เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: มนตรี ประทุม(2) ที่ 08 มีนาคม, 2561, 05:31:58 PM



หัวข้อ: แหลมพรหมเทพ
เริ่มหัวข้อโดย: มนตรี ประทุม(2) ที่ 08 มีนาคม, 2561, 05:31:58 PM
แหลมพรหมเทพ
ประพันธ์โดย…. "มันแกว”
๘ มีนาคม ๒๕๖๑
_____________________________
ชนทั่วหล้ารอชมจนฟ้าลับ
อาทิตย์ดับจมหายคลายขันขำ
เป็นทัศนีย์ยามเย็นเค้นหาคำ
ยากจะนำวลีมีแสดง

สุริยาทอแสงสีแดงจัด
มองถนัดเพราะยังไม่อับแสง
ที่ขอบฟ้าดั่งทองของแสนแพง
ฟ้าไม่แกล้งได้ชมสุขสมใจ

แหลมพรหมเทพเป็นแหล่งแห่งท่องเที่ยว
คนที่เกี่ยวร่วมมือกันวันสดใส
ผู้เที่ยวชมอาจพลาดจากกันไป
ถ้าวันใดเมฆมีมิดีเลย

สุริยาจมหายไม่อาจเห็น
ฝนกระเซ็นเปียกปอนอย่านอนเฉย
ประชาชนบางคนบ่นตามเคย
อดชมเชยสุริยาลาผู้คน

มาภูเก็ตแม้นเหน็ดไม่เข็ดหรอก
ต่างก็บอกในชีวิตคิดสักหน  
ภาพงามสมอาทิตย์ลับขยับจน
ค่อยค่อยหล่นจมไปในทะเล.

 :26:
"มันแกว"
๘ มี.ค.๖๑


หัวข้อ: Re: แหลมพรหมเทพ
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 08 มีนาคม, 2561, 07:44:32 PM


“พรหมเทพ”นามเทียบเที้ยน.....นวลอนงค์
อาทิตย์อัสดง.........................ถ่องฟ้า
ใจเฝ้าห่วงพะวง.....................งามเนตร
ใครจักช่วยห่มผ้า...................นิ่มเนื้อพรางหนาว

...ขอมาร่วมต่อเป็นโคลงแทนนะครับ...
Soul Searcher
Inspired to write 8/3/2018



หัวข้อ: Re: แหลมพรหมเทพ
เริ่มหัวข้อโดย: มนตรี ประทุม(2) ที่ 08 มีนาคม, 2561, 10:14:22 PM
ขอบคุณนะที่เป็นกำลังใจ
ฉันคนใหม่ยังเดินดูเคอะเขิน
เพิ่งก้าวย่างอาจทำสิ่งเกินเกิน
บางทีเพลินขอโทษอย่าโกรธกัน

เขียนกลอนมาหากดูรู้ว่ามั่ว
ช่วยบอกทีอย่างกลัวตัวของฉัน
ขอเรียนรู้บทกลอนตอนกลางวัน
เวลานั้นต้อนอนตอนกลางคืน
 :28:
“มันแกว”


หัวข้อ: Re: แหลมพรหมเทพ
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 09 มีนาคม, 2561, 07:02:33 AM

ไมตรีมอบแด่มิตร อย่าคิดมาก
ส่วนตัวฉันทุกข์ยากลำบากฝืน
นอนกลางวัน ตกค่ำต้องกล้ำกลืน
แสนระทมขมขื่นยืนเฝ้ายาม

...ด้วยความยินดีครับ
ผมก็มาหัดแต่งกลอนเอาตอนแก่เหมือนกัน
ได้ผ่อนคลาย ระบายความเครียด ได้ฝึกสมอง
ช่วยป้องกันอัลไซเมอร์ ด้วยนะครับ...

Soul

 :12:



หัวข้อ: Re: แหลมพรหมเทพ
เริ่มหัวข้อโดย: มนตรี ประทุม(2) ที่ 09 มีนาคม, 2561, 11:28:33 AM
กัลยาณมิตรสุดดีมีที่นี่
อยู่หลายปีไม่อุ่นรอลุ้นเสมอ
ตั้งนานวันไม่มีดีนะเธอ
แค่พบเจอส่งดอกไม้ใช่ของจริง

เป็นเพื่อนกันในไลน์ไม่สนิท
คงจะคิดมากไปให้สุงสิง
เดินหน้าคว่ำส่องเสียงดังยังกะลิง
ทำกลอกกลิ้งเรรวนชวนรำคาญ

ประทับใจมาเจอ”อารมณ์กลอน”
ถ้ามาก่อนอาจมีที่กล่าวขาน
ขอร่วมอยู่สุขสันต์กันนานนาน
แสนชื่นบานร่วมสรรค์งานกวี.
 :12:
“มันแกว”