อ
เหมือนตีบตื้อปรารมภ์ห่มมิหวาน
ฝืนขับ คล้ายเพ้อพร่ำรำพันมาน
ถึงวันวานอดีตย้ำกรีดเตือน

โอ้ความรักเหินหายกรายลิบโลก
ผูกวิโยคแนบชิดสนิทเงื่อน
เหม่อมองว้างเวหนค้นดาวเดือน
กลับพร่าเลือนลัดหายจากสายตา

ลมหายใจเวิ้งหว่างสรรพางค์นี้
ฤาจะมีจุดหมายที่ปลายหล้า
จวบแสงทองเยื้องย่างจ่างนภา
จักวิญญาณ์พานพบประสบกัน

หากสุ้มเสียงจำนรรจ์ไหวสั่นเพ้อ
หวาดละเมอวาบหวามเพียงความฝัน
จากใจเจียนสลาย สายสัมพันธ์
ยังคงมั่นสถิตแม้น...แสนคำนึง

...ย้อนกลับมาฟังเสียงระนาด บรรเลง
เพลงแสนคำนึง แล้วก็อดที่จะปลดปล่อย
อารมณ์ผ่านบทกลอนมิได้...

AOH6XvhGLFU

Soul Searcher
Inspired to write 9/1/2018



หัวข้อ: Re: แสนคำนึง
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 09 มกราคม, 2561, 07:09:25 PM
วางหัวใจนะเจ้ายามเหงารัก
วางเอาไว้แทบตักคราคิดถึง
วางก้อนเนื้อถูกมัดถูกรัดรึง
วางรัก, ร้าว, ลึกซึ้งซึ่งตรงนี้

จะถนอมแนบใจมิให้ห่าง
จะบำรุงทุกทางในทุกที่
จะเลี้ยงดูฟูมฟักรักอย่างดี
ตราบลมใจ"วตี" จะหมดลม

สิริวตี

โอ๊ยยยยยน้ำเน่ามากเลยมาช่วยน้ำเน่าน่ะลุง​ กินยามายังคริๆ


หัวข้อ: Re: ล้านคำนึง
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 09 มกราคม, 2561, 07:27:53 PM

ล้านคำนึง

รักของหญิงยิ่งใหญ่กว่าใครอื่น
ช่างแช่มชื่นขับขานหวานเหมาะสม
เนิบนิ่มนวลเนียนแนบแบบกลึงกลม
ต่างขนานนามขรม..ชมกราวเกรียว

รับรองได้ใช่โม้หรือโอ่อ้าง
หนุ่มตาค้างหลายคราพากันเหลียว
มาเถิดมาอย่าทนหม่นดายเดียว
เชิญก้อยเกี่ยวรับประกัน...ล้านคำนึง

ดิน

 :8849:


หัวข้อ: Re: แสนคำนึง
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 11 มกราคม, 2561, 06:18:08 PM
วางหัวใจนะเจ้ายามเหงารัก
วางเอาไว้แทบตักคราคิดถึง
วางก้อนเนื้อถูกมัดถูกรัดรึง
วางรัก, ร้าว, ลึกซึ้งซึ่งตรงนี้

จะถนอมแนบใจมิให้ห่าง
จะบำรุงทุกทางในทุกที่
จะเลี้ยงดูฟูมฟักรักอย่างดี
ตราบลมใจ"วตี" จะหมดลม

สิริวตี

เกะกะวางเกรงใจใครเขาเหยียบ
หรือโดนเสียบย่างไฟให้ขื่นขม
จ้วงทิ่มแทงสยอง ของมีคม
พ่วงคารมตอกย้ำ ยากทำใจ

Soul
%%%%%%%%%%%

รักของหญิงยิ่งใหญ่กว่าใครอื่น
ช่างแช่มชื่นขับขานหวานเหมาะสม
เนิบนิ่มนวลเนียนแนบแบบกลึงกลม
ต่างขนานนามขรม..ชมกราวเกรียว

รับรองได้ใช่โม้หรือโอ่อ้าง
หนุ่มตาค้างหลายคราพากันเหลียว
มาเถิดมาอย่าทนหม่นดายเดียว
เชิญก้อยเกี่ยวรับประกัน...ล้านคำนึง

ดิน


เรื่องว่าใหญ่มิกลัว กลัวหล่นร่วง
ตกจากห้วงเวหาลงหน้าหนึ่ง
กลัวมีคนนินทาว่าสึ่งตึง
แก่แล้วยังทะลึ่งกึ่งกวนเกรียน

Soul
%%%%%%%%%%%%%

...ขอตอบแบบทวินแอ๊คชั่นนะครับ
ขอบคุณ แม่สิริวตี และคุณแม่บ้าน
ที่อุตส่าห์เมตตา มาโปรยหวานให้กำลังใจครับ
แต่ตอนนี้ ไอ้ผมมันแก่แล้ว
เลยพยายามเจียมสังขารน่ะครับ...
(ยกเว้นตอนเผลอลืมตัว...หึหึ)

Soul

 :21: