|
หัวข้อ: มนต์คำ-กรรมอักษร.. เริ่มหัวข้อโดย: มนต์คำ ที่ 24 พฤศจิกายน, 2560, 11:25:06 AM มนต์คำ-กรรมอักษร เพราะร้อยกรองของไทยยิ่งใหญ่นัก จึงประจักษ์ค่าคำครานำกล่าว ครั้นเขียนรัก รักก็หวานน้ำตาลพราว ถ้าเขียนร้าว ร้าวก็ปานจะรานกาย ถ้าเขียนเกลียด เกลียดก็กลบ เกินลบออก หากเขียนยอกย้อนคำแฝงความหมาย เขียนกระแซะ แงะง้าง บ้างท้าทาย ความจะกลายแรงกว่า คำสามัญ (คำร้อยแก้ว) จริงแล้วเขียนทุกอารมณ์ ทั้งคมเชือด อ่านแล้วเลือดขึ้นหน้าเหมือนด่าฉัน แต่มิได้นำจารบนลานบรรณ เพราะคำนั้นแรงไปไม่สมควร จึงเลือกลงจำเพาะที่เหมาะสม เลือกอารมณ์-รัก-ร้าง ลงวางถ้วน จะได้ไม่แตกคอเหมือนก่อกวน ทุกสำนวนจึงเพ้อฝันรำพันไป หากอ่านแล้วคล้อยตามเนื้อความนั้น คือเป้าหมายคำประพันธ์ นั่นแหละใช่ แต่อย่าผูกตัวคน ปนเข้าใน- ร้อยกรองที่วางไว้ เพราะไม่จริง มนต์คำ :letter: หัวข้อ: Re: มนต์คำ-กรรมอักษร.. เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 24 พฤศจิกายน, 2560, 12:10:27 PM :24:
อ่านบทกลอนของเขาแสนเข้าท่า อักษราโดดเด่นเน้นหลายสิ่ง จะขอจำเอาไว้ไร้ติติง ด้วยใจหญิงอ่อนโยนคนรักกลอน ฉันหัดเรียนเขียนกานท์มานานแล้ว ไร้วี่แวววงศ์กวีศรีอักษร มิประสีประสาไวยากรณ์ ช่างแง่นง่อนโงนเงนแสนเข็ญใจ อยากจะมีวิชาติดว่าฉัน- สมองตันตีบเขินเกินคว้าไขว่ เถอะโปรดนิดวิทยาทานวานเยื่อใย มานั่งใกล้กายฉัน...สอนปั้นคำ ดิน :14: หัวข้อ: Re: มนต์คำ-กรรมอักษร.. เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 24 พฤศจิกายน, 2560, 01:22:54 PM ในสังคมวุ่นวายมีหลายหลาก คงจักยากวางตนพ้นเกลือกกล้ำ แม้ระวังระไวมิใคร่จำ หลายคราล้ำเส้นไกลเพราะไผลเพลิน ด้วยร้อยกรองนำใช้ใช่ร้อยแก้ว สดับแล้วเคลื่อนความมิตามเกริ่น หากวาทไวจาบจ้วงจนล่วงเกิน มิเฉยเมินนิ่งหนอ...ขออภัย คราประสบนักกลอนสุนทรพาท ก็มิอาจหักห้ามความหลงใหล หวังครูพักลักจำนำไปใช้ จึงเซ้าซี้กวนใจให้เว้าวอน มิได้คิดเป็นอื่นให้ขื่นขม เพียงปรารมภ์ยามล้าอุราผ่อน ก็เวิ่นเว้อวาบไหวลงใส่กลอน ตามจิตจรผกผินจินตนา ...หากเข้าใจเจตนาเป็นอื่น ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ... Soul หัวข้อ: Re: มนต์คำ-กรรมอักษร.. เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 26 พฤศจิกายน, 2560, 06:38:30 PM ในสังคมวุ่นวายมีหลายหลาก คงจักยากวางตนพ้นเกลือกกล้ำ แม้ระวังระไวมิใคร่จำ หลายคราล้ำเส้นไกลเพราะไผลเพลิน ด้วยร้อยกรองนำใช้ใช่ร้อยแก้ว สดับแล้วเคลื่อนความมิตามเกริ่น หากวาทไวจาบจ้วงจนล่วงเกิน มิเฉยเมินนิ่งหนอ...