เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: มนต์คำ ที่ 08 ธันวาคม, 2560, 09:27:35 PM



หัวข้อ: น้ำใจ
เริ่มหัวข้อโดย: มนต์คำ ที่ 08 ธันวาคม, 2560, 09:27:35 PM
ใจเจ้าเอยหวนไห้อาลัยหา
แม้เวลาล่วงเลยมิเคยหวน
กระแสน้ำฉ่ำใสมิไหลทวน
แต่ทุกส่วนทรวงนี้อยู่ที่เดิม

จากวรรษาลาล่วงพ้นห้วงหาว
สายลมหนาวเวียนกรายยิ่งคล้ายเพิ่ม
ความอาลัยอาวรณ์ทุกตอนเติม
มากกว่าเริ่มแรกเอ่ยเปิดเผยนัย

ฝากคำหวานผ่านสู่รับรู้เถิด
เมื่อรักเกิดขึ้นแล้วมิแคล้วได้
แม้ว่าต้องท่องกาลแสนนานไกล
แต่ดวงใจผูกพันมิผันแปร

มนต์คำ


หัวข้อ: Re: น้ำใจ
เริ่มหัวข้อโดย: กวี ชาว บ้าน ที่ 10 ธันวาคม, 2560, 10:06:15 AM
ฟังน้ำคำพร่ำเพ้อละเมอหวน
ทุกสิ่งล้วนชวนชี้มาตีแผ่
เก็บเรื่องเก่าเนาว์นานผ่านดวงแด
ลึกข้างในท้อแท้ทุกข์ฤทัย
..
หวนคะนึงถึงรักเมื่อแรกพบ
ตาประสบสายตาวันฟ้าใส
งานกีฬาสถาบันวันรวมใจ
มหาลัยใดกันฉันอยากรู้
..
ตัดผมสั้นรองทรง..สุดสงสัย
เพื่อนเรียก..ชัย ชัย ชัย..ก้องในหู
เป็นนักบอลคนดังฟังฟังดู
ไม่มีคู่ยืนเคียงเสียงเพื่อนเย้า
..
ยังแอบรักคิดถึงคะนึงหา
สามสิบปีกว่ากว่าตั้งตาเฝ้า
ยังฝันถึงตลอดแอบกอดเงา
คิดถึงเขาคนนั้นจวบวันนี้
..
กวีชาวบ้าน



หัวข้อ: Re: น้ำใจ
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 11 ธันวาคม, 2560, 12:16:23 PM
ใจเจ้าเอยหวนไห้อาลัยหา
แม้เวลาล่วงเลยมิเคยหวน
กระแสน้ำฉ่ำใสมิไหลทวน
แต่ทุกส่วนทรวงนี้อยู่ที่เดิม

จากวรรษาลาล่วงพ้นห้วงหาว
สายลมหนาวเวียนกรายยิ่งคล้ายเพิ่ม
ความอาลัยอาวรณ์ทุกตอนเติม
มากกว่าเริ่มแรกเอ่ยเปิดเผยนัย

ฝากคำหวานผ่านสู่รับรู้เถิด
เมื่อรักเกิดขึ้นแล้วมิแคล้วได้
แม้ว่าต้องท่องกาลแสนนานไกล
แต่ดวงใจผูกพันมิผันแปร

มนต์คำ

ใจเจ้าเอยไหวหวั่นบรรณพจน์
บริบทงดงามตามแยแส
ก็ลอยล่องหว่างวุ้งเป็นคุ้งแคว
ด่ำดวงแดวาบหวามเค้าความวอน

แท้สดับร้อยเสียงจำเรียงสรรค์
ผ่านประพันธ์ชื่นรสระทดอ้อน
ฤาวิโยคโศกศัลย์ชวนสั่นคลอน
ก็เพียงกลอนกลั่นศิลป์กวินพา

เฉกเพ้อพร่ำรำพันจำนรรจ์นี้
ปรัดวลีเยี่ยงชายปรายประสา
ปล่อยอารมณ์โผผินอย่างชินตา
ปรัศนาพาทีมีธวัช

