|
หัวข้อ: ไปปักกิ่ง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 02 ตุลาคม, 2561, 09:10:32 PM ฟ้ามืดครื้มซึมเศร้าเล้าเมฆฝน ปลายกิ่งสนสะบัดกวัดแกว่งไหว โบกลาลานบ้านเรือนเยือนแดนไกล ม่านแมกไม้หม่นดำแว่วคร่ำครวญ รวบรวมแพ็กแบกนำสัมภาระ เดินตุตะอ่อนแรงรถแซงสวน ฟ้าพยับพรับพริ้มเช่นยิ้มชวน ลมเหหวนม้วนหมุนฝุ่นกระจาย ทุกคืบก้าวหนาวจัดยืนหยัดร่าง บนเส้นทางเร่งรุดสู่จุดหมาย กรำห่าฝนทนสั่นมิหวั่นวาย ลุยช่วงร้ายแดดไล่ไอร้อนรม ถูกหนามเหนี่ยวเกี่ยวหนังพลั้งสะดุ้ง เข้าท้องทุ่งกระถินเทศกลิ่นฉม ลุ่มฉ่ำเลนเว้นว่างห่างแก่งตม ย่ำขย่มกระดานพาดผ่านคลอง สูดผ่อนคลายหายใจได้จังหวะ พ้นขรุขระข้ามสันตะวันส่อง ราวครึ่งลี้ลิบลับจับแว่นมอง แค่ครางร้องเพลงหนึ่งถึงไร่รัก มิรั้งรอต่อไปใช้จอบปรับ ง้างดินกลับสับยุ่ยลงปุ๋ยหมัก น้ำพ่นพื้นชื้นแฉะและรอพัก กำกิ่งปักปลูกเฉียงเรียงชะอม :12: รพีกาญจน์ |