ขออภัย คราประสบนักกลอนสุนทรพาท ก็มิอาจหักห้ามความหลงใหล หวังครูพักลักจำนำไปใช้ จึงเซ้าซี้กวนใจให้เว้าวอน มิได้คิดเป็นอื่นให้ขื่นขม เพียงปรารมภ์ยามล้าอุราผ่อน ก็เวิ่นเว้อวาบไหวลงใส่กลอน ตามจิตจรผกผินจินตนา ...หากเข้าใจเจตนาเป็นอื่น ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ... Soul ลุงSoul รับยา ...ช่อง 2... หมอเรียกแล้ววว หลานไม่มาไม่มีคนป่วน น่าสงสาร พี่วิรินอยู่ไหนนิ มาเร็วๆ ป่วนชาวบ้านเขาหมดแล้ว คริๆๆๆๆ หัวข้อ: Re: มนต์คำ-กรรมอักษร.. เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 26 พฤศจิกายน, 2560, 06:58:47 PM มนต์คำ-กรรมอักษร เพราะร้อยกรองของไทยยิ่งใหญ่นัก จึงประจักษ์ค่าคำครานำกล่าว ครั้นเขียนรัก รักก็หวานน้ำตาลพราว ถ้าเขียนร้าว ร้าวก็ปานจะรานกาย ถ้าเขียนเกลียด เกลียดก็กลบ เกินลบออก หากเขียนยอกย้อนคำแฝงความหมาย เขียนกระแซะ แงะง้าง บ้างท้าทาย ความจะกลายแรงกว่า คำสามัญ (คำร้อยแก้ว) จริงแล้วเขียนทุกอารมณ์ ทั้งคมเชือด อ่านแล้วเลือดขึ้นหน้าเหมือนด่าฉัน แต่มิได้นำจารบนลานบรรณ เพราะคำนั้นแรงไปไม่สมควร จึงเลือกลงจำเพาะที่เหมาะสม เลือกอารมณ์-รัก-ร้าง ลงวางถ้วน จะได้ไม่แตกคอเหมือนก่อกวน ทุกสำนวนจึงเพ้อฝันรำพันไป หากอ่านแล้วคล้อยตามเนื้อความนั้น คือเป้าหมายคำประพันธ์ นั่นแหละใช่ แต่อย่าผูกตัวคน ปนเข้าใน- ร้อยกรองที่วางไว้ เพราะไม่จริง มนต์คำ :letter: จะรอนร้าวเรื่องไรใจเจ้าเอ๋ย ก่อนนี้เคยคะนึงลึกซึ้งยิ่ง ห้วงอารมณ์รัก-ร้างสร้างประวิง โอ้อุ่นอิงอันใดหาไขว่คว้า ดึกแล้วหนอดึกแล้วนะคืนนี้ นิทราฝันเร็วรี่จะดีกว่า เรียงร้อยฝันผูกพันแทนสัญญา ทุกห้วงความปรารถนาอย่างสามัญ จะนับดาวเรียงเดือนที่เคลื่อนคล้อย นับจังหวะหัวใจน้อยที่ตัวฉัน จะกรองพจน์สุนทรีทุกวี่วัน อย่าได้อันตรธานผ่านกันเลย สิริวตี หัวข้อ: Re: มนต์คำ-กรรมอักษร.. เริ่มหัวข้อโดย: มนต์คำ ที่ 26 พฤศจิกายน, 2560, 10:15:43 PM :24: อ่านบทกลอนของเขาแสนเข้าท่า อักษราโดดเด่นเน้นหลายสิ่ง จะขอจำเอาไว้ไร้ติติง ด้วยใจหญิงอ่อนโยนคนรักกลอน ฉันหัดเรียนเขียนกานท์มานานแล้ว ไร้วี่แวววงศ์กวีศรีอักษร มิประสีประสาไวยากรณ์ ช่างแง่นง่อนโงนเงนแสนเข็ญใจ อยากจะมีวิชาติดว่าฉัน- สมองตันตีบเขินเกินคว้าไขว่ เถอะโปรดนิดวิทยาทานวานเยื่อใย มานั่งใกล้กายฉัน...