เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 20 สิงหาคม, 2561, 10:03:35 AM



หัวข้อ: ...วาดดาว...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 20 สิงหาคม, 2561, 10:03:35 AM


         ...วาดดาว...

ฝันแต่งแต้มเติมหาว ที่ราวฟ้า
จึงหยิบคว้าเอากระดาษ มาวาดฝัน
หมายวาดดาวล้อมเดือนเป็นเพื่อนกัน
ทุกวารวันเคียงข้างมิห่างไกล

ครั้นเพลาผันเปลี่ยนหมุนเวียนผ่าน
กรอบตระการ คล้อยเคลื่อนพลัดเลื่อนไหล
คล้ายความฝันเรื้อร้างเหินห่างไป
แสงรำไรกลับมิดมืดชิดตา

วะวับวามหวิวโหวง เหมือนโพรงว่าง
ผุดระหว่างกลางทรวง ผู้ห่วงหา
ลมโชยเอื่อยผาดผิวลิ่วลอยพา
พัดหัวใจอ่อนล้าให้ช้าลง

แผ่นกระดาษซีดจางยังว่างอยู่
แนบดนูเคียงข้างอย่างประสงค์
แต่ที่ลบเลือนหายกลายจำนง
คือแรงส่งสู่ฝันบันดาลดล

ผินแสงเดือนเหมือนคอยเคียงรอยวาสน์
เหนื่อยนวยนาดเคว้งคว้างหว่างเวหน
แม้โดดเดี่ยวหม่นหมองคล้องกมล
ยังสู้ทนกล้ำกลืนฝืนเยื้องกราย

หยิบกระดาษแผ่นเดิม หวังเริ่มใหม่
สุกสดใสเจิดจ้า ดาราฉาย
จักวาดดาวพราวภัสสร์ จรัสพราย
ส่องประกายเลิศล้ำ...คำกวี

Soul Searcher
Inspired to write 20/8/2018




หัวข้อ: Re: ...วาดดาว...
เริ่มหัวข้อโดย: รอยทรายบนสายลม ที่ 21 สิงหาคม, 2561, 05:04:14 PM
 :14:
 ...วาดเดือน...

ฝันแต่งแต้มเติมดาวที่ราวฟ้า
ในฝันว่าดาวน้อยเลื่อมร้อยสี
แต่งแต่มฟ้าแสงงามตามรุจี
ประดามีล้อมรอบชื่นชอบงาน

วาดเส้นตามประสงค์จำนงค์ให้
มิมีแบบ แผนใด..มาประสาน
หยิบกระดาษปอนด์เก่าที่เนานาน
เคยเก็บงำเบิกบาน..ปัดฝุ่นพอ

พิศมองเดือนเหมือนว่าพระจันทร์เสี้ยว
มิแลเหลียวดาราปลายฟ้าหนอ
แม้แสงสาดกะพริบระยิบคลอ
ไร้ดินสอรันทดหรือหมดแรง

จึงร้อยเรียงดาวเดือนทั่วเกลื่อนฟ้า
เดือนเจิดจ้าแต่ไฉนดาวไร้แสง
จับพู่กันรังสรรค์พระจันทร์แดง
ระบายลมผสมแต่งแสงดารา

จักวาดดาวข้างหน้าจันทราเจ้า
จับแสงทองแรเงาหันเข้าหา
ดาวอับแสงเปล่งปลั่ง..ในทันตา
เหตุเพราะว่าแสงทองที่ส่องริน

จักระบายสีหวานสักปานไหน
ขึ้นอยู่กับ ณ ทหัย มิผกผิน
ร่ายรำบายพจนาเป็นอาจิณ
มิสูญสิ้นดาวเคียงร้อยเรียงเดือน

ณัฐสุรางค์ เจ้าค่ะ
๒๑.๐๘.๖๑

น้องขอต่อบทร้อยกรองท่านพี่สักนิดนะคะ
น้องชอบเรื่องราวเกี่ยวกับดวงเดือนดวงดาว ค่ะ
ฝันดีราตรีสวัสดิ์ ค่ะ คุณพี่ลุง Sole
และ
ขอบขอบพระคุณพ่อครู อาจารย์สุวัฒน์  ไวจรรยา
ที่กรุณาช่วยแนะนำชี้แนะ ศิษย์ซึ่งห่างหายจากงานเขียนไปนานด้วย เจ้าค่ะ


 :21:


หัวข้อ: Re: ...วาดดาว...
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 21 สิงหาคม, 2561, 10:13:15 PM
:30:

หยิบกระดาษวาดฝันวันคืนผ่าน
เป็นตำนานซ่านซึ้งจึงคล้อยเคลื่อน
บรรจงเขียนเวียนลบจวบครบเดือน
ยังดูเหมือนเลือนรางในบางที

จรดปากกาลงไปในหน้าแรก
ความคิดแทรกสับสนจนเหลือที่
ความเวิ้งว้างว่างเปล่าเหงาชีวี
ทุกข์ทวีทับถมมิสมปอง

จากวันนั้นถึงวันนี้หลายปีแล้ว
ยังไร้แววความจริงยิ่งหม่นหมอง
ตามหาฝันจนล้าพาลงคลอง
มิเห็นช่องทางฝันปั่นทอนใจ

หยิบกระดาษแผ่นเก่าที่เราอ้าง
รอยหมึกจางซีดจนทนไม่ไหว
ขยำทิ้งยิ่งร้าวหนาวทรวงใน
คลี่เก็บไว้ดังเดิมเริ่มชาชิน

วิริน
๒๑/๘/๖๑

 :30:


หัวข้อ: Re: ...วาดดาว...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 22 สิงหาคม, 2561, 06:41:47 AM

ดาววาดมือ เส้นสายลายดินสอ
ดูหงิกงอ ส่ายสั่นและบั่นบิ่น
มิเด่นชัดสวยคม สมเจตจินต์
แต่ทั้งสิ้นสานสื่อ คือเรื่องราว

บางขณะเส้นหนัก เหมือนปักแก่น
บ้างเอนแอ่น คล้ายเจ็บเรื้อเหน็บหนาว
บางเส้นขาดวิ่นริ้ว เป็นทิวยาว
และบางคราวทิ้งช่วง เหมือนร่วงโรย

เก็บเส้นทางยาวไกล ใส่บันทึก
หวนรำลึกอดอยาก มากหิวโหย
เย็นยะเยียบหยั่งซึ้ง คะนึงโปรย
ร้องโอดโอย เปล่าเปลี่ยวอยู่เดียวดาย

ก็เคยมีที่เส้น โดดเด่นกล้า-
ทะยานฟ้าสู่ฝัน มิผันผาย
แต่ขึ้นสูงยามตก สิอกวาย
เจ็บเจียนตาย หยามย่ำยิ่งซ้ำเติม

เมื่อดาววาด ใกล้ถึงซึ่งจุดจบ
แผ้วพานพบ พาย้อนตอนจุดเริ่ม
คิดใคร่ครวญสรรพ์สิ่ง อิงแอบเดิม
ห่อนฮึกเหิมโหยหา วิ่งคว้าค้น

แต่ที่ครุ่นครวญคว้า หามีไม่
มาและไป เกิดดับ นับหลายหน
มัวแต่ฝันใฝ่เฝ้า เร่าร้อนรน
ลืมแยบยล คุณานันต์...ของ”วันนี้”!

Soul Searcher
Inspired to write 22/8/2018




หัวข้อ: Re: ...วาดดาว...
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 22 สิงหาคม, 2561, 07:28:20 PM
:30:

ดาววาดมือสื่อสายลวดลายสวย
ประกอบด้วยเส้นโค้งโยงยางถี่
เก็บเอาไว้เนิ่นนานผ่านหลายปี
ยังดูดีชื่นชอบบนกรอบไม้

หยิบออกมาเพ่งพิศพินิจหน่อย
แล้วค่อยค่อยปัดฝุ่นวุ่นวายใหญ่
ภาพทรงจำแต่เล็กเด็กเกินไป
มิลืมเลือนจากใจฝังในทรวง

วิริน

๒๒/๘/๖๑

 :30:





หัวข้อ: Re: ...วาดดาว...
เริ่มหัวข้อโดย: รอยทรายบนสายลม ที่ 23 สิงหาคม, 2561, 12:14:54 PM

 :23:
กรอบไม้เด่นเห็นภาพบุหลันไห้
สบตาแฝงความนัยไกลลิบล่วง
สาดสีแสงแรงดาวขาวเงินยวง
กระทบตามิลวง..เชื่อมไมตรี

หยิบกระดาษวาดฝันให้จันทร์ใหม่
ดาราลอยห่างไกล..กาแล็คซี่
สรรพสิ่งเคว้งคว้างต่างไม่มี-
แม้ชีวี เกิดดับกับมายา  

