เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 13 พฤษภาคม, 2562, 07:44:51 AM



หัวข้อ: ...อสงไขย...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 13 พฤษภาคม, 2562, 07:44:51 AM

...อสงไขย...

“...ปล่อยความคิดถึง ปลิวไปในอากาศ
ล่องลอยหัวใจสะอาด...ปล่อยไปแสนไกล

กรุ่นกลิ่นบุหงา พัดมาด้วยรักจากใจ
เพียงหวังให้ถึงใคร...คนที่รอคนนั้น

ส่งความคิดถึง ปลิวไปในอากาศ
คิดถึงใจจะขาด เธออาจไม่เข้าใจ

แค่อยากให้รู้  ไม่ได้ต้องการสิ่งใด
เธอไม่ต้องคืนใจ...ถ้าเธอไม่ต้องการ

ฝากเป็นเพลง ให้ลอยเล่นลมไป
ล่องลอย ผ่านไปถึงเธอ
แม้จะเนิ่นนาน ยังรักเธอ
ตราบนาน...อสงไขยเวลา...”


uhWsgZfPABE

...สายตาทอดยาวบน หนทางเปลี่ยว
ท่องโดดเดี่ยว หว่างเวิ้งอสงไขย
หวนคะนึง ห่วงหา รัก อาลัย
ยังฝากส่ง ถึงใคร...ใครคนนั้น

กลิ่นบุหงาโชยอ่อน ตอนหัวค่ำ
หอมอบร่ำรำเพย เปลื้องเปรยขวัญ
คิดถึงคำอ่อนหวาน แม้นานวัน-
ยังมิสร่างสำคัญ เช่นวันวาน

ส่งความรัก ลอยไปในอากาศ
พร้อมความปรารถนาดี นี้ดั่งสาส์น
ขออิงแอบ รักนั้น มั่นมิราน
ตราบเท่านาน...อสงไขย เวลา...

ผินขอบเมฆหว่างเวิ้ง.......เวหน
เบิ่งทอดยาวถนน............อ่อนล้า
แบกรับกับเหตุผล...........คร้ามข่ม
แม้นอาจห้ามไขว่คว้า......มิอาจห้ามความคิดถึง

Soul Searcher
Inspired to write 13/5/2019




หัวข้อ: Re: ...อสงไขย...
เริ่มหัวข้อโดย: รอยทรายบนสายลม ที่ 14 พฤษภาคม, 2562, 05:52:15 PM
 https://youtu.be/oqS11FKfhdw  

"...ได้ยินเสมอ นี่เธอใช่ไหม
   หรือเสียงใบไม้ ที่ไหวต้องลมเท่านั้น
   แม้ว่าเราจะไกลห่างกัน
   แต่ในใจนั้น เราคิดถึงกันเสมอ
   จะนานแค่ไหน ที่ในมุมนี้
   ทุกวินาทีฉันยังคอยเฝ้า เฝ้ารอคอยเธอ
   ฉันเฝ้ามองดวงดาวเสมอ
   ยังเห็นเธอ ส่งสายตาหากันเรื่อยไป
   ฟ้าอาจจะพราก ให้เราจากกัน
   แต่ไม่มีวัน พรากเธอนั้นจากใจฉันได้
   ฉันจะอยู่เพื่อรักเธอตลอดไป
   แม้สิ้นลมหายใจ รักเธอนิรันดร์.."


...
ส่งความร้อน..ลอยมากับอากาศ  
ใจจะขาดร้าวรอนจึงวอนหา
บทกวีซึมเซาเคล้าน้ำตา
อ่านโอภา เคลิบเคลิ้มสำราญไป

สายตาทอดละออง เหม่อมองหมาย
ชื่นบรรเลงเพลงคล้าย..อสงไขย
ความคิดถึงแผ่ซ่านผ่าน..ฤทัย
สุขเบิกบาน  ไฉน..ความรักเอย

งดงามเหลือนิยามของความรัก
ร้อยบรรเลงพลพรรคแห่งรักเผย
ครั้งอดีตรอยรัก ร่ำรำเพย
หามีเลย..จักพรากไปจากเธอ..

ริมระเบียงช่างเหว่ว้า.......คร่ำครวญ
พยับแดดละอองนวล.......แกร่งกล้า
แสงทองปรั่งเชิญชวน......ผินผ่าน
จิตแจ่มสุขเจิดจ้า.............เพริศแพร้ว พอสนาน

ณัฐสุรางค์
14/05/2562
ขอบคุณแรงบรรดาลใจ ในการร้อยกรองจาก พี่ลุง นะคะ
แรงบรรดาลใจจากเพลงซึ้งๆ.. ดีค่ะ  :14:


หัวข้อ: Re: ...อสงไขย...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 15 พฤษภาคม, 2562, 04:04:25 PM


ละลานเคียงโสตพร้อง........พรรณนา
พยับแดดส่องมา................หัตถ์ป้อง
มนต์รักแห่งอุษา-...............สวาท
สิยากยั้งเกี่ยวข้อง..............ต่อแก้วกานท์สมร


H3iigzTXzYs

...เดี๋ยวนี้แต่งโคลง เก่งขึ้นนะครับ...