ใจเจ้าเอยหยั่งรู้............กระไร
น้ำจิตน้ำใจใคร............หนึ่งบ้าง
น้ำคำที่สวยใส.............มิบอก
ในนอกเยื้อนเอ่ยอ้าง....สอดคล้องไฉน

...ขออนุญาตร่วมวงด้วยนะครับ...
Soul Searcher
Inspired to write 11/12/2017

 :12:


หัวข้อ: Re: น้ำใจ
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 11 ธันวาคม, 2560, 12:19:54 PM
ฟังน้ำคำพร่ำเพ้อละเมอหวน
ทุกสิ่งล้วนชวนชี้มาตีแผ่
เก็บเรื่องเก่าเนาว์นานผ่านดวงแด
ลึกข้างในท้อแท้ทุกข์ฤทัย
..
หวนคะนึงถึงรักเมื่อแรกพบ
ตาประสบสายตาวันฟ้าใส
งานกีฬาสถาบันวันรวมใจ
มหาลัยใดกันฉันอยากรู้
..
ตัดผมสั้นรองทรง..สุดสงสัย
เพื่อนเรียก..ชัย ชัย ชัย..ก้องในหู
เป็นนักบอลคนดังฟังฟังดู
ไม่มีคู่ยืนเคียงเสียงเพื่อนเย้า
..
ยังแอบรักคิดถึงคะนึงหา
สามสิบปีกว่ากว่าตั้งตาเฝ้า
ยังฝันถึงตลอดแอบกอดเงา
คิดถึงเขาคนนั้นจวบวันนี้
..
กวีชาวบ้าน



ฟังน้ำคำพร่ำเพ้อละเมอถึง
ห่วงคำนึงฝากมาอุรารี่
จากนักบอลหล่อล่ำกำดัดมี
มาวันที่เคลือบแคลงแถลงความ

จากพี่ชัย “ชัยวัฒน์”ภัสดา
เกิดชะตาผกผินจนสิ้นหวาม
กลายสภาพอ่อนช้อยคล้อยเคียงนาม
แน่งนงราม “ชัยฉวีมณีรัตน์”

...ขอร่วมแต่งแต้มสีสันด้วยคนนะครับ...
Soul Searcher
Inspired to write 11/12/2017

 :12:



หัวข้อ: Re: น้ำใจ
เริ่มหัวข้อโดย: มนต์คำ ที่ 11 ธันวาคม, 2560, 08:54:32 PM
ฟังน้ำคำพร่ำเพ้อละเมอหวน
ทุกสิ่งล้วนชวนชี้มาตีแผ่
เก็บเรื่องเก่าเนาว์นานผ่านดวงแด
ลึกข้างในท้อแท้ทุกข์ฤทัย
..
หวนคะนึงถึงรักเมื่อแรกพบ
ตาประสบสายตาวันฟ้าใส
งานกีฬาสถาบันวันรวมใจ
มหาลัยใดกันฉันอยากรู้
..
ตัดผมสั้นรองทรง..สุดสงสัย
เพื่อนเรียก..ชัย ชัย ชัย..ก้องในหู
เป็นนักบอลคนดังฟังฟังดู
ไม่มีคู่ยืนเคียงเสียงเพื่อนเย้า
..
ยังแอบรักคิดถึงคะนึงหา
สามสิบปีกว่ากว่าตั้งตาเฝ้า
ยังฝันถึงตลอดแอบกอดเงา
คิดถึงเขาคนนั้นจวบวันนี้
..
กวีชาวบ้าน


เมื่อรักแรกแทรกทรวงเกินหน่วงรั้ง
เป็นเหมือนดั่งแมลงหลงแสงสี
ความงดงามหวานซึ้งอันพึงมี
ย่อมเหลือที่จะทอนให้รอนราน

แม้คืนวันผันผ่านมานานเนิ่น
นานจนเกินย้อนรอยจำคล้อยผ่าน
เก็บงำความหม่นช้ำเป็นตำนาน
แม้สายกาลล่วงเลยไม่เคยลืม

