|
** นรกขุมที่หนึ่ง
ฟังแล้วพึงคิดถ้วนถี่
ตายแล้วฟื้นชีวี
มารับกรรมอีกต่อไป
** ไม่มีที่สิ้นสุด
ไม่อาจหยุดใช้กรรมได้
นรกขุมนี้ไซร้
ต้องอยูนานล้านล้านปี
** ผู้ที่ชอบฆ่าสัตว์
จะถูกจัดอยู่ขุมนี้
ฆ่าสัตว์นั้นไม่ดี
ฆ่าตัวตายร้ายพอกัน
** ชอบฆ่ามดทั้งหลาย
ตบยุงตายจ้าละหวั่น
ปาณาติบาทนั้น
จะต้องตกอเวจี
** อีกทั้งฆ่ามนุษย์
จงรีบหยุดกันเสียที
อำนาจที่เกิดมี
ทำไม่ดีเหตุไฉน
** หรือพวกมหาโจร
ควรจับโยนในกองไฟ
ขโมยทรัพย์เขาไป
ถ้าไม่ให้ก็ฆ่าฟัน
** พวกคนที่กล่าวมา
ศีลปาณาฯ ขาดสบั้น
ตายไปตกโลกันตร์
ขุมที่หนึ่งอย่างแน่นอน
** นรกขุมนี้หรือ
เลื่องลือชื่อจนกระฉ่อน
โหดร้ายเมื่อม้วยมรณ์
แสนสาหัสอย่างรุนแรง
** นายนิรยบาล
มัดประจานแล้วทิ่มแทง
นอนบนแผ่นเหล็กแดง
เพราะไฟเผาอยู่ทุกวัน
** จนเหลือแต่กระดูก
วิญญาณถูกแยกจากกัน
แล้วเกิดโดยเร็วพลัน
ลมกรรมนั้นมันพัดพา
** นรกขุมนี้หรือ
เลื่องลือชื่อเสียนักหนา
มีชื่อเรียกกันมา
"สัญชีวมหานรก"
** สำหรับผู้ทำผิด
จิตใจคิดสกปรก
ฆ่าสัตว์ดังหยิบยก
มากล่าวไว้จงเกรงกลัว
** จงทำแต่ความดี
อย่าได้มีการทำชั่ว
ชีวิตไม่หมองมัว
มีแต่สุขทุกวันคืน
สมพงศ์ ชูสุวรรณ |