เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

(https://scontent.fbkk1-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/44948361_2299406826796464_1531361789000810496_n.jpg?_nc_cat=108&_nc_eui2=AeGZFVdlwFL7zpsG5hzFXSE_W7K9wxbW1vGr36IXVYJcSKptnPYr5GFjlK8cJnklUASB9ZdcHaIBGAA_8mWrumtBQ8JcCfzfFnDqo-jNKGnA3Q&_nc_ht=scontent.fbkk1-1.fna&oh=1ccffb5c2e5930176c6470e6e71f765e&oe=5C4744F7)

@..เปลี่ยนไป ให้เหมือนเดิม..@

ตกตอนบ่ายงานน้อยถึงค่อยว่าง
หันมองทางสร้อยศิลป์กวินเผย
และโลดแล่นอ่านกลอนตะลอนเคย
มิละเลยเยี่ยมเยือนมิตรเรือนตน

นอกหน้าต่างลมไหวพัดใบโยก
สายลมโบกพัดไกวทิวไม้สน
เป็นสัญญานส่งข่าวหนาวกมล
ฤดูฝนเคลื่อนไปหนาวใหม่มา

หวิวหวิวใจให้หวนทบทวนคิด
หลายมวลมิตรจากไปมิใฝ่หา
ที่จะสื่อสัมพันธ์ประพันธ์พา
สุขชีวาดั่งแรกสุดแปลกใจ

แม้มิเห็นเป็นเรื่องปล่าวเปลืองนัก
แต่ก็จักงวยงงและสงสัย
สร้อยแสงศิลป์สืบสานลูกหลานไป
แต่ทำไมศิลป์แสงมิแบ่งปัน

เสียงลมพัดใบโกรกสับโขกต้น
ผลัดใบสนร่วงกราวจนหนาวสั่น
หลายความคิดเดินทางแตกต่างกัน
คำประพันธ์แบ่งฝ่ายกระจายตาม

ตะวันเคลื่อนคล้อยต่ำมืดค่ำแล้ว
สายลมแผ่วพัดเยือนเสมือนถาม
จะสับเปลี่ยนแนวศิลป์สุดสิ้นนาม
หรืออยู่ท่ามกลางถิ่นกวินเดิม?

พิณจันทร์
๒๙ ตุลาคม ๒๕๖๑