มนต์คำ


หัวข้อ: Re: น้ำใจ
เริ่มหัวข้อโดย: มนต์คำ ที่ 11 ธันวาคม, 2560, 09:07:38 PM
ใจเจ้าเอยไหวหวั่นบรรณพจน์
บริบทงดงามตามแยแส
ก็ลอยล่องหว่างวุ้งเป็นคุ้งแคว
ด่ำดวงแดวาบหวามเค้าความวอน

แท้สดับร้อยเสียงจำเรียงสรรค์
ผ่านประพันธ์ชื่นรสระทดอ้อน
ฤาวิโยคโศกศัลย์ชวนสั่นคลอน
ก็เพียงกลอนกลั่นศิลป์กวินพา

เฉกเพ้อพร่ำรำพันจำนรรจ์นี้
ปรัดวลีเยี่ยงชายปรายประสา
ปล่อยอารมณ์โผผินอย่างชินตา
ปรัศนาพาทีมีธวัช

ใจเจ้าเอยหยั่งรู้............กระไร
น้ำจิตน้ำใจใคร............หนึ่งบ้าง
น้ำคำที่สวยใส.............มิบอก
ในนอกเยื้อนเอ่ยอ้าง....สอดคล้องไฉน

...ขออนุญาตร่วมวงด้วยนะครับ...
Soul Searcher
Inspired to write 11/12/2017

 :12:

จักเขียนรักลามล่วงล้นห้วงฟ้า
พสุธาแทนกระดาษ วาดกระหวัด
เรียงร้อยเส้นสายใยอาลัยรัด
เพื่อผูกมัดใจหนึ่งหน่วงดึงไว้

นับจากนี้ตราบกัลปาวสาน
ขอสมานเสมอนุชสุดสมัย
แม้อยู่ห่างสุดฟ้า ชลาลัย
จักฝ่าไปจนกว่าจะหาเจอ

มนต์คำ


หัวข้อ: Re: น้ำใจ
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 11 ธันวาคม, 2560, 11:58:20 PM


อยากเขียนรักล้นทรวงก็ห่วงมิตร
เกิดพิชิตใจนุชสะดุดเก้อ
คิดช่วงชิงน้องนั้นหวั่นเสียเกลอ
เลยพร่ำเพ้อตามลมห่มแล้งแทน

เพราะแอบรักคนที่มีเจ้าของ
เขาจับจองซึ้งทรวงเฝ้าหวงแหน
จำอกหักรักท้อบ่ มีแฟน
เป็นหมอแคนเที่ยวร่ำลำนำครวญ

Soul

 :12:

KOgbYc613g4



หัวข้อ: Re: น้ำใจ
เริ่มหัวข้อโดย: มนต์คำ ที่ 12 ธันวาคม, 2560, 12:23:43 PM
ท่านจะเขียนรักล้นท่วมท้นโลก
หรือเขียนโศกเขียนเศร้าเคล้าสุขี
ก็เขียนตามจินตกานท์ที่ท่านมี
ตามวิถีนักกลอนอย่าผ่อนแรง

อย่ากังวลคนนั้นหรือคนไหน
คนของใครนัยเอื้อนเป็นเงื่อนแฝง
อย่าผูกโยงตามจิตคิดเคลือบแคลง
จนระแวงระไวมิได้ความ

เรียงเป็นคำร่ำร้อยทยอยกลั่น
หากคำนั้นสุภาพมิหยาบหยาม
ทั้งนอกในบริบทย่อมงดงาม
มิคิดห้ามท่านดอกบอกตรงตรง

มนต์คำ


หัวข้อ: Re: น้ำใจ
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 13 ธันวาคม, 2560, 06:45:44 AM
ใจเจ้าเอยเคยอยู่ก็รู้หาย
หรือใจหน่าย, ใจกลุ้ม, ใจลุ่มหลง
กับคนอื่นคนไกลใดดำรง?
ใจที่เคยมั่นคงพลันคดโค้ง

ฟังคำกล่าวเรียงถ้อยทำนองกลั่น
ฟังคำมั่นถึงนุชอย่างสุดโต่ง
ฟังเจื้อยแจ้วเจรจาพาจรรโลง
เยื่อใยโยงเพื่อมลายหายสักวัน?

