|
หัวข้อ: คนไม่ไร้ค่า เริ่มหัวข้อโดย: มนตรี ประทุม(2) ที่ 18 เมษายน, 2563, 08:54:12 AM คนไม่ไร้ค่า :28: :28: :28: :28: :28: เมื่อตอนเด็กเล็กอยู่ดูไร้ค่า ตื่นขึ้นมากินเที่ยวไม่เกี่ยวไหน พ่อแม่สอนเป็นคนดีมีน้ำใจ จงอยู่ไปอย่างมีค่าอย่าเฉยเมย โตขึ้นมาเข้าโรงเรียนเวียนศึกษา มีวิชาเลี้ยงกายไปได้เฉลย เริ่มมีค่าเข้ามามิลาเลย ค่ารถเอยจ่ายไปได้ทำงาน ถอยโทรศัพท์ออกมามีค่าผ่อน มีค่าตอนโทรไปได้ประสาน ถอยรถมาได้มิทุกข์สนุกนาน เมื่อถึงกาลค่ารถก็จดมา มีเครดิตถือบัตรถนัดเหลือ ช็อปมิเบื่อซื้อของที่ปองหา สิ้นเดือนครบบิลที่จ่ายหลายราคา แสนมีค่ามากมายตาลายจัง เป็นคนดีมีค่าแล้วแก้วตาเอ๋ย ได้เฉลยคำกล่าวเล่าความหลัง คนมีค่าต้องเติมใจให้พลัง ใครที่หวังว่ามีค่าพาเศร้าทรวง มนตรี ประทุม(2) ๑๘ เม.ย.๖๓ |