|
หัวข้อ: ไม่เปิดหน้า ไม่บอกชื่อจริง พูดกันไม่รู้เรื่องหรอก เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 07 มีนาคม, 2561, 10:22:24 PM เลิกแพรนุ่มคลุมหน้าผ้าโพกหัว ถอดแว่นมัวขยายสายตาสั้น เปิดหมวกพลิกวิกจากหน้ากากกั้น เหลือเพียงฟันเหลี่ยมหลอกรอคงเดิม คือตัวตนคนจริงยิงยิ้มแฉ่ง ใช่แสดงแสงฉายป้ายสีเพิ่ม ปล่อยรอยริ้วสิวผุดแต้มจุดเติม อีกหนวดเริ่มดังโด่งคิ้วโก่งเรียว ปานดำใดไฝฝ้าแป้งอย่าพอก กลากเปิกปอกเกลื้อนรอบขอบตาเขียว ใบหูกางคางแหลมแก้มซีดเซียว อมเมี่ยงเคี้ยวพลูหมากปากเกรอะกรัง สูบบุหรี่ขี้โยโพ่โขมง ดื่มเหล้าโรงยกถอกจอกวางถัง เตี่ยวขาก๊วยย้วยข้างย่างเซซัง ขี่ควบหลังควายเฒ่าเข้าราบลาน ถ่ายหน้าตรงลงโพสต์โปสการ์ด ลงชื่อชาติเคยเรียนทะเบียบบ้าน วันเดือนปีที่คลอดตลอดงาน อยู่สถานแห่งหนตำบลใด ส่วนมากมักรักชังปิดบังหน้า นามปากกาด่าถล่มชมไฉน ยังเคลือบแคลงแต่งติงขาดจริงใจ ดีหรือไม่เปิดหน้าพูดจากัน :13: รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ไม่เปิดหน้า ไม่บอกชื่อจริง พูดกันไม่รู้เรื่องหรอก เริ่มหัวข้อโดย: Pikulkaew ที่ 07 มีนาคม, 2561, 10:52:46 PM อยากพูดจากับใครก็ใคร่ถาม เขาหรือเธอนามใดใคร่บอกฉัน เปิดใจคุยกันไปในสัมพันธ์ ฤาเขานั้นปกปิดสนิทนาน แต่หากเป็นพิกุลจะนิ่งเฉย ผู้ใดเผยตัวตนบนทางผ่าน แสดงความจริงใจให้จดจารณ์ ก็ค่อยสานสืบบ่วงสู่ห้วงใจ เพราะไม่ว่าสังคมใดในโลกนี้ ล้วนจักมีหน้ากากกำกับให้ มารยาทไม่ควรด่วนพูดไป ปากเลยยิ้มละไมใจดูแคลน เอาดูที่การกระทำมานำหน้า เพื่อดูว่า ดีหรือไม่ ไปตามแผน อันคนเรา ผิดหรือถูก ทั่วดินแดน ล้วนพึ่งแก่น แห่งกรรม น้อมนำตน. |