|
หัวข้อ: อารมณ์กลอนหาย..อีกแล้ว! เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 05 กันยายน, 2560, 10:30:41 AM แม้นคมมีดกรีดกายให้เลือดหยด คงกำหนดมาก-น้อยด้วยรอยแผล ไร้อารมณ์คมคำช้ำดวงแด ช่างยากแท้จะบีบเค้นให้เป็นกลอน ธนุ เสนสิงห์ :15: หัวข้อ: Re: อารมณ์กลอนหาย..อีกแล้ว! เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 05 กันยายน, 2560, 04:07:46 PM แม้นจะบีบจะเค้นเน้นหน่วงหนัก ก็ยากจักเคี่ยวเข็ญเร้นอักษร มิอาจสร้างอารมณ์ห่มสุนทร คิดเว้าวอนอย่างไรไม่เข้าที ครั้นจะพึ่งสุราพาลำบาก กลัวป่วยซ้ำป่วยซากพรากสุขี ครั้นจะคิดโอ้โลมโฉมนรี ก็มิมีคลอเคล้าน่าเศร้าใจ ดุจวิหคปลกเปลี้ยละเหี่ยห้อย นั่งตาปรอยคอยท่าวันฟ้าใส รอกางปีกโผผินบินร่อนไป สู่สูงฟ้านภาลัยในห้วงจินต์ หากนงคราญเยื้องกรายผายผ่านพบ จงประจบประแจงแสร้งดีดดิ้น อาจสร้างแรงบันดาลใจในชีวิน จนหลั่งรินพร่างพจน์ลดระทวย... Soul หัวข้อ: Re: อารมณ์กลอนหาย..อีกแล้ว! เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 05 กันยายน, 2560, 04:39:36 PM มีเพียงชายคนจรรอนแรมถิ่น ไร้ยุพินแก้มขาวหรือสาวสวย โชคชะตาพาช้ำไม่อำนวย กลอนเลยป่วยหดหายสลายมนต์ ประจบใครไม่เป็นเช่นเขาว่า จะแกล้งบ้าตกอับกลัวสับสน จะแกล้งรักทักทายหายวกวน หวั่นมีคนละเมอเผลอรักจริง แกล้งขี้เหร่ก็อายคล้ายโกหก อุตส่าห์พกหล่อเหลาเว้าวอนหญิง เขาจะว่ากลับกลอกหลอกเหมือนลิง เลยแสร้งนิ่งทำใบ้ไม่ลงกลอน :21: ตะวัน หัวข้อ: Re: อารมณ์กลอนหาย..อีกแล้ว! เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 06 กันยายน, 2560, 08:01:11 AM เดินยืดอกพกอรรถมาจัดแจก แต่น่าแปลกเหมือนพิรุธแอบมุดซ่อน ทำลับลมคมในใส่วรรคตอน เป็นอักษรกลอนกลวนเวียนว้าง จะขี้เหร่ขี้ฮกซกมกเฒ่า จะหามีใครเล่าเขารู้บ้าง ก็เพียงคำถักถ้อยร้อยเรียงวาง พอให้เห็นเลือนรางที่พรางตัว เอาเถิดท่านหล่อกวีวจีเพราะ เชิญปะเหลาะพจน์พร่ำร่ำชวนหัว ถึงไร้สาวคราวแม่แห่พันพัว ก็อย่ามัวแสร้งใบ้ไร้กลอนวาง Soul :21: หัวข้อ: Re: อารมณ์กลอนหาย..อีกแล้ว! เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 06 กันยายน, 2560, 08:29:40 AM :30:
