|
หัวข้อ: หยุดเถิดครับท่าน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 11 มิถุนายน, 2561, 09:45:55 PM บ่นตามเคยเงยมองท้องฟ้ามืด เมฆดำอืดอ้อมดอยช้าอ้อยอิ่ง ไร้ลมพัดปัดเป่าเฝ้าประวิง แน่ะหยุดนิ่งเฉยชาดื้อท้าทาย ตกสี่วันแล้วหนอไม่พอหรือ เดี๋ยวลงมือด่ากราดสาดเสียหาย เขาทำมาหากินดิ้นรนกาย นี่ก็สายท้องป่าวข้าวไม่มี งานมะม่วงมังคุดหยุดทุกอย่าง หยุดว่าจ้างป่ายปีนเก็บลิ้นจี่ ผลเปียกน้ำลำไยรมไม่ดี กระไดซี่พาดลื่นครืนล้มดิน แรงงานเศร้าเจ้าสวนคร่ำครวญทุกข์ ผลแก่สุกเหลืองห่ามหอมโชยกลิ่น เปลือกปริแยกแตกลั่นแมงวันบิน ตอมเน่าสิ้นร่วงหล่นจนหมดตัว ขายขนมต้มตุ๋นอุ่นผัดพล่า คอยลูกค้าอ้างับจับปวดหัว เคยพลุกพล่านยานยนต์คนซื้อครัว เจี๊ยวจ๊าวจั่วเจี๊ยะจิ๊วฮิ้วหายไป ปล่อยตามเลยเงยแหงนชุ่มแผ่นฟ้า มื้อเย็นท่าลวกจิกตำพริกไข่ บิข้าวจี่จ้ำจิ้มยิ้มปลอบใจ อายุไขครบร้อยขวบค่อยตาย รพีกาญจน์ |