เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนคลายเครียด => ข้อความที่เริ่มโดย: กวี ชาว บ้าน ที่ 13 กันยายน, 2560, 10:26:44 AM



หัวข้อ: เช้าวันใหม่ มีเสมอ
เริ่มหัวข้อโดย: กวี ชาว บ้าน ที่ 13 กันยายน, 2560, 10:26:44 AM
(http://upic.me/i/uw/4images3.jpg) (http://upic.me/show/61560361)

เช้าของวันใหม่..ยังมีเสมอ
...
ฟ้าสีครามงามงดสะกดจิต
ดั่งนิมิตคิดดีมีสุขสันต์
ใจจูงจิตคิดดีที่สำคัญ
ครอบครัวสมานฉันท์ทุกวันคืน
..
แสงตาวันวิจิตรชีวิตสุข
แม้ผ่านทุกข์ผ่านร้อนนอนขมขื่น
ความโศกเศร้าเหมาวัน..ฝันกลางคืน
เคยระกำ..กล้ำกลืน..ตื่นภวังค์
..
ชีวินทุกข์ ทั้งชาติมิอาจใช่!
ทุกทุกเช้าวันใหม่..ใจยังหวัง
วันนี้จนทนทุกข์รุกประดัง
ไม่จีรัง..ยังดีมีครอบครัว
..
อยู่พร้อมหน้าพร้อมตาเฮฮาสุข
เคยล้มลุกคลุกคลานผ่านดี-ชั่ว
ขณะนี้ที่นี่ '' มิมีกลัว ''
ความแข็งแกร่งก่อตัวทั่่วภายใน
..
ฟ้าสีครามยามนี้ที่ประจักษ์
ดั่งความรักถักทอรอวันใหม่
รอความสุขสมหวังดั่งตั้งใจ
ทุกสิ่งใกล้...เวลามาทุกที
..
กวีชาวบ้าน


หัวข้อ: Re: เช้าวันใหม่ มีเสมอ
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 14 กันยายน, 2560, 10:37:19 AM
:30:

ฟ้าสีครามยามเช้าเฝ้ามองหา
สุดสายตายาวไกลใจสุขขี
ระบายคำช้ำชอกยอกฤดี
ปานชีวีด่าวดิ้นแทบสิ้นใจ

ทรุดลงนั่งวังเวงโหวงเหวงหนอ
ขาดคนคลอเคลียเคล้าเศร้าไฉน
สายลมพัดโพกโบยโรยฤทัย
ทำเช่นไรกันเล่าช่างเหงาจัง

จิตฟุ้งซ่านผ่านไปไร้ทางออก
ม่านเมฆหมอกบดเบียดเครียดสิ้นหวัง
กาลเวลาล่วงแล้วแว่วเสียงดัง
ปานชีวังจะขาดอนาถทรวง

นกนางนาลครวญเพลงบรรเลงรื่น
ฟ้าครางครืนฝืนลุกในทุกช่วง
แสงแดดจ้าคราสายคล้ายกลลวง
ยังช้ำทรวงเหมือนเก่ามิเบาบาง

วิริน
๑๔/๙/๖๐

 :30: