เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: พี่ดาวเอง ที่ 19 ตุลาคม, 2563, 02:27:17 PM



หัวข้อ: “โรตีมิตรภาพ”
เริ่มหัวข้อโดย: พี่ดาวเอง ที่ 19 ตุลาคม, 2563, 02:27:17 PM
(https://i.ibb.co/d2C2N37/7-AB4-C941-8733-4408-95-FE-324-E87751-C04.png) (https://ibb.co/Kq4qtQm)


“โรตีมิตรภาพ”


ดีครับนายได้ครับท่านมันมิใช่
เป็นจริตของใครหาใช่ฉัน
คิดจะดีแต่ตนคนเหมือนกัน
ชั่วกลับดันส่งคนอื่นช่างฝืนใจ

เป็นหัวหน้าแล้วไงยิ่งใหญ่หรือ
ต่างฝีมือเชิงงานนั้นก็ไม่
แค่มาก่อนเก่ากว่าก็ว่าไป
หลงอำนาจหรือไรไยเสียงดัง

อุดมการณ์ลายต่างช่างน่าขำ
มิอยากพร่ำเสวนาเดี๋ยวบ้าคลั่ง
หลบมื้อเที่ยงเลี่ยงหน้าระอาจัง
หาที่นั่งกินโรตีดีต่อใจ

บังเดขายโรตีมีหลายหลาก
อร่อยมากกรอบดีแถมมีไส้
อยู่หน้าตึกเดินดูอยู่มิไกล
ซื้อสองชิ้นใส่ไข่ใบโตโต

บังเดดูเซียวซีดกระบิดก้น
ดูลุกลนหน้ายู่อยู่มากโข
มือตบแป้งแรงหายร่างกายโซ
มิแคล้วโร่วิ่งแจ้นแล่นเข้าใน

จึงเอ่ยถามตอบด้วยช่วยตอบด่วน
เห็นวิ่งทวนม้วนหลังช่างสงสัย
เหงื่อแตกพลั่กตัวเย็น “บังเป็นไร”
“ท้องเสียไง” ตอบคำทำโรตี

เทียววิ่งโร่ออกเข้าเราสยอง
ตบแป้งสองมือมันคั้นถี่ถี่
ลูกค้าเยอะมากมายดูขายดี
คิดก็รี่ปรี่หวนทวนวันวาน

ห้องน้ำบังเคยใช้..ไร้สายล้าง
แกใช้อ่างกะขันนั่นล่ะท่าน
เล็บของบัง..เหล่ชำเลือง..เอ่อ..เหลืองบาน..
โรตีคงขอผ่านฉันขมคอ

เปลี่ยนม้วนห่อกลับไปในออฟฟิศ
เดินเดินคิดเสียดายทