เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: พิณจันทร์ ที่ 05 กรกฎาคม, 2562, 09:37:57 PM



หัวข้อ: ฝนน้ำตา
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 05 กรกฎาคม, 2562, 09:37:57 PM
(https://scontent.fbkk2-8.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/935825_503218363081995_1903394062_n.jpg?_nc_cat=103&_nc_eui2=AeHtfRu_s8Hn__XHdDmHj8WKS3gHaFGFQrqRsH6kYZsw5Fw1mLWw0ISRD6qRn2CZQhTY6CqT0fly2WX2FtoD890Hin80cOO50OOLJnXteTnnRA&_nc_oc=AQmWWos7dvmKFI-wNiQ0x6CoOJoaM_J1-6qOBgPkoSQ6H7_yLPUg_c5hwcvwOOQBKeE&_nc_ht=scontent.fbkk2-8.fna&oh=aaeab7d11d7a4f87039fd0fb03538664&oe=5D7FC78C)

...ฝนน้ำตา...

เสียงฟ้าร้องครืนครืนคนตื่นฝน
สาระวนเก็บของบ้านช่องปิด
ทั้งหน้าต่างประตูดูมิดชิด
ฝนสักนิดยังไม่มาพาวุ่นวาย

เสียงฟ้าร้องมองไปนั่นใช่เมฆ
เหมือนฟ้าเสกก้อนใหญ่พาใจหาย
ลมเริ่มพัดความเย็นมาต้องกาย
เมฆเคลื่อนย้ายมาใกล้ได้ฝนปรอย

เสียงโหวกเหวกเรียกกันหันเข้าบ้าน
บอกลูกหลานบ้านไกลให้กลับหน่อย
วิ่งเร็วไวอย่าร่ำมัวสำออย
บอกให้คอยน้องพี่อย่าหนีกัน

ฝนลงเม็ดใหญ่ขึ้นคนตื่นเงียบ
น้ำเย็นเฉียบรองไว้ในโอ่งนั่น
เสียงเจี้ยวจ้าวเล่นน้ำชื่นฉ่ำวัน
พี่แย่งขันน้องร้องไห้วุ่นวายจริง

เสียงยายเอ็ด เลิกได้แล้ว เดี๋ยวเป็นหวัด
เสียงสะบัด ผ้าเช็ดหัว ทำตัวนิ่ง
ทั้งของเล่น เก็บยัง เสียงสั่งติง
และทุกสิ่ง ก็เงียบไป ในฝนซา

ฝนลงเม็ดปรอยปรอยเริ่มคล้อยหาย
มองดูคล้ายเหมือนใครได้สั่งว่า
สิ้นฝนนี้ไปแล้วนะแก้วตา
ฝนสั่งฟ้า น้ำตาหลั่ง ลงพรั่งพรู.

พิณจันทร์
5 กรกฎาคม 2556


หัวข้อ: Re: ฝนน้ำตา
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 05 กรกฎาคม, 2562, 09:41:00 PM
(https://favinr.com/wp-content/uploads/2017/07/pixway-free-images.jpg)

...ฝนสั่งฟ้า...

ฝนสั่งฟ้าคราวก่อนบั่นทอนจิต
วางลิขิตรันทดแสนอดสู
มองอดีตสับสนจนพันตู
กลายเป็นผู้เก็บกดและจดจำ

ความเกี่ยวเนื่องเรื่องใจเล่นไร้ขอบ
หลายสิ่งมอบเกินเคยเลยถลำ
จนลืมตัวห้ามใจให้ระกำ
จึงเจ็บช้ำท่ามฝนร่วงหล่นเท

กลายเป็นฝนน้ำตาจนบ้าคลั่ง
น้ำตาหลั่งทะลักมิหักเห
มิรู้ฟ้าหรือคนจนปนเป
ปานทะเลน้ำตาหลั่งมารวม

ความเสียใจให้หมองเป็นร่องลึก
สิ้นรู้สึกอื่นใดร่ำไห้ท่วม
มองหาใครให้คำก็กำกวม
เจ็บช้ำอ่วมเกินใครช้อนใจคืน

ฝนสั่งฟ้าปีนั้นทำฉันเศร้า
มอบใจเขาทั้งหมดหวังสดชื่น
ปลายหน้าฝนรู้ชัดมิหยัดยืน
เขามีอื่นอีกคนพร้อมฝนซา

มองดูฝนตกพรำขนำถ้อย
หัวใจคอยสั่นเทาย้อนเข้าหา
ฝนปีก่อนตกหนักทะลักลา
ฝนสั่งฟ้าปีนี้..ไม่มีใคร

พิณจันทร์
5 กรกฎาคม 2562