|
หัวข้อ: ระทมนัก รักลา เริ่มหัวข้อโดย: ลิตเติลเกิร์ล ที่ 09 กรกฎาคม, 2556, 05:17:14 PM (http://upic.me/i/po/116vz.gif) (http://upic.me/show/20633847) (http://upic.me/i/ll/gifluv-flowers-1216566734.png) (http://upic.me/show/36363090) ดอกกุหลาบหนามคมระทมนัก อาจโดนปักหักคานิจจาเอ๋ย อวดรอยแผลแพ้ใจกระไรเลย คนคุ้นเคยเฉยชาสิน่าชัง คำเคยฝากจากจิตยามคิดถึง ถ้อยรำพึงผุดผาดยังวาดหวัง พบช้าไปให้หวนชวนภวังค์ เปรียบเหมือนดั่งเช่นคนกมลวาย เป็นส่วนเกินของใครแสนไร้ค่า ซับน้ำตาพาใจใกล้สลาย กลั้นสะอื้นฝืนมองท้องฟ้าปลาย แสงสุดท้ายหมายเตือนอย่าเลือนกัน หลับตานิ่งทิ้งร่างอย่างท้อแท้ ความอ่อนแอแพ้สิ้นเกินจินต์ฝัน เจ็บแสนเจ็บเหน็บหน่วงทรวงจาบัลย์ เกินรำพันอันใด..โอ้ใจเรา.. รินดาวดี (http://upic.me/i/fh/kwkuvc8z34e.gif) (http://upic.me/show/38668695) หากวันใดใจท้อขอคิดถึง มีใครหนึ่งพึงรักพร้อมภักดิ์เฝ้า แม้นได้เพียงเคียงข้างเป็นรางเงา อาจบรรเทาความคิดถึงที่พึงมี |