|
หัวข้อ: ตัดใจ เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 13 พฤษภาคม, 2562, 03:38:23 PM (https://scontent.fbkk2-7.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/60268268_2731102073626935_799304426081746944_n.jpg?_nc_cat=106&_nc_eui2=AeGOmiDMhTUZ9C8gaxXWaYZ-hpJmeIPvkxM5t_xYewn0PQHiM8CSDeqiO-c-Jnn_CxxuPd-B6SPQtmf3TxkheLzYTfVjBa9cihKUZzUiyaHS2w&_nc_ht=scontent.fbkk2-7.fna&oh=4fc272ebf253a6795a1af25f62a99f95&oe=5D551831)
@..ตัดใจ..@ เย็นลมโชยพัดผ่านสะท้านจิต เมื่อหวนคิดถึงเขาพาเหงาหงอย เกิดอ่อนแอกระหน่ำดั่งสำออย เสียงแว่วลอยดั่งใครย้อนให้จำ มองดอกจานแดงเข้มออกเต็มต้น คิดถึงคนเคยชมแก้มคมขำ ยามเอียงอายแก้มแดงดั่งแสร้งอำ สีแดงย้ำมิปานดอกจานทา หลายปีผ่านนานเนมิเหหัก ต้นจานปักหลักอยู่เพราะรู้ว่า สักวันหนึ่งคนจรต้องย้อนมา ขอจงอย่าตัดโค่นล้มต้นไป ดินก้นคลองน้ำท่าถึงหน้าแล้ง แตกระแหงยังต้องขุดล่องใหม่ แต่ต้นจานก็ยังเหนี่ยวรั้งใจ มิยอมให้โค่นลงยังคงรอ ลมกรรโชกสะบัดพัดโยกกิ่ง ดอกร่วงทิ้งเต็มพื้นดาษดื่นหนอ กลายผุยผงท่วมท้นโคนต้นตอ เปรียบหรือพอเท่าฉันนับวันปี ใจหนึ่งหวังว่าเขาจะเฝ้าหวน คืนทบทวนสัญญามิลาหนี แต่ใจหนึ่งเริ่มท้อมิรอรี หน้าแล้งนี้ตัดใจโค่นให้เตียน พิณจันทร์ ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๖๒ หัวข้อ: Re: ตัดใจ เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 13 พฤษภาคม, 2562, 10:29:20 PM :29: :15: :19:
ลมรำเพยพัดมาเวลาเหงา ให้โศกเศร้าดั่งมีดปักกรีดเศียร เธอพูดซ่อนค่อนแคะไม่แวะเวียน ต้นจานเหี้ยนหดหาย..เหตุชายลืม ขอแถลงแจ้งถ้อยก่อน..ค่อยโกรธ ขอ..ขอโทษจากไป..เธอไม่ปลื้ม ขอ..โอกาศหรี่ริบเพียงหยิบยืม ขอ..ด่ำดื่ม..วันเก่า..นะเจ้าใจ เรื่องประสบทบทวน..ล้วนเศร้าโศก พี่อับโชค..ระส่ำ..ฝ่ากรรมใหม่ ทนทุกข์ท้อทรมานเนิ่นนานไป คดีใหญ่..ข้อหาปล้นฆ่าชิง เงื่อนอำพรางวางชิดพลอยติดกับ ถูกหลอก..รับ..พ่ายแพ้..นะแม่หญิง ฝากขังต่อรอฎีกา..เกินกว่าจริง จำทนนิ่ง..บุญเก่า..หากเรามี ห้วงเวลาพาล่วงทั้งปวงสรรพ์ อัศจรรย์..ยกฟ้อง..นะน้องพี่ กลับถึงบ้าน...จานล้ม..เศร้าตรมฤดี กรรมเรานี้..มากหนอ..เคราะห์ต่อไป Jannjao :35: หัวข้อ: Re: ตัดใจ เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 14 พฤษภาคม, 2562, 08:30:35 AM :30:
อ่านคำกลอนอ่อนใจให้หดหู่ ่กรรมมีอยู่สู้ต่อหากพอไหว สักวันหนึ่งคงลดหมดทันใด เกิดมาใช้หนี้กันนั้นทุกคน อันดอกจานบานอยู่สู้หน้าแล้ง ต้นแข็งแรงลมโชยโรยล่วงหล่น เปรียบเหมือนเวรกรรมหนอรอเบื้องบน ปลดปล่อยให้หลุดพ้นเพียงทนรอ หากแม้นบุญวาสนามาคู่แล้ว คงมิแคล้วคลาดเคลื่อนร่วมเรือนหอ สุขสดชื่นสมหวังดังยกยอ โอ้ละหนอผูกพันถึงปั้นปลาย วิริน ๑๔/๕/๖๒ :30: หัวข้อ: Re: ตัดใจ เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 19 พฤษภาคม, 2562, 04:35:21 PM :13:
คราวเคราะห์ซ้ำกรรมซัดสลัดโชค ต้องทุกข์โศกรับหนอรู้ก็สาย การกระทำกรรมแท้เกิดแก่ตาย ผลสุดท้ายเป็นกรรมเราทำมา ทุกแห่งหนตนทำคือกรรมเกิด ย้อนมองเถิดคือทาสปรารถนา คือความอยากได้มีที่นำพา เพื่ออัตตาเติมต่อจนพอใจ คำว่าพอคือตนมิสนแล้ว พอมิแผ้วอยากตามจิตถามไถ่ มิอยากมีอยากเห็นความเป็นไป ตามมิไหวจิตปองตนต้องการ เมื่อถึงคราวรับกรรมตนทำแล้ว ก็จงแผ้วศึกษาพุทธาสาร สร้างกรรมดีอย่าหันย้อนวันวาน อย่าเป็นมารสังคมทับถมตน ดุจดอกจานผ่านเวียนมิเปลี่ยนสี ดอกยังมีแดงสวยอำนวยผล เราเกิดมาพิสุทธิ์ประดุจคน อย่าไปขนกรรมชั่วแก่ตัวเอง พิณจันทร์ ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๖๒ หัวข้อ: Re: ตัดใจ เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 19 พฤษภาคม, 2562, 08:05:30 PM :25: :19: :23: กรรมก่อเอาเราทำทนลำบาก ตกทุกข์ยากทับถมถูกข่มเหง กรรมหนหลังพลั้งพลาดหวั่นหวาดเกรง ผลบรรเลง..ความเศร้าปวดร้าวใจ ชีวิตคนวนเวียนหมุนเปลี่ยนแก้ ความเกิดแก่วัฎจักรเป็นหลักใหญ่ หากดำเนินเผชิญปัญหาครั้งคราใด หลักธรรมใฝ่..หลุดห้วงจากบ่วงมาร อริยสัจปรัชญา..สัมมาสอน พิจารณาก่อน..สิ่งอื่นเป็นพื้นฐาน ค้นต้นเหตุเจตนาตามอาการ ปัญหาผ่าน...พ้นแน่หากแก้ตรง เรื่องของจานนานเนามีเท่านี้ เรื่องของพี่ปกคลุมด้วยลุ่มหลง เรื่องรักฝากจากกันมิมั่นคง รักสาปส่งโง่เง่า..เท่านั้นเอง Jannjao :13: หัวข้อ: Re: ตัดใจ เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 20 พฤษภาคม, 2562, 05:35:41 PM :24:
รักสาปส่งโงเง่า..เปรียบเข้าท่า แต่ส่งมาสร้อยสมโดนข่มเหง มิสงสาร ถึงฝั่งแสนวังเวง ต้องบรรเลง หาคำสุดช้ำใจ :21: หรือแก้แค้นท่อนบนประพนธ์ก่อน ท้ายส่งจร สระเอง บรรเลงให้ ต้องขอบคุณหมุนเวียนส่งเขียนไป ขออภัยเขียนรัว..นะตัวเอง :27: หัวข้อ: Re: ตัดใจ เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 20 พฤษภาคม, 2562, 10:06:23 PM :34:
สระยากฝากต่อต้องขอโทษ อย่าเคืองโกรธทับถมกล่าวข่มเหง มิพ้นหลีกอีกครั้งยังวังเวง เลยบรรเลงเพลงเก่าเผื่อเท่าทุน สระใช้หลายรอบหากชอบเพิ่ม ต่อท้ายเติม..แต่งจบแบบอบอุ่น สระเอาะสระอาเกื้อการุณ แต่แอบลุ้น..เพื่อนน่ะ..สระเอียะ Jannjao :13: |