|
หัวข้อ: ได้แต่เฝ้ามอง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 03 ธันวาคม, 2560, 09:31:38 PM รวมสิบร้านเรียงรายท้ายถนน ร้อยผู้คนเคยถือเลือกซื้อของ สุกสดดิบหยิบแลแต่ใจปอง ล้วนพี่น้องผองพาขาประจำ ต่อลดนิดติดหน่อยมีบ่อยแถม เอ่ยยิ้มแย้มแกมหยอกเย้าชื่นฉ่ำ แวะสอดเสาะเจาะข่าวสาวคืบคำ ทักถามพร่ำถึงทุกข์สุขสบาย บ้างบังมุมซุ่มพักดักลูกหนี้ แสร้งบ้าจี้ทะลึ่งทำผึ่งผาย เจอว่าจ้างว่างวานงานหญิงชาย ตั้งแผงขายโป้งรวยหวยชุดใบ เพลิดเพลินชมสนุกคนพลุกพล่าน เข้าออกร้านเฮฮาอัชฌาสัย เงินเข้ามือซื้อขายกระจายไป เฉลี่ยได้มากน้อยค่อยตำบล ซ้ายจอดวิ่งนิ่งแช่บีบแตรไล่ สวนขวักไขว่วนกลับแซงสับสน มอเตอร์ไซค์ใหม่เอี่ยมเทียมรถยนต์ บัตรคนจนยึดต่อแถวรอเยียว ทุกสายตรงธงฟ้าประชารัฐ เขาจับจัดลงถุงกระบุงเกี่ยว เราหยุดกึกคึกคักเขาร้านเดียว เราซีดเซียวใกล้จมล้มละลาย รพีกาญจน์ |