เริ่มบรรจงลงสีพู่กันกร่อน
มิย่อหย่อนศศินถวิลหา
สุริยันอยู่คู่ท้องนภา
แต่ไม่อาจสบตา..มองพระจันทร์

อิจฉาดาวกระพริบริบหรีฟ้า
อยู่ใกล้โสมยิ่งกว่าแค่เหลือบหัน
เปรียบฤดีแม้จริตใกล้ชิดกัน
แต่ไม่อาจสร้างฝันเพราะห่างไกล

สิ่งใดในโลกล้วน..อนิจัง
แม้แต่จิตพลาดพลั้ง..ที่หวั่นไหว
ศรัทธาแห่ง โอกาสพร้อม..ขอน้อมใจ
เก็บสิ่งดีนี้ไว้..คุณานันต์

หากร่างภาพส่ายสั่นจนบั่นบิ่น
เหตุถวิลเมื่อครั้งที่รังสรรค์
แต่คำสอน..ปลดทุกข์สุขปัจจุบัน
วาดเสร็จพลันพบพานเบิกบานตน

 :18:
กาแลคซี่มีดาวพร่างพราวฟ้า
อาภากรสุขอุราท่องเวหน
ใช้ใจนี้มอบสุขถ้วนทุกคน
ต่างตอบแทนสุขล้น..คือมิตรดี

อังสุมาลี รัชนีกร..ขอวอนดาว
อยากจะพบท่านสักคราว ณ ที่นี่
ภาพความสุขเชื่อมฝันการันตี
ทยุมณีพบจันทร์ดารกา  


ณัฐสุรางค์ เจ้าค่ะ
๒๓.๐๘.๖๑

ขออภัยค่ะ เขียนมาเขียนไป
เขียนกลอนชมความงามของเดือนดาว
แต่กลับสุขสกาว สภาวะธรรมได้
ขอบพระคุณนะคะ  ท่านลุง Sole / พี่วิริน

ณัฐสุรางค์ชอบท้องฟ้า จ้าคะ
คำศัพท์
ดวงดาว = ดารกะ ดารกา
พระจันทร์ = ศศิน บุหลัน รัชนีกร  โสม
พระอาทิตย์ = สุริยัน  อาภากร อังสุมาลี ทยุมณี


หัวข้อ: Re: ...วาดดาว...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 25 สิงหาคม, 2561, 02:18:41 PM


สุริยัน...จันทร์จวง...แห่งห้วงหาว
เจิดจรัสประภัสสร์พราว หย้าวเวหา
แลคล้อยเคลื่อนเกลื่อนกล่น ดารกา
ฤ ควรค่ายกเทียบ เปรียบประชัน

รวิฉาดฉายแสง สำแดงฉาน
ศศิหวานอุ่นอวล ยวนใจฝัน
มีแสงใดไหนเล่า เท่าตาวัน
แม้เทียมจันทร์ผ่องเพ็ญ เดือนเด่นงาม

แจ้งประจักษ์จิตเจียม ดาวเรียมวาด
จึงมิอาจเอื้อมฟ้า มาไถ่ถาม
หว่างราตรี มืดมิดสนิทความ
วะวับวามพากย์เพี้ยง สำเนียงกลอน

จรุงโรจน์โชติช่วง เพียงท่วงท่า
กลั่นวาจาร้อยบท พจน์อักษร
ปรารถนาแห่งใจ ใส่อาวรณ์
เอื้ออาทรขับเคลื่อนเป็นเพื่อนคลอ

คะนึงวาสน์คาดหมาย ครั้นกลายอื่น
มิยาวยืน ดั่งใจที่ใฝ่ขอ
ดุจข้ามภพชาติยั้ง มารั้งรอ
เนาพะนอ ชิดชู้เพียงครู่เชย

ผินลมโชยชายพัด เปลี่ยนวรรษา
ผ่านทิวาราตรี ฤดีเผย
ว้าเหว่ทรวง ห่วงหามิราเลย
หยั่งคุ้นเคย...เพียงตน...คนวาดดาว

ฝันเติมแต้มแต่งฟ้า.........ตะกาย
ฝันถล่มทลาย.................กี่ครั้ง
แต่ฝันมิจางหาย.............ดายดับ
ตราบชีพยงอยู่ยั้ง...........หยัดร้อยเรียงฝัน

Soul Searcher
Inspired to write 25/8/2018