กระนั้นฤๅทั้งมวลล้วนว่ารัก
ใครฟังแล้วคุ้นนักต้องหวาดหวั่น
กระนั้นคือความช้ำเจ็บซ้ำพลัน
พิษแผลเก่าเรานั้นมันไม่ลืม

สิริวตี


หัวข้อ: Re: น้ำใจ
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 13 ธันวาคม, 2560, 10:57:50 PM
หยาดหยดร่วงทวงหาเวลาเหงา
กลั่นกรองเคล้าวิปโยคจำโศกดื่ม
น้ำใจรักวักทิ้งแค่หญิงยืม
จิตปลาบปลื้มรัดทนสลดใจ

หรือเป็นกรรมทำเก่ามัวเมาสุข
จึงเจ็บจุกจนเจียนวนเวียนใหม่
โอ้ละหนอท้อแล้ว..พี่แคล้วไกล
มือคว้าใกล้...หายลับ...เธอกลับลำ

 Jannjao


หัวข้อ: Re: น้ำใจ
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 14 ธันวาคม, 2560, 08:34:28 AM
ท่านจะเขียนรักล้นท่วมท้นโลก
หรือเขียนโศกเขียนเศร้าเคล้าสุขี
ก็เขียนตามจินตกานท์ที่ท่านมี
ตามวิถีนักกลอนอย่าผ่อนแรง

อย่ากังวลคนนั้นหรือคนไหน
คนของใครนัยเอื้อนเป็นเงื่อนแฝง
อย่าผูกโยงตามจิตคิดเคลือบแคลง
จนระแวงระไวมิได้ความ

เรียงเป็นคำร่ำร้อยทยอยกลั่น
หากคำนั้นสุภาพมิหยาบหยาม
ทั้งนอกในบริบทย่อมงดงาม
มิคิดห้ามท่านดอกบอกตรงตรง

มนต์คำ



งั้นขอหยอดมิยั้ง..............เกรงเกลอ
หยาดหยดมดละเมอ........เลี่ยนล้น
เพ้อพร่ำเปี่ยมปรนเปรอ....ปะเหลาะ
ทีเด็ดงัดท่วมท้น..............ลูกตื้อแกมขยัน


จึงจักขอเยื้อนขานคำหวานหยด
เอาให้มดคลื่นเหียนวิงเวียนหลง
ท่องคาถาร้อยพันด้วยบรรจง
จนอนงค์เคลิ้มความท่ามดงรัก

เด็ดดอกทัดแซมผมไว้ดมหอม
มิอ้อมค้อมเชื่องช้าวาจาหนัก
หากว่าน้องเหนื่อยล้า หาพำนัก
เปิดบ้านพักกลางใจไว้รองรับ

ยลกระจิบกระจอกเย้าหยอกล้อ
ออดละออยื่นมือมาถือจับ
อ้อมแขนรั้งเอวคอดกอดกระชับ
นั่งเพลินนับระย้าผการ้อย

กลิ่นมาลัยหอมฟุ้งจรุงแพร้ว
อุบะแก้วงดงามยามผูกห้อย
ละลานตาหมดจดชื่นชดช้อย
สองใจคล้อยลิ่วลิบสู่ทิพย์ฟ้า

duwK4UbzxWM

Soul Searcher
Inspired to write 14/12/2017



หัวข้อ: Re: น้ำใจ
เริ่มหัวข้อโดย: share ที่ 14 ธันวาคม, 2560, 10:23:48 AM
...ปราชญ์ท่านร่ำ น้ำใจดี เป็นที่หนึ่ง
ความคิดซึ้ง พึงปรับ อันดับสอง
สมรรถภาพสาม ความรู้สี่ เกียรติห้ารอง
ส่วนเงินทอง ควรนับ อันดับปลาย


หัวข้อ: Re: น้ำใจ
เริ่มหัวข้อโดย: มนต์คำ ที่ 14 ธันวาคม, 2560, 10:40:28 AM




งั้นขอหยอดมิยั้ง..............เกรงเกลอ
หยาดหยดมดละเมอ........เลี่ยนล้น
เพ้อพร่ำเปี่ยมปรนเปรอ....ปะเหลาะ
ทีเด็ดงัดท่วมท้น..............ลูกตื้อแกมขยัน


จึงจักขอเยื้อนขานคำหวานหยด
เอาให้มดคลื่นเหียนวิงเวียนหลง
ท่องคาถาร้อยพันด้วยบรรจง
จนอนงค์เคลิ้มความท่ามดงรัก

เด็ดดอกทัดแซมผมไว้ดมหอม
มิอ้อมค้อมเชื่องช้าวาจาหนัก
หากว่าน้องเหนื่อยล้า หาพำนัก
เปิดบ้านพักกลางใจไว้รองรับ

ยลกระจิบกระจอกเย้าหยอกล้อ
ออดละออยื่นมือมาถือจับ
อ้อมแขนรั้งเอวคอดกอดกระชับ
นั่งเพลินนับระย้าผการ้อย

กลิ่นมาลัยหอมฟุ้งจรุงแพร้ว
อุบะแก้วงดงามยามผูกห้อย
ละลานตาหมดจดชื่นชดช้อย
สองใจคล้อยลิ่วลิบสู่ทิพย์ฟ้า

Soul Searcher
Inspired to write 14/12/2017

ถนนนักกลอน

อันกลกลอนย้อนยอกเหมือนหลอกยั่ว
กางหูหัวกลิ้งกลอกออกภาษา
จะหวานหยดหยอดตาลหว่านพารา
ย่อมมีค่าแค่เพียงสำเนียงลม

บนถนนสายฝันประพันธ์พจน์
ทุกบาทบทวางประดับลงทับถม
ร้อยเรื่องราวผูกพ่วงเป็นบ่วงปม
ก็เหมือนชมละครเป็นกลอนกานท์

เป็นนักกลอนนอนเปล่าไม่เข้าท่า
จึงออกมาร่ายคำลำนำสาร
มีวุฒิภาวะพอประมาณ
ทั้งเขียนอ่านผ่านเล่นประเด็นปลอม

ก็เขียนคำรำพันคล้องฝันเฟื่อง
ผูกเป็นเรื่อง ต่อกลอน อ้อนคำหอม
วาดดอกไม้สวยสมไว้ดมดอม
วาทะย้อมยั่วเย้าเล่นเท่านั้น

คนเขียนกลอนต่างรู้...........กลกานท์
คราร่ายคำนำจาร...............จรดไว้
สะกิดท่านประมาณ............การกล่าว
อนึ่งอนงค์นั้นไซร้...............หลู่ได้ฤาไฉน

การต่อกลอนรักนั้น.............ควรตรอง
ขอบเขตควรประคอง..........บ่งชี้
นัยะท่วงทำนอง.................สุภาพ ชนเนอ
ใดอื่นนอกจากนี้.................สุดแท้ไตร่ตรอง

มนต์คำ
ท่านพาดพิงบุคคลที่สามอยู่หรือเปล่าครับ


หัวข้อ: Re: น้ำใจ
เริ่มหัวข้อโดย: มนต์คำ ที่ 14 ธันวาคม, 2560, 10:52:34 AM
ขอบคุณทุกท่านที่มาร่วมต่อกลอนครับ  :33: :letter: :32:


หัวข้อ: Re: น้ำใจ
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 14 ธันวาคม, 2560, 07:34:42 PM
ขอบคุณทุกท่านที่มาร่วมต่อกลอนครับ  :33: :letter: :32:

