|
หัวข้อ: คิดถึงคนึงนาง เริ่มหัวข้อโดย: เจิดจำรัสรัตนกานท์ ที่ 23 สิงหาคม, 2560, 05:10:36 AM เพียงแรกเห็นหน้านางพลางใจสั่น ได้แต่ฝันถึงหน้าแม่คมขำ ขอแก้วตาเจ้าจงอย่าใจดำ ให้ข้านั้นชอกช้ำระกำทรวง ในตอนนี้เพียงเห็นหน้าเจ้าสักนิด ปลุกชีวิตให้สุขสมดังแดนสรวง ความงามใดในโลกนี้มีทั้งปวง มิอาจเทียบเจ้าดวงแก้วตาข้า เจิดจำรัสรัตนกานท์ 23/08/60 หัวข้อ: Re: คิดถึงคนึงนาง เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 23 สิงหาคม, 2560, 07:21:05 AM รำบายพรมอ่อนไหวในรู้สึก สัมผัสลึกด่ำทรวงที่ห่วงหา ฝากหวงแหนปองขวัญกัลยา ดุจชีวามืดมนอนธการ แม้อายุยังน้อยด้อยประสบ ขนัดครบสำนวนครวญโวหาร เพ้อนิยามความฝันอันตรธาน เกินเชี่ยวชาญช่ำชองของเด็กชาย Soul ...นี่"เด็กชาย"จริงหรือเปล่าครับนี่ ถ้าใช่ ขอชื่นชมครับ ขยันอ่าน ขยันศึกษา ขยันเขียนเข้าไว้ อนาคตไปไกลแน่นอนครับ (มีลูกล่อลูกชน ลูกหยอด ไม่ธรรมดาจริงๆ...) :12: หัวข้อ: Re: คิดถึงคนึงนาง เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 23 สิงหาคม, 2560, 02:34:00 PM :30:
รำบายพรมพร่างพรูคู่ชิดชื่น น้ำตารื่นรินไหลไร้ความหมาย เจ็บปวดแปลบแสบแสนมิแคลนตลาย เจ็บทั้งกายคล้ายป่วยด้วยฤทธิ์รัก แม้ผ่านพ้นวัยชรามานานเนิ่น โวหารเกินกินใจให้กระอัก หลงลมปากชายชาญหว่านเสียนัก อาจอกหักอีกครั้งนั่งเศร้าซึม วิริน ๒๓/๘/๖๐ :30: หัวข้อ: Re: คิดถึงคนึงนาง เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 23 สิงหาคม, 2560, 03:23:36 PM ฤาพลังคารมของลมปาก มีฤทธิ์มากเสียจนทำคนขรึม แม้นหมู่เมฆบนฟ้าพาอึมครึม คนแห่ตรึมเข้ามาท้าประลอง ร่ายตวัดทักทายปลายอักษร หากร่ำกลอนคนเดียวคงเปลี่ยวหมอง เหมือนหมาเห่าใบตองแห้งแล้งทำนอง จึงชวนน้องมาโชว์โต้คารม Soul หัวข้อ: Re: คิดถึงคนึงนาง เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 23 สิงหาคม, 2560, 03:46:38 PM :30:
อันพลังคารมด้วยลมปาก หว่านมากมากระวังจะนั่งขรม ทั้งคลื่นเหียนเวียนเข้าเฝ้าผายลม น้องมิดมขอบอกออกจากใจ หากตวัดเชิงกลอนอักษรสวย คงระทวยงวยงงอย่าสงสัย เพราะจับจิตอิตถีจี้ทรวงใน หลงลืมได้ว่าท่านนั้นชรา วิริน :30: หัวข้อ: Re: คิดถึงคนึงนาง เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 23 สิงหาคม, 2560, 08:24:16 PM กลอนของพี่นี้กร่อยด้อยรสหวาน คงมิซ่านดวงแดแม่บุหงา ได้เพียงเลาะฝั่งใจไร้ปัญญา เด็ดดอกฟ้าอย่างเจ้ามาเนาทรวง เมื่อเป็นดินยินดีให้ชี้หน้า ถูกตีตราไม่เจียมหวังเทียมสรวง รับข้อหารักแท้แม้ทั้งปวง มิทักท้วงเอ่ยค้านต่อศาลใจ :19: ตะวัน หัวข้อ: Re: คิดถึงคนึงนาง เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 25 สิงหาคม, 2560, 11:10:58 AM :30:
กลอนของพี่หวานเกินประเมินค่า มดขึ้นตาแล้วนั่นแสนหวั่นไหว น้ำผึ้งรวงตวงตักคอยดักใจ ดวงฤทัยชื่นฉ่ำดื่มด่ำทรวง ถึงเป็นดินมิบังอาจเกรี้ยวกราดพี่ หากดินดีปลูกรักมักถึงสรวง อย่าตีตนด้อยไปข้างในกลวง อันลมลวงฤๅจักเท่าเจ้าลมรัก วิริน ๒๕/๘/๖๐ :30: หัวข้อ: Re: คิดถึงคนึงนาง เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 25 สิงหาคม, 2560, 01:02:05 PM จะลมลวงลมใจใช่ใส่ร้าย หากเจ้าผายตรงตรงคงจะหนัก ทั้งขื่นเค็มเต็มหน้านั่งตาชัก ชื่นคักคักโชยมาปลาร้าชัวร์ Soul ...มาช่วยชักใบ...หึหึ :21: หัวข้อ: Re: คิดถึงคนึงนาง เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 25 สิงหาคม, 2560, 02:36:20 PM :30:
จะผายตรงผายอ้อมคงหอมหมด โปรโชั่นสดสดมิปดหัว อยู่ในช่วงแรกรักฝักเป็นตัว หูตามัวรักเขาดันเข้าตา แม้ขื่นเค็มเล็มดมชมชื่นมื่น ระรวยรื่นเสมอนะเธอจ๋า อันความรักรักแนบแอบอุรา ชายชราคงมิรู้อยู่ลำพัง วิริน ๒๕/๘/๖๐ :30: หัวข้อ: Re: คิดถึงคนึงนาง เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 26 สิงหาคม, 2560, 10:05:14 AM เมื่อแรกรักหญิงชาย ผายลมใส่ ช่างชื่นใจหอมนี้มีมนตร์ขลัง สูดเข้าไปเต็มปอดยอดพลัง ปรี่ประดังแรงใจสดใสแปร ครั้นเนิ่นนานหวานเปลี่ยนเลี่ยนดาดดื่น ลมที่ผายกลายขื่นฝืนใจแย่ กลิ่นเหม็นเน่าเศร้าใจไร้เหลียวแล ใคร่พิสูจน์รักแท้...แค่ผายลม Soul ...นี่เรามาถึงจุดนี้ได้ยังไงหว่า ไกลจากหัวข้อกระทู้มั๊กๆ...หึหึ :21: |