เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

คุยเรื่องร้อยแปดชาวอารมณ์กลอน => คุยได้ทุกเรื่อง => ข้อความที่เริ่มโดย: รพีกาญจน์ ที่ 08 กุมภาพันธ์, 2562, 08:32:55 PM



หัวข้อ: ช่างเป็นไปได้
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 08 กุมภาพันธ์, 2562, 08:32:55 PM

ล้วนสหายชายหญิงคือมิ่งมิตร
คบสนิทชิดเชื้อบ้านเหนือใต้
เคยบ่อยหนวนเวียนเยียนห่วงใย
ยามป่วยไข้อยู่โยงเฝ้าโรงบาล

พิธีบุญจุนเจือช่วยเหลือขาด
เสมือนญาติดำรงเผ่าพงศ์ศานต์
ติดธุระอะไรรับไหว้วาน
พบภัยพาลรายรุมรีบคุ้มครอง

พ้นหลายปีดีดักคงรักมั่น
ดั่งตะวันคู่เดือนดาวเคลื่อนส่อง
ต่างถ้อยเทินเพลินคำยอทำนอง
สวนแซงร้องชะงักเอิ้นทักทาย

นวดข้าวย่ำลำไยรูดใบคัด
มะม่วงจัดลงคละตะกร้าขาย
ม่วนสะเด็ดเทศน์ธรรมรำฟ้อนฟาย
แบ่งสีสายลู่ลานสานไมตรี

แล้วไฉนไยหันแสร้งปั้นปึ่ง
หมุนขวับบึ้งยกเข่าสืบเท้าหนี
คล้ายโกรธแค้นแน่นทับนานนับปี
หยุดกับที่งวยงงมึนสงกา

อาจฝุ่นพิษปิดกั้นฟั่นเฟือนเหตุ
ต้องภูตเปรตผีปอบลอบออกป่า
สิงสะบัดตัดเยื่อมิเหลือยา
หรือเพราะว่าร้าวรานจากการเมือง

รพีกาญจน์