พี่มนต์คำ อย่าถือสาลุง soulเลยนะคะ ท่านเขียนกลอนแบบนี้แหละ ประหนึ่งด่า ประหนึ่งเพ้อ ท่านหัดกลอนอยู่นาน แต่ไม่มีอะไร เหมือนพาดพิงแต่ไม่ได้พาดพิงหรอกค่ะ ท่านเขียนกลอนงงๆ ช่วงนี้เพื่อนซี้หายหมด ยาคงหมดกระปุกด้วย พี่เข้ามาท่านถึงเล่นกับพี่มนต์คำคนเดียว วตีชวนลุงsoulมาเล่นกลอนบ้านนี้เองเลยรู้ว่าเพี้ยนแค่ไหน... (ไม่กล้ากล่าวเดี๋ยวหัวเราะทั้งบ้าน555)
ขออภัยนะลุงsoul เผาหน้าบ้าน



หัวข้อ: Re: น้ำใจ
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 14 ธันวาคม, 2560, 07:41:16 PM
หยาดหยดร่วงทวงหาเวลาเหงา
กลั่นกรองเคล้าวิปโยคจำโศกดื่ม
น้ำใจรักวักทิ้งแค่หญิงยืม
จิตปลาบปลื้มรัดทนสลดใจ

หรือเป็นกรรมทำเก่ามัวเมาสุข
จึงเจ็บจุกจนเจียนวนเวียนใหม่
โอ้ละหนอท้อแล้ว..พี่แคล้วไกล
มือคว้าใกล้...หายลับ...เธอกลับลำ

 Jannjao

ทุกหยาดพจน์เรียงถ้อยประหนึ่งถาม
ทั้งดวงตาติดตามยามเช้าค่ำ
พี่ท้อแล้วแจวลาน่าระกำ
เงินต้นน้องขอย้ำ....คืนวันใด

สิริวตี

คริๆๆๆๆ หลงกลเลยโดนซ้าาาาา ไม่รู้จะมุกไหน
แบร้ๆ
 :27:


หัวข้อ: Re: น้ำใจ
เริ่มหัวข้อโดย: มนต์คำ ที่ 14 ธันวาคม, 2560, 07:54:56 PM
สวัสดีครับน้องสิริวตี
ด้วยฉันทลักษณ์ที่จำกัดของร้อยกรอง อาจทำให้ตีความได้คลาดเคลื่อน
พี่มนต์คำ ก็ต้องขอโทษคุณ Soul Searcher เช่นกัน
หากคำกลอนนั้นได้ล่วงเกินทั้งโดยตั้งใจและไม่ได้ตัั้งใจ
ขอโทษไว้ ณ.ที่นี้ครับ


หัวข้อ: Re: น้ำใจ
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 14 ธันวาคม, 2560, 07:57:09 PM
ใจเจ้าเอยหวนไห้อาลัยหา
แม้เวลาล่วงเลยมิเคยหวน
กระแสน้ำฉ่ำใสมิไหลทวน
แต่ทุกส่วนทรวงนี้อยู่ที่เดิม

จากวรรษาลาล่วงพ้นห้วงหาว
สายลมหนาวเวียนกรายยิ่งคล้ายเพิ่ม
ความอาลัยอาวรณ์ทุกตอนเติม
มากกว่าเริ่มแรกเอ่ยเปิดเผยนัย

ฝากคำหวานผ่านสู่รับรู้เถิด
เมื่อรักเกิดขึ้นแล้วมิแคล้วได้
แม้ว่าต้องท่องกาลแสนนานไกล
แต่ดวงใจผูกพันมิผันแปร

มนต์คำ

ฟังคำหวานหวานหูมิรู้สิ้น
คำของชายหลากลิ้นพาเราแย่
พอเวลานานไปไม่ดูแล
จนพลันแก่เกินกาลก็พาลลืม

สิริวตี


หัวข้อ: Re: น้ำใจ
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 16 ธันวาคม, 2560, 08:16:32 PM

