|
หัวข้อ: ...วิถีกลอน... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 21 กันยายน, 2561, 07:57:21 AM
หัวข้อ: Re: ...วิถีกลอน... เริ่มหัวข้อโดย: รอยทรายบนสายลม ที่ 21 กันยายน, 2561, 12:17:05 PM :14: ๏ ขอบพระคุณ..เจ้าคุณพี่ท่านดีแท้ เข้าคลายมนต์ปมแก้..บรรจถรณ์ ก็ต่างเตียงตั่งตู้ลาดปูนอน อ่านอาวรคนึงหาพาสุขเพียง อักษราบทกลอนยามนอนฟูก รวยระรื่นชื่นปลูกกระแสเหวี่ยง ร่ายรังสรรค์เลอศิลป์ระรินเรียง โน้มใจเอียงเออออพะนออิง ยามปัดเป่าเข้าใจหทัยแล้ว บทกวีเพริศแพร้ววิเศษยิ่ง ครั้นกรรแสงแสดงศิลป์ประสมจริง บรรจงสิ่งสื่อสรรค์ได้ปัญญา เอื้อนเอ่ยอ้างหว่างศิลป์จินดาภพ สุขอุรามานพปรารถนา ใช้สื่อสารแสวงสร้างทางมรรคา พ้องจรรยาปลดทุกข์สุขได้มี ต่อแต่นี้ไมตรีจะมีมาก ดั่งเพื่อนยากที่แท้ก็แค่นี้ เข้าใจตนเข้าใจเขาเข้าใจที เชื่อมเมตตาปราณีแด่หัวใจ ให้บทกลอนสอนศรีความดีเข้า ให้ใจเราพบสุขอักษรใส ให้ปลดปล่อยทุกข์สุขคลุกเคล้าไป ให้เข้าใจโลกธรรมนำชีวี ๚ะ๛ Nattsurange Natural Love Angel 21/09/2018 น้องขอขอบพระคุณเจ้าค่ะ.. เจ้าคุณพี่ลุง ที่เคารพ น้องมีความสุขกับการเขียนกลอนได้เต็มที่แระ..ค่า ขอบคุณมากๆๆๆ ค่ะ หากมีเวลาว่าง รบกวนท่านช่วยมากลั่นบทร้อยกรองเป็นเพื่อนน้องด้วยนะคะ เหมือนว่าคนชอบร้อยกรองจะมีน้อยลงหรือเปล่าอ่ะคะ ขอบพระคุณนะคะ :21: หัวข้อ: Re: ...วิถีกลอน... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 22 กันยายน, 2561, 10:12:09 AM
หัวข้อ: Re: ...วิถีกลอน... เริ่มหัวข้อโดย: มนตรี ประทุม(2) ที่ 26 กันยายน, 2561, 08:54:15 AM อยากจะเขียนกลอนด้วยช่วยตอบกลับ
ต้องนั่งหลับด้วยอ่อนตอนประสาน นั่งจดจ่อตั้งท่ามาตั้งนาน จากวันวานยังมิได้ในเรื่องราว ด้วยอ่อนด้อยน้อยนิดคิดไม่ไหว แสนเจ็บใจขุ่นข้องเลยมองสาว หวังจะจุดประกายกลายเรื่องยาว เจ็บจุดร้าวกว่าก้าวพ้นต้องลนลาน วอนรุ่นพีมีดีที่มาสอน ฉันละอ่อนเขียนน้อยมิค่อยไหว อักษราเลื่อนลอยค่อยทำใจ กัดฟันได้ตอบกลอนเมื่อตอนเย็น ค่อยบรรจงเขียนมาดูหน้าเหรอ กลอนที่เจอพาไกลไม่แลเห็น กว่าจะได้สักคำนั้นรำเค็ญ ขอแค่เป็นคนอ่านสำราญทรวง มนตรี ประทุม “มันแกว” ๒๖ ก.ย.๖๑ หัวข้อ: Re: ...วิถีกลอน... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 28 กันยายน, 2561, 07:31:02 AM โบราณว่า”ดักลอบต้องหมั่นกู้” ส่วนเจ้าชู้อย่าร้างทิ้งห่างช่วง ต้องติดตามถามไถ่ ใส่แดดวง คอยเป็นห่วงเป็นใยในนรี ถ้าอยากเก่งกลอนกานท์เชี่ยวชาญกลั่น ต้องบากบั่นพากเพียร สุ้มเขียนถี่ มิหน่ายคร่ำครวญบทพจน์พจี ในทุกที่ทุกยาม พล่ามเป็นกลอน ...เวลาที่สมองแล่นดีสุด คือช่วงเช้า ตอนเข้าห้องน้ำครับ...นี่เรื่องจริง...หึหึ Soul Searcher Inspired to write 28/9/2018 |