|
หัวข้อ: พิษโควิด เริ่มหัวข้อโดย: มนตรี ประทุม(2) ที่ 14 เมษายน, 2563, 09:50:47 AM พิษโควิด __________ ด้วยโควิตจึงปิดทางทั่วทุกหน จนผู้คนผ่านไปไม่ได้หนา ต้องลำบากยากแค้นแสนระอา หาข้าวปลาเพื่อทำกินสิ้นหนทาง บางหน่วยงานมีของแจกแบกไปทั่ว คนทำครัวคอยอยู่ดูตาขวาง กินมาม่าเวียนไปให้เลือนลาง ตอนอยู่ว่างงานไม่มีโศกีจริง บนถนนหนทางดูงามเหลือ ไม่น่าเชื่อโล่งไปในทุ่กสิ่ง ใครสัญจรที่แห่งใดให้ประวิง เหมือนโลกนิ่งหยุดอยู่ดูกระไร พิษโควิดคิดไปน่าใจหาย วันเชื้อคลายหวังดำรงคงอยู่ไหว หากหมดพิษโควิดร้ายทำลายไป ขอจงได้ร่วมจิตคิดช่วยกัน เศรษฐกิจโดยพิษไข้ให้น่าขำ แสนระยำเมื่อไรฟื้นคืนสุนสันต์ จะเขียนกลอนสุดซึ้งถึงทุกวัน ที่สำคัญรักษาตัวอย่ามัวเพลิน มนตรี ประทุม (2) ๑๔ เม.ย.๖๓ หัวข้อ: Re: พิษโควิด เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 15 เมษายน, 2563, 09:19:26 AM :12: :30:
กิ่งรากเหง้าเฉากลายสลายต้น เคยออกผลใบดอกหลุดลอกหาย ทิ้งซากรกปรกพื้นต้นยืนตาย ดั่งชีพวายวอดวับ..มอดดับลง มิเนิ่นนานผ่านวสันต์แปรผันเปลี่ยน ต้นอ่อนเวียนขจีสีเขียวส่ง คราจนยากลำบากขื่นทุกข์ฝืนปลง รอฝนหลง..ลงบ้าง...เปิดทางดี ทุกวิกฤต ไม่ทุกข์ตลอด ยามเมื่อสายฝนร่มรื่นตกลงมา พรรณไม้เขียวขจีก็พร้อมให้ชีวิตดำเนินต่อเสมอครับ เป็นกำลังใจให้ทุกคนและทุกปัญหาที่กำลังเผชิญนะครับ ขออภัยที่ไม่ได้ต่อสัมผัสครับ Jannjao |