ทุกหยาดพจน์เรียงถ้อยประหนึ่งถาม
ทั้งดวงตาติดตามยามเช้าค่ำ
พี่ท้อแล้วแจวลาน่าระกำ
เงินต้นน้องขอย้ำ....คืนวันใด

สิริวตี

คริๆๆๆๆ หลงกลเลยโดนซ้าาาาา ไม่รู้จะมุกไหน
แบร้ๆ
 :27:



สิริวตีที่รักฟังสักนิด
หนี้เงินติดค้างเก่าเจ้าที่ไหน
หากพึงแนบแอบก่อนซุกซ่อนใน
คือหนี้ใจแน่นอกวิตกเกรง

ให้เท่าใดไม่หมดผ่อนลดล่วง
ดอกเบี้ยทวงประทับโดนปรับเฉ่ง
ต้องทนทุกข์จุกเจ่าเศร้าวังเวง
เป็นดังเพลงอิงอ้าง…ทุกอย่างเลย

Jannjao


HTmv2VINrNk


หัวข้อ: Re: น้ำใจ
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 17 ธันวาคม, 2560, 05:16:24 PM
หากเป็นหนี้อย่างนี้มิต้องใช้
จะยกให้เรื่อยไปไร้ข้องเอ่ย
หนี้ความรักหนักกลุ้มเราคุ้นเคย
พี่เขียนเปรยผิดแล้วหลอกแก้วตา

สิริวตี

คิดจะไม่ใช้หนี้ล่ะสิ​คริๆๆๆ
 :27:


หัวข้อ: Re: น้ำใจ
เริ่มหัวข้อโดย: มนต์คำ ที่ 17 ธันวาคม, 2560, 08:45:34 PM
ฟังคำหวานหวานหูมิรู้สิ้น
คำของชายหลากลิ้นพาเราแย่
พอเวลานานไปไม่ดูแล
จนพลันแก่เกินกาลก็พาลลืม

สิริวตี


จะเฝ้าคอยดูแลจนแก่เฒ่า
รักไม่เก่าไม่กลายไม่วายปลื้ม
จะมั่งคงตลอดไปมิใช่ยืม-
หวานด่ำดื่มแห่งทรวงมิล่วงเลือน

สระ อืม อ่ะนะ น้องวตี วางยาหรือครับ :20:

พี่มนต์


หัวข้อ: Re: น้ำใจ
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 07 มกราคม, 2561, 09:00:24 PM
ใครออกปากสัญญาว่าคงมั่น
จะอยู่เหย้าเรานั้นพลันเป็นเพื่อน
จวบจนแก่เจ็บตาย, แต่ชายเชือน
อ๋อที่เย้า, เยี่ยมเยือน​ เป็นเช่นนี้

สิริวตี
 :19:


หัวข้อ: Re: น้ำใจ
เริ่มหัวข้อโดย: มนต์คำ ที่ 10 มกราคม, 2561, 12:31:25 PM
มิเคยลืมสัญญาแต่คราก่อน
ของามงอนจงได้เชื่อใจพี่
แม้คืนวันผ่านคล้อยเป็นร้อยปี
จะให้ลืมน้องนี้ ไม่มีวัน

พี่มนต์คำ


หัวข้อ: Re: น้ำใจ
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 12 มกราคม, 2561, 03:57:22 PM
ประหนึ่งคำร่ำล้นคนฟุ้งเฟ้อ
ใครคอยเก้ออาจกลืนน้ำลายนั่น
ออกจากปากมิวายก็หายพลัน
ความจำสั้นหรือเย้าให้เรางง

สิริวตี
 :30:


หัวข้อ: Re: น้ำใจ
เริ่มหัวข้อโดย: มนต์คำ ที่ 13 มกราคม, 2561, 08:00:12 PM
เหตุเพราะใจรักดอกจึงหยอกเย้า
เห็นคำเจ้าเร้าใจพี่ให้หลง
มีแต่ภาพในภวังค์ที่ยังคง
ให้พะวงห่วงหาทุกนาที

พี่มนต์คำ