|
หัวข้อ: ชีวิตคือการเฝ้ารอ เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 14 มิถุนายน, 2561, 05:21:37 PM ชีวิตคือการเฝ้ารอ
เจ้าเติบโตบนโลกใหญ่ใช่ใบเล็ก เมื่อเจ้าเด็กเจ้าถามตามสงสัย ตอนนี้รู้ลึก, กว้างอย่างใครใคร เดินทางไกลท่องเที่ยวเจ้าเชี่ยวชาญ ยามเจ้าเดินเคว้งคว้างหนทางใด คล้ายมิมีที่ไปให้กลับบ้าน กลับสู่อ้อมกอดนั้นเฉกวันวาร ตักของแม่ยังสราญความทรงจำ แม่เนื้ออุ่น, พ่อเนื้ออ่อน เคยอ้อนแม่ ยามร้องไห้งอแงน้ำตาฉ่ำ คราบน้ำลายบนแก้มแม่, แท้ใครทำ รอเจ้ากลับมาย้ำบันทึกเดิม ชีวิตคืิอการเฝ้ารอด้วยจุดหมาย ความหวังคือประกายก่อสุขเพิ่ม ลูกเอ๋ย...รู้ไหมท้อใครต่อเติม ความรักเจ้าสร้างเสริมให้สวยงาม หัวใจแม่พองโตขยายกว้าง คล้ายหนทางคืนล่วงเอ่ยท้วงถาม คราลูกรักบอกคนรอบางข้อความ ชีวิตเริ่มนิยามสุดบรรยาย สุขความรักที่แท้เกิดแก่ลูก สุขโดยปลูกต้นใจอย่างง่ายง่าย นับวันรอจริงจริงลูกหญิง, ชาย ชีวิตแม่สุขพรายฉะนี้แล สิริวตี ตีพิมพ์ในนิตยสารอีศาน ฉบับเดือนมิถุนายน 2561 หัวข้อ: Re: ชีวิตคือการเฝ้ารอ เริ่มหัวข้อโดย: มนตรี ประทุม(2) ที่ 15 มิถุนายน, 2561, 11:23:39 AM แม่รักลูกปลูกรักสมัครหมาย
พลีทั้งกายมอบใจให้แน่วแน่ เฝ้าทะนุถนอมยามงอแง มิยอมแพ้สู้ไปใฝ่รักจริง เมื่อลูกโตเกินวัยจะไกวเห่ แม่ยังเทความรักทั้งชายหญิง คอยห่วงหาลูกยาพาประวิง แม่ยอมทิ้งชีวีที่ลูกนา ลูกก้าวหน้าเดินไปในวิถี แสนยินดีแต่ยังหวงห่วงนักหนา คอยลูกน้อยบางคนมิกลับมา ด้วยอ้างว่ามีงานการทำไป เธอจากบ้านนานวันจันทร์ถึงเสาร์ พอนานเข้าเป็นเดือนเลื่อนไถล ทีทำงานนั้นอยู่รู้ว่าไกล ส่งดวงใจคิดถึงแม่แค่บางวัน ส่งไลน์มาโทรถึงซึ่งถามหา ได้เวลากลับบ้านนานสุขสันต์ กินข้าวร่วมพร้อมหน้ามาร่วมกัน พร้อมหน้าพลันสุขบ้างบางเวลา มนตรี ประทุม “มันแกว” หัวข้อ: Re: ชีวิตคือการเฝ้ารอ เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 18 มิถุนายน, 2561, 04:02:59 PM :30:
หากตายแทนลูกได้ขอตายดับ ลูกโดนจับข้อหาฆ่าผู้หญิง ทั้งพ่อตาสองศพจบจริงจริง แถมยิงทิ้งกลางฝูงชนบนโรงบาล แล้วลั่นไกยิงตัวกลัวความผิด มิมีใครคาดคิดพิษรักซ่าน ใช้ลูกปืนตัดสินต้องสิ้นกาล คนอยู่หลังทรมานม่านรักตรม แม่กอดศพลูกชายบ่ายหน้าหนี ลูกฉันเป็นคนดีที่รักล่ม ด้วยสาเหตุเล็กน้อยปล่อยอารมณ์ เกิดสะสมปมรักจึงหักพัง คนตายไปก็จบดินกลบหน้า คนที่อยู่แทบบ้าน้ำตาหลั่ง อุทรหรณ์สอนจิตคิดระวัง ถึงชิงชังโปรดรู้อย่าวู่วาม วิริน ๑๘/๖/๖๑ :30: |