เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

ปิดประตูรูรอบรั้วขอบชิด
กุญแจติดดอกใหญ่นอกในแน่น
กระดาษลื่นขึ้นป้ายไปชายแดน
หมาดุแขวนเคยกัดคนสัตว์ตาย

พบสภาพราบเรียบเงียบเหงานัก
ขาดผู้พักลมผ่านเพดานส่าย
ไร้จิ้งจกนกหนูดูเดียวดาย
ทางเดินลายหนาเตอะเขรอะฝุ่นแดง

บานหน้าต่างล่างบนบวมฝนสาด
กะแลขาดหลุดลอยห้อยต่องแต่ง
เหวี่ยงวนรอบครอบจั่วเคลื่อนตะแคง
ลอนโหว่แหว่งกระเทาะปลายเปราะเบา

กองกอบกำลำไยใบร่วงหล่น
กิ่งก้านหม่นแลบเรียวแห้งเหี่ยวเฉา
มะลิลีบกลีบขาวกลับขุ่นเทา
ราวกระเช้าไม้ดอกตอกเปื่อยพอง

เสมือนว่างร้างไร้ใครรักษา
ล่วงเวลาละเฝ้าทิ้งเจ้าของ
ขาดไปมาหาสู่ดูเมียงมอง
มืดแสงส่องห้องหับดับไม่มี

คงโง้มงุดอุดอู้อยู่อย่างถ้ำ
หลบต่อคำผลัดก่อนผ่อนทวงหนี้
ควบรถแล่นแว่นดำล่ำหล่อดี
เบี้ยวจ่ายซีโดนตบเลือดกลบฟัน

รพีกาญจน์

คนหนีหน้าบ้านไม่ไปทำไงหนอ
เจ้าหนีรอปากทางวางโศกสันต์
ก่อนหน้านี้เคยเห็นเป็นสำคัญ
อยู่ด้วยกันวันนี้ที่ลาไกล

ขึ้นป้ายบอกไปไกลในชายแดน
สุดแสนแค้นหลอกเอาเจ้าอยู่ไหน
ถ้าเจอะเจอจะรู้ตูเป็นใคร
คงสะใจขอตบเพื่อจบเกม
_________
“มันแกว”
๘ เม.ย.๖๑