สอนปั้นคำ ดิน :14: มิบังอาจอวดรู้เป็นผู้สอน เพียงเว้าวอนละเมอเหมือนเพ้อพร่ำ ไร้สาระปรากฏให้จดจำ แม่งามขำฟังถ้อยอย่าน้อยใจ ทุกสำนวนล้วนงามไปตามคิด ต่างลิขิตกรองกานท์ออกขานไข หลากลีลาประพันธ์ต่างกันไป จึงมิได้เก่งเกินอย่าเยินยอ แม้ตั้งใจอ่านเขียนหมั่นเพียรแล้ว ย่อมรู้แนวร้อยคำนำเติมต่อ คอยปรับปรุงพจีจนดีพอ มานั่งทอกลอนในใจพี่เลย นั่นไง พี่มนต์ :32: หัวข้อ: Re: มนต์คำ-กรรมอักษร.. เริ่มหัวข้อโดย: มนต์คำ ที่ 26 พฤศจิกายน, 2560, 10:31:42 PM ในสังคมวุ่นวายมีหลายหลาก คงจักยากวางตนพ้นเกลือกกล้ำ แม้ระวังระไวมิใคร่จำ หลายคราล้ำเส้นไกลเพราะไผลเพลิน ด้วยร้อยกรองนำใช้ใช่ร้อยแก้ว สดับแล้วเคลื่อนความมิตามเกริ่น หากวาทไวจาบจ้วงจนล่วงเกิน มิเฉยเมินนิ่งหนอ...ขออภัย คราประสบนักกลอนสุนทรพาท ก็มิอาจหักห้ามความหลงใหล หวังครูพักลักจำนำไปใช้ จึงเซ้าซี้กวนใจให้เว้าวอน มิได้คิดเป็นอื่นให้ขื่นขม เพียงปรารมภ์ยามล้าอุราผ่อน ก็เวิ่นเว้อวาบไหวลงใส่กลอน ตามจิตจรผกผินจินตนา ...หากเข้าใจเจตนาเป็นอื่น ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ... Soul ตนต่างหากกำหนดเป็นบทบาท แล้วค่อยวาดคำวางทางภาษา ทุกสำนวนหลั่งรินจินตนา รจนาตามจิตลิขิตไป ขอบคุณที่ต่อคำลำนำกล่าว เติมเรื่องราวร่ายร้อยถักถ้อยไข กลอนควรต่ออารมณ์ร่วมบ่มนัย ร้อยมาลัยคำกรองทำนองเดียว(กัน) มนต์คำ หัวข้อ: Re: มนต์คำ-กรรมอักษร.. เริ่มหัวข้อโดย: มนต์คำ ที่ 29 พฤศจิกายน, 2560, 08:44:39 PM จะรอนร้าวเรื่องไรใจเจ้าเอ๋ย ก่อนนี้เคยคะนึงลึกซึ้งยิ่ง ห้วงอารมณ์รัก-ร้างสร้างประวิง โอ้อุ่นอิงอันใดหาไขว่คว้า ดึกแล้วหนอดึกแล้วนะคืนนี้ นิทราฝันเร็วรี่จะดีกว่า เรียงร้อยฝันผูกพันแทนสัญญา ทุกห้วงความปรารถนาอย่างสามัญ จะนับดาวเรียงเดือนที่เคลื่อนคล้อย นับจังหวะหัวใจน้อยที่ตัวฉัน จะกรองพจน์สุนทรีทุกวี่วัน อย่าได้อันตรธานผ่านกันเลย สิริวตี อันคำกลอนย้อนกล่าวเรื่องราวเกร่อ ครวญพร่ำเพ้อละเมอคำลำนำเผย ทั้งรักหวานซ่านซึ้งอันพึงเชย ทุกถ้อยเปรยปรารมภ์ย้อมบ่มจินต์ จะวาดคืนเหน็บหนาวเก็บดาวร้อย เป็นสายสร้อยคล้องใจให้ถวิล โยงสองดวงวิญญาชั่วฟ้าดิน อย่าได้สิ้นอาวรณ์จนรอนราน ว่าคืนนี้นิ่มน้องอย่าหมองเศร้า ฟังกานท์กล่อมแผ่วเบาผลัดเหงาผ่าน จะหลั่งรินร่ำบทพจมาน กล่อมนงคราญนิทราทั้งราตรี พี่มนต์ |