เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: รัตติกร รติกานท์ ที่ 08 กรกฎาคม, 2556, 07:40:56 PM



หัวข้อ: ~ ครบรอบรัก ~
เริ่มหัวข้อโดย: รัตติกร รติกานท์ ที่ 08 กรกฎาคม, 2556, 07:40:56 PM
(http://4.bp.blogspot.com/-NEfBCjf7KP0/TgqeWgZ2TkI/AAAAAAAAAJU/9Pmei74W--A/s1600/%25E0%25B9%2580%25E0%25B8%25AB%25E0%25B8%2587%25E0%25B8%25B2+1.jpg)

~ ครบรอบรัก ~

๐ บรรจงแต้มแต่งเพิ่มเติมผิวผ่อง
ตรงไหนหมองหมายปะให้สะสวย
พร้อมพร่างพรมฉมชื่นรื่นระรวย
แต่งองค์ด้วยแพรพรรณอันบอบบาง

จัดเตรียมโต๊ะอาหารถ้วยจานจัด
ไวน์ชั้นดีที่คัดไว้ข้างข้าง
เทียนจัดสรรบรรจงไว้ตรงกลาง
ในแจกันนั้นวางกุหลาบแดง

เหลือเพียงเฝ้าเขามาเวลากลับ
คงประทับใจกระหยิ่มจนยิ้มแฉ่ง
ยามได้ยลผลงานการจัดแจง
ฉันตบแต่งเพื่อเธอสุดที่รัก

๐ เวลาผ่านตีสองสู่ตีสาม
รอหลายยามจนจิตนั้นคิดหนัก
ใจกระวนกระวายจริงเป็นยิ่งนัก
จนเสียงคล้ายคลายสลักผลักประตู

พอตัวเขาเข้าใกล้ได้กลิ่นเหล้า
คละคลุ้งเคล้าทั่วร่างช่างเหม็นฉู่
ถาม "วันนี้วันอะไรพ่อยอดชู้"
เขาตอบให้ "ไม่รู้กูง่วงนอน"

เขาเดินผ่านโต๊ะไปไม่แม้เหลียว
แล้วก็เลี้ยวรี่ตรงฟุบลงหมอน
สุดหมองหม่นชลนัยน์ไหลเปียกปอน
ใจนึกย้อนก่อนไยทำไมดี

๐ ก่อนนั้นหลังเลิกงานไม่นานหรอก
ก็รีบออกตรงบึ่งถึงบ้านนี่
ถึงก็กอดก็หอมแก้มกันที
ข้าวก็ชิมอิ่มหมีพีมันกัน

น้ำตาไหลหลากเพิ่มความเดิมนึก
ยิ่งสะอึกสะอื้นไห้ใจโศกศัลย์
มือพลางเช็ดน้ำตาจากหน้านั้น
ริ้วรอยพลันผุดเด่นเห็นมากมาย

ครบรอบรักชักเปรียบเทียบรอบร้าง
ค่อยเหินห่างกันไปน่าใจหาย
วัยยิ่งเพิ่มผูกพันนั้นยิ่งคลาย
บ้านเดียวกันก็ละม้ายคล้ายคนเดียว

รัตติกร รติกานท์
๐๘.๐๗.๒๕๕๖