Soul Searcher
Inspired to write 15/5/2019




หัวข้อ: Re: ...อสงไขย...
เริ่มหัวข้อโดย: รอยทรายบนสายลม ที่ 16 พฤษภาคม, 2562, 06:03:24 PM

     ลมละเมออ่อนเอื้อน...........ความนัย
     มอบแด่ห้วงดวงใจ.............อุ่นเอื้อ
     ทำนองรื่นเพียงใด.............เพลงฝาก
     ซาบซ่านซึมซับเนื้อ........... ปล่อยปลื้ม ฟังเสนอ

     https://www.youtube.com/watch?v=ZCpu3ZYRJKU

     ขอบคุณนะคะ เพิ่งฝึกหัดเรื่องโคลงค่ะ
     ได้รับคำชมแบบนี้..อดที่จะแอบปลื้มไม่ได้เลยค่ะ ☺

    
     เพลงนี้ มีทำนองเพลงและเสียงร้องที่ไพเพราะดีนะคะ
     และที่นำมาวางเพราะอยากขอถามคุณพี่ลุง Sole นิดนึงค่ะว่า
     คือ..เนื้อเพลงนี้ เขาแต่งขึ้น ประกอบละครอะไรในสมัยนั้นหรือเปล่าคะ  
     ณัฐ ฟังแล้ว..ก็งงๆหลายประโยคค่ะ เช่น "เห็นศาลเพียงตา แล้วข้าปวดใจ"
     คิดจะหาคำตอบใน Google ก็ไม่มีน่ะค่ะ คิดจะถามท่านผู้ใหญ่หลายที่แระค่ะ
     เลยถือโอกาสดีถามพี่ลุง Sole ที่นี่เลยได้ไหมคะ 555


   
     ขอบพระคุณค่ะ
       ณัฐสุรางค์
      16/05/62


หัวข้อ: Re: ...อสงไขย...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 19 พฤษภาคม, 2562, 11:06:54 AM


“เพ้อ”คือนามบทร้อย.............จำนรรจ์
“ครูประเทืองบุญญประพันธ์”...ฝากไว้
ห้าสิบสี่ปีสรรค์......................เพลงแต่ง
แม้มืดมิดบอดไซร้.................สบเก้าแห่ง”เห็น”

“เห็นลมละเมอเพ้อหวาดผวา”
เห็นดารา ยุรยาตร นึกหวาดหวั่น
เห็นอาทิตย์อัสดง ตรงท้ายวัน
เห็นนวลจันทร์แจ่มฟ้า ล่วงราตรี

เห็นแล้วอด มิได้ ใส่จารึก
จดบันทึก คำกลอน อักษรศรี
แม้นหว่างวรรค มิหวาน ปานกวี
แต่ใจนี้ เกินร้อย มิน้อยเลย


“...เพลง”เพ้อ” ขับร้องโดย สุเทพ วงศ์กำแหง คำร้องและทำนองโดย ครูประเทือง บุญญประพันธ์ บันทึกเสียงครั้งแรกปี พ.ศ. 2508
เพลง”เพ้อ” เป็นเพลงที่มีความไพเราะและเหมาะสมทั้งในด้าน คีตศิลป์และวรรณศิลป์ แสดงให้เห็นถึงความเป็นอัจฉริยะของครูประเทือง บุญประพันธ์ ครูเพลงที่ตาบอดสนิททั้งสองข้าง ในเพลง”เพ้อ” ครูประเทืองใช้คำซ้ำคือคำว่า”เห็น”ถึง 9 ที่ ทั้งที่ในชีวิตจริงครูประเทืองมองไม่เห็นสักสิ่งตามที่เพลงกล่าวถึง...”

(ขอบพระคุณข้อมูลจาก อินเตอร์เน็ต)


b1nG8gos_Lg

Soul Searcher
Inspired to write 19/5/2019




หัวข้อ: Re: ...อสงไขย...
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 19 พฤษภาคม, 2562, 11:39:32 AM
 :12: :34: :30:

ขอบพระคุณข้อมูลเพลงเพ้อจากคุณโซลนะครับ

ผมเพิ่งทราบว่า นักประพันธ์เพลงนี้ ท่านตาบอด แต่ได้ซ่อนอัจฉริยภาพในการประพันธ์เพลง ไว้ให้เราเราท่านๆ แปลกใจเหมือนกันว่า ทำไม ท่านต้อง เห็นมากถึง 9 ครั้ง

ก็คงเหมือนกับเพลงนี้ ที่บางที เรา ได้ฟังมานาน แต่ก็ไม่ทราบความเป็นไปเป็นมาในเพลง เหมือนกับที่ผมเพิ่งทราบ.. ว่า บางครั้ง ความงาม ก็เป็นพิษเป็นภัย จนทำให้ ดาราราย เกรงกลัว และมีความหลังฝังใจตรงห้วงน้ำจุฬาตรีคูณ น่ะครับ


Jannjao


/58dp4XHzkRU


หัวข้อ: Re: ...อสงไขย...
เริ่มหัวข้อโดย: รอยทรายบนสายลม ที่ 19 พฤษภาคม, 2562, 11:40:10 AM


จักขอขอบพระคุณ ท่านอย่างยิ่ง
ด้วยใจจริง ที่ท่าน กรุณาหา
คีตศิลป์ คำตอบ งดงามพา
ดั่งจิตนา ชั้นครู ของแผ่นดิน

ครูไทยหัวใจเกินร้อยค่ะ
ทราบอย่างนี้แล้วทึ่งมากเลยนะคะ
ขอบคุณ  ท่านลุง นะคะ
ณัฐสุรางค์ เจ้าค่ะ
๑๙.๐๕.๖๒

เดว..หาเพลงมาฝากค่ะ สักครู่
....
สวัสดี และขอบคุณ ท่านจั่นเจา ด้วยนะคะ
ที่มาเพิ่มสีสันให้ท่านครูเจ้าของกระทู้นี้
และน้องด้วยค่ะ  บทเพลงไพเราะๆค่ะ
ขอบคุณค่ะ
 

และ หาเพลงได้แล้วค่ะ
เพลงนี้

https://youtu.be/RjkuTMUDs1k