เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: Wirin ที่ 08 พฤษภาคม, 2561, 04:49:10 PM



หัวข้อ: ...ก้าวต่อไป..
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 08 พฤษภาคม, 2561, 04:49:10 PM
:smiley01:

เก็บน้ำตาเอาไว้อย่าให้เห็น
แม้ยากเย็นเพียงไหนอย่าไหลบ่า
กลืนกล้ำหมองท่องจำมินำพา
คิดถึงความคุ้มค่าอย่าสำออย

ถึงจะเจ็บเก็บกักจักขอบอก
อย่าปล่อยให้ไหลออกตอกย้ำบ่อย
ความอดทนอดกลั้นนั้นเลิศลอย
อย่ามัวพลอยเศร้าโศกวิโยคครวญ

ยืดอกรับชะตาฝ่าฟันสู้
ประกาศให้โลกรู้ปูทางด่วน
มิใช่กบในกะลาอย่ารัญจวน
มิใช่หมาหางด้วนควรไตร่ตรอง

สงบจิตสงบใจใดถาโถม
ปลอบประโลมดวงแดแม้หม่นหมอง
มุ่งเป้าหมายข้างหน้าท้าประลอง
ปล่อยลงคลองอดีตที่ซีดเซียว

ทุกสิ่งอย่างเปลี่ยนไปไม่คงที่
ใบไม้ยังเปลี่ยนสีมีเหลืองเขียว
ชีวิตเฉกเช่นกันฟั่นเป็นเกลียว
แก้ครั้งเดียวคลายปมสมดังใจ

ถ้าทำได้ดังว่าจะผาสุก
หากหกล้มรีบลุกปลุกชีพใหม่
สร้างพลังศรัทธาอย่าหมดไฟ
ก้าวต่อไปให้มั่นฝันเป็นจริง

วิริน
๘/๕/๖๑

 :smiley01:




หัวข้อ: Re: ...ก้าวต่อไป..
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 09 พฤษภาคม, 2561, 04:41:49 PM
:smiley01:

ยังมิทันตั้งหลักชักหม่นหมอง
จำใจต้องจากกันวันฟ้าใส
เมฆสีขาวพราวพร่างจำร้างไกล
อยู่ต่อไปไร้สิทธิ์คิดจากจร

สู้ฟันฝ่าอุปสรรคหนักเหน็ดเหนื่อย
มาบัดนี้แรงเฉื่อยเมื่อยล้าอ่อน
ขอสิ้นสุดหยุดแท้อย่างแน่นอน
จึงแต่งกลอนจารึกนึกย้อนตาม

วันเวลาผ่านผันมิหันกลับ
ยินดีรับเรื่องราวอย่ากล่าวถาม
อยู่หรือไปใครเล่าเขาห้ามปราม
มิวู่วามยามสงบพบร่มเย็น

เมื่อเวลามาถึงจึงต้องจาก
แม้ลำบากฝากนิดความคิดเห็น
ด้วยสมองสองมือสื่อสารเป็น
แม้ลำเค็ญมิถอยค่อยค่อยทำ

เหลือเพียงรอยอดีตกรีดฝังลึก
อย่าถามถึงความรู้สึกนึกแล้วขำ
อย่าถามถึงเหตุผลคนระยำ
อย่าถามซ้ำร่ำไรใจนิ่งพอ

วิริน
๙/๕/๖๑

 :30:


หัวข้อ: Re: ...ก้าวต่อไป..
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 10 พฤษภาคม, 2561, 07:30:55 AM


อยากไถ่ถาม เกรงเจอ เธอจิกกัด
ถูกแข้งอัด ฟาดหาง เข้าข้างศอ
กลัวโดนด่า ปี้ป่น คนรอยอ
เลยต้องขอ กล้อมแกล้ม อ้อมแอ้มอวย

จะก้าวหน้าก้าวหลัง ระวังก่อน
ยามที่หล่อนเก๊กหน้า เดินท่าสวย
เหยียบขี้หมาเต็มเปา เศร้าระทวย
เกิดเคราะห์หามยามซวย จึงช่วยติง

หากทุกข์ เอาธรรมมะ ประพรมจิต
แลกชีวิตสวมใส่ หัวใจสิงห์
ด้วยเด็ดเดี่ยวแท้หนอ ขอเอาจริง
ห่วงประวิงทิ้งวาง ล้างคราบใจ