เสียงใครบ่นข้างบ้านแถวย่านนี้ จึงเร่งรี่ตรวจดูให้รู้ก่อน เป็นหนุ่มใหญ่หรือนั่นตะวันรอน มาออดอ้อนครวญครางนางร้างลา โชคชะตาตกต่ำช้ำหมองหม่น หญิงกี่คนหายไปอย่า่งไร้ค่า จึงกลั่นกลอนวอนขอต่อชะตา รีบเยียวยาชายด้วยป่วยทางใจ อย่าแกล้งใครเชียวนายิ่งบ้ารัก คนอกหักอย่างเราเศร้าหวั่นไหว เดี๋ยวหาว่าไม่แน่แค่อ่อยไป แต่ถ้าได้ก็ดีรี่ลงกลอน วิริน ๖/๙/๖๐ :30: หัวข้อ: Re: อารมณ์กลอนหาย..อีกแล้ว! เริ่มหัวข้อโดย: ศิรศรา ที่ 07 กันยายน, 2560, 02:17:06 PM :12: :12: :12: :12:
ตราบมนุษย์ ยังคงรัก ในศักดิ์ศรี ตัวฉันนี้ ไม่คลายรัก กลอักษร ตั้งแต่ตื่น ลุกเดินยืน หรือล้มนอน ยังคงซ่อน เงากลอนกานต์ ไม่ผ่านลา หมดอารมณ์ เพียงบางช่วง ของชีวิต ใช่ว่าปิด สวิตพัง นะพี่ขา ว่างวันใด เหงาวันไหน อารมณ์มา ลับวาจา ผ่านรสกลอน ผ่อนเหนื่อยคลาย ศิรศรา 7/9/2560 หัวข้อ: Re: อารมณ์กลอนหาย..อีกแล้ว! เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 07 กันยายน, 2560, 06:42:12 PM อารมณ์กลอนชอบมาเพลาแปลก คอยซึมแทรกความคิดลิขิตร่าย สดับเคล้าเคียงกรรณพรรณราย บัดรำบายว้าวุ่นด้วยสุนทรีย์ ซ้องสดับขับกลอนเหมือนผ่อนพัก ทิ้งหน่วงหนักอ่อนล้าชะตาหรี่ ปล่อยรักโลภโกรธหลงลงนที แห่งกวีวรรณศิลป์จินตนา ร่วมขยันหมั่นเพียรเขียนอักษร แต่งโคลงกลอนกาพย์ฉันท์กันเถิดหนา ลับสมองตรองตรึกฝึกปัญญา อนุรักษ์คุณค่าภาษาไทย Soul :12: หัวข้อ: Re: อารมณ์กลอนหาย..อีกแล้ว! เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 13 กันยายน, 2560, 10:13:15 AM :30:
อารมณ์กลอนไม่มาเวลาเครียด แหมนึกเกลียดจริงจริงยิ่งหวั่นไหว มืดแปดด้านกานท์กร่อยถอยลงไป คิดเท่าไรไม่ออกบอกบดบัง อารมณ์กลอนไม่มาเวลาโกรธ แล้วจักโทษใครหนอรอความหวัง อยากทำใจสนุกปลุกชีวัง คนขาดตังค์อย่างเราเศร้าตามเคย วิริน ๑๓/๙/๖๐ :30: หัวข้อ: Re: อารมณ์กลอนหาย..อีกแล้ว! เริ่มหัวข้อโดย: กิติราช ทับทิม ที่ 01 ตุลาคม, 2561, 09:46:19 PM :15: กะเขียนกลอนตอนค่ำ.ฝนฉ่ำชื่น ฟ้าร้องครืนโครมมา.เจ้าข้าเอ๋ย หมดอารมณ์คมกานท์.คงผ่านเลย บทเดียวเหวยวางไว้.เผื่อใครเติม :32: กิติราช ทับทิม.. ราตรีสวัสดิ์ครับ หัวข้อ: Re: อารมณ์กลอนหาย..อีกแล้ว! เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 06 ตุลาคม, 2561, 09:26:13 AM ส่งเสียงซู่แข่งฟ้ากับห่าฝน ปลุกเร้าคนนอนดึกช่วงฮึกเหิม มิหลับหลงลืมร่ายหน่ายเผดิม จนสั่นเทิ้มกายา กล้ากำจาย Soul Searcher Inspired to write 6/10/2018 |