|
หัวข้อ: ~“คนหน้าแตก”~ เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 27 พฤษภาคม, 2563, 02:50:35 PM ~“คนหน้าแตก?”~ ๏ ๏ ชายหน้าแตก! จนท้อหมอไม่เย็บ มันเกินเจ็บจุกแปลบ..แบบหน่วงหน่วง ทุกวันนอนซึมเศร้า! ปวดร้าวทรวง ยามติดบ่วงเสน่ห์..ของเล่ห์รัก ๏ จะโทษใครกันเล่าเพราะเราดื้อ ซึมกะทือรักขม! แบบจมปลัก มีหมอนข้างเป็นเพื่อนดาวเดือนทัก อารมณ์หลักคือเหงา..เข้าคลอบงำ ๏ สิทธิ์แค่เพียงแตะรูป! จูบในฝัน สาระพันฝันเล่าเช้าจรดค่ำ สิทธิ์ฝ่ายเดียวเปลี่ยวกาย! ชายมีกรรม คือถลำปองเงา..สาวไม่รู้ ๏ หลายคนบอกรักหรือคือสวรรค์ ทำคนฝันลิงโลดโปรดปรานคู่ เรากับเห็นตรงข้าม! ถามใจดู ไม่ต่างหนูลองยา..แบบฆ่าตน ๏ ผลของชายอกหักหรือรักคุด ย้ำคือจุดสำคัญ! สวรรค์หม่น โลกแห่งช้ำน้ำตาบ่าเวียนวน ชินถนนคนเศร้า..อย่างยาวนาน ๏ คนหน้าแตก! จนท้อหมอไม่รับ แผลใจยับเกินเย็บ..เจ็บทุกด้าน จนรักษายากนัก! เพราะดักดาน จึงฟุ้งซ่านไปนิด..เพราะพิษรักะ๛ ระนาดเอก :letter: |