สรรพสิ่งมีเกิดย่อมมีดับ
เรื่องข้องคับ ทนแบก น่าแปลกไหม
จับมาเนาแนบจิต คิดวนไป
หมดอาลัยตายอยาก ยากลืมเลือน

อดีตผ่านพ้นไป ไยย้อนยั้ง
กาลหน้ายังไม่มา อาจคลาเคลื่อน
ปัจจุบันสิแน่ อย่าแชเชือน
ทำเสมือน ไม่มีพรุ่งนี้แล้ว

ยิ้มเสมอ แม้ตน ผจญทุกข์
ยิ้มปลอบปลุก หม่นคลาย หายกร่อยแกร่ว
ยิ้มเชิดโชว์ มิแอบ แบบเด็กแนว
ถึงโดนแซว โดนว่าบ้าก็ยอม

Soul Searcher
Inspired to write 10/5/2018

 :12:



หัวข้อ: Re: ...ก้าวต่อไป..
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 10 พฤษภาคม, 2561, 03:39:20 PM
:30:

อยากจะถามถามมาอย่ายึกยัก
อยากจะทักทักเลยคนเคยหอม
อยากจะรู้เรื่องหนาอย่าทำฟอร์ม
ฉันนี้พร้อมตอบถ้อยตามร้อยเรียง

มิต้องมากล้อมแกล้มอ้อมแอ้มโอษฐ์
ขอได้โปรดถามตรงคงมิเสี่ยง
ทำลีลาเสือร้ายตะกายเตียง
ทำเรียบเคียงอยากรู้ดูดูไป

ขอก้าวหน้าทุกครั้งหลังมิก้าว
เรื่องมันยาวหลายเท่าเล่าไม่ไหว
นัดมาเจอหน้าหน่อยค่อยเล่าไป
กล้าหรือไม่บอกหน่อยฉันคอยรอ

ฮ้่า....ฮ้า....

วิริน
๑๐/๕/๖๑

 :30:



หัวข้อ: Re: ...ก้าวต่อไป..
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 11 พฤษภาคม, 2561, 12:51:11 PM

กลัวถูกคนนินทาว่าไม่เหมาะ
โดนเย้ยเยาะ กล่าวหาว่าหน้าม่อ
กลัวเสียเชื้อเชิงชายให้หญิงวอ
สุดท้ายหนอ....กลัวเจอเธอยืมตังค์

...เข้าข่ายล่อลวงผู้สูงวัยไหมเนี่ย...หึหึ
Soul Searcher
Inspired to write 11/5/2018
หน้าม่อ : เจ้าชู้

ป.ล. เคยได้ยินมาว่า วิธีป้องกันเพื่อนยืมตังค์
ที่ไม่ให้เสียความรู้สึก คือเราชิงเอ่ยปาก
ขอยืมตังค์เพื่อนซะก่อน
...งั้นหญิงวอ ขอยืมมาก่อนเลย ห้าร้อย
เรื่องอื่นค่อยคุย...แหะแหะ

  :12:



หัวข้อ: Re: ...ก้าวต่อไป..
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 14 มิถุนายน, 2561, 03:02:54 PM
:smiley01:

จะกล้าแกร่งแข็งเป๊กปานเหล็กไหล
จะยิ่งใหญ่คับฟ้าสง่าศรี
จะเก่งกาจปราดเปรื่องเรืองรุจี
หากไม่มีคุณธรรมก็ต่ำตม

อย่าคิดอวดอ้างตนบนหัวโขน
ที่เขาโยนให้มาว่าเหมาะสม
หากวันหนึ่งหลุดร่วงจากห้วงพรม
เขาจะถมทับสิ้นมิยินยล

ถึงแม้คุณเป็นใครในแหล่งหล้า
ขอเพียงคุณนั้นกล้าจะเกิดผล
ความมุ่งมั่นหันหน้าพึ่งพาตน
จะหลุดพ้นทุกข์ยากลำบากใจ

อย่าพูดแขวะคนอื่นให้ขื่นหมอง
กระจกส่องดูบ้างมียางไหม
อันสันดอนขุดยากหากว่าไป
แต่สันดานขุดไม่ไหวฝังใจเกิน

วิริน
๑๔/๖/๖๑


 :smiley01: