เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

คุยเรื่องร้อยแปดชาวอารมณ์กลอน => คุยได้ทุกเรื่อง => ข้อความที่เริ่มโดย: รพีกาญจน์ ที่ 17 พฤศจิกายน, 2560, 06:08:35 AM



หัวข้อ: เพื่อนเอย
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 17 พฤศจิกายน, 2560, 06:08:35 AM
ใช่จับแ่น่นแค่นหมายทำลายดอก
เพียงโบกบอกติเตือนอย่าเลือนหลง
หากดื้อดึงขึงคำเจตจำนง
เรื่องใหญ่คงลงลากยากบางเบา

อย่าสลับสับหลีกปลีกวิเวก
ธรรมสรรค์เสกพิลาสลบขลาดเขลา
ธุดงค์ด่ำจำวัดศีลขัดเกลา
ละลำเนาเช้าเย็นเพ่งเพ็ญบุญ

ปฏิเสธเสพสรวงหวงอำนาจ
ครองผูกขาดตะแบงสำแดงหุ่น
สืบใยรักถักทอต่อสกุล
แถมวิ่งวุ่นฝุ่นตรลบกลบด่างดำ

กาลโอกาสชาติชายไว้ลายเส้น
หลบบังเร้นเรียบวิ่งรู้ดิ่งต่ำ
เซสะดุดฉุดตัวหัวคะมำ
รอบยอกยำแหลมหลาวสาวทิ่มแทง

รวมทั้งโกฎิกองทองสวมถือ
มิพอหรือลับซ่อนร่อนแสวง
ขืนอยู่ยุ่ยคุ้นค้นสนฉาวแดง
หลังกำแพงพ้นปลอดฤารอดตา

ปลดแนบแน่นแค้นเคืองจำเปลื้องออก
แผลถลอกถึงหนักง่ายรักษา
วาดชีวิตคิดเอื้อมรอยเชื่อมคา
ต่อภายหน้าสำเร็จพิเศษงาม

รพีกาญจน์