เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 19 พฤษภาคม, 2562, 07:19:43 PM



หัวข้อ: “ความรัก” (ฉบับแก้ไข)
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 19 พฤษภาคม, 2562, 07:19:43 PM



"ความรัก"

William Shakespeare, "The Merchant of Venice"


"Tell me where is fancy bred,

Or in the heart, or in the head?

How begot, how nourished?

Reply, reply.

It is engender'd in the eyes,

With gazing fed; and fancy dies
.
In the cradle where it lies.

Let us all ring fancy's knell
I'll begin it,--Ding, dong, bell"



พระราชนิพนธ์ ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว
ทรงแปลความว่า...


"ความเอยความรัก
เริ่มสมัครชั้นต้น ณ หนไหน
เริ่มเพาะเหมาะกลางหว่างหัวใจ
หรือเริ่มในสมองตรองจงดี


แรกจะเกิดเป็นไฉนใครรู้บ้าง
อย่าอำพรางตอบสำนวนให้ควรที่
ใครถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงรตี
ผู้ใดมีคำตอบขอบใจเอย

ตอบเอยตอบถ้อย
เกิดเมื่อเห็นน้องน้อยอย่าสงสัย
ตาประสบตารักสมัครไซร้
เหมือนหนึ่งให้อาหารสำราญครัน


แต่ถ้าแม้สายใจไม่สมัคร
เหมือนฆ่ารักเสียแต่เกิดย่อมอาสัญ,

ได้แต่ชวนเพื่อนยามาพร้อมกัน
ร้องรำพันสงสารรักหนักหนาเอย"



wmrhl3FKhuY


โอ้ว่าเอย...เอ๋ยเจ้า...เจ้าความรัก
ชนประจักษ์ ซาบซึ้ง จึงหวั่นไหว
เกิดขึ้นกลาง หว่างทรวง ห้วงหทัย
หรือเกิดใน สมอง ลองตรองดู

ใครช่วยตอบ ฉันที ที่ฉันถาม
เมื่องดงาม ความรัก ตระหนักสู่
แอบซุกซ่อน ณ แห่งไหน ในวธู
เปิดประตู รักออก ไขบอกความ

แค่เธอส่ง สายตา มาทายทัก
เพียงช่วงวรรค พลัดหลง พะวงหวาม
เชื่อมเชยชิด นิดน้อย ยิ่งคล้อยตาม
ดุจฟ้างาม คร้ามแสง แห่งรวี

หากรักเพียง นิยาม ความใกล้ชิด
แล้วโยงติด อาลัย ไฉนนี่
ยามเหินห่าง ร้างหาย รายรตี-
กลับมิลี้ ลับล่วง ห้วงเวลา

ฤาเพราะรัก ปักทรวง ซึ้งหน่วงหนัก
แม้กาลจัก หักหาญ ผ่านวรรษา
อกละมุน อุ่นอวล หวนทุกครา-
ลมพัดพา ภาพหลอน ย้อนรำพึง

รักออกแบบ ตามจิต คิดมิได้
พลิกหมุนเวียน เปลี่ยนไป ในคิดถึง
แต่มิเลือน ลบหาย คลายคะนึง
แอบตราตรึง...ตราบนั้น...สิ้นวันวาย

Soul Searcher
Inspired to write 10/8/2017
(แก้ไข 19/5/2019)