|
หัวข้อ: จิตเดิมแท้ เริ่มหัวข้อโดย: รอยทรายบนสายลม ที่ 05 มกราคม, 2562, 01:00:08 PM จิตเดิมแท้ เกร็ดละอองของน้ำหมายจำจ้อง ลมไหวพริ้วละล่องลออถิ่น อัศจรรย์ใจลอยคล้อยเมฆินทร์ ดั่งถวิลอารมณ์ผสมครวญ หลากสีสันสวยใสเหมือนใบแก้ว จำนงค์จิตมั่นแล้ว..ลมพัดหวล เหมือนหนึ่งปันน้ำใจใช่เรรวน จึงครบถ้วนอารียาเมตตาภัคดิ์ แม้ถวิลตรึงใจใช่ปองภพ หมายประสบมั่นคงมิหลงหลัก ด้วยสายใยกรุณานำพานัก อนุรักษ์จิตเติมเหมือนเดิมแท้ ณัฐสุรางค์ 5/01/62 หัวข้อ: Re: จิตเดิมแท้ เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 06 มกราคม, 2562, 12:03:39 AM เศษละอองพร่องพร้อย เพียงน้อยนิด คลื่นความคิด ผกผวน ซวนกระแส ผืนแผ่นน้ำ ราบเรียบ เปรียบดวงแด ก็ผันแปร ฟั่นเฟือน คล้อยเคลื่อนตาม แต้มแต่งสี หม่นมัว เป็นตัวฉัน หยั่งยึดมั่น เชื้อเชิญ เกินใจห้าม นี่ของฉัน นั่นของเธอ เพ้อนิยาม จากเรียบงาม จิตเพิ่ม เสริมอัตตา ทะยานอยาก พรากทุกข์ ส้องสุขเสพย์ เหมือนกึ่งเทพ กึ่งมาร พล่านโหยหา ดุจหมอกบาง พรางขันธ์ กั้นนัยนา จนพลาดท่า มิเห็น ภาพเป็นจริง Soul Searcher Inspired to write 5/1/2019 หัวข้อ: Re: จิตเดิมแท้ เริ่มหัวข้อโดย: รอยทรายบนสายลม ที่ 22 มกราคม, 2562, 10:40:21 PM พยับแดดรำไร..ไร้ความหมาย แสงสีทองประกายในทุกสิ่ง หากความรักร่ำไห้..มิได้อิง มีเพียงความสงบนิ่ง...ไม่วกวน ลางบอกเหตุเภทภัยอันใดหรือ เข้ายึดถือครองสวรรค์ชั้นเวหน เร้าเทพมารเข้าผลานซึ้งตัวตน จึงไม่อาจหลุดพ้นพันธนา แสงสว่างลาลับกับเหลี่ยมโลก ความทุกข์โศกลาดับลับเหลี่ยมหา สิ่งใดเล่ามั่นคง..โธ่ อนิจจา ถึงเวลาก็เพียงดับลาลับไป.. ณัฐสุรางค์ ๒๒.๐๑.๖๒ หัวข้อ: Re: จิตเดิมแท้ เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 23 มกราคม, 2562, 01:42:01 PM เหมือนเหลือบเลื่อมกระเพื่อมรับ พยับแดด ที่ผายแผดเผาลวงดวงมานให้- พิศภาพคลับคล้ายจริง อิงอุ่นไอ แต่พอใกล้ เรื้อร้างไม่อย่างคิด เมื่อผ่านวัยซึ้งโศก กับโลกกว้าง คลี่ขจ่าง แผกผลดลลิขิต พลัดผ่านมาผ่านไป ในชีวิต ยากหยั่งชิด ทั้งทุกข์และสุขนั้น ล้วนย่อมเกิดและดับ สลับเปลี่ยน ต่างหมุนเวียน เหนื่อยล้าจ้าละหวั่น ขุกเคว้งคว้าง ไขว่คว้าสารพัน จวบตาวันชิงพลบ...กลบอินทรีย์ Soul Searcher Inspired to write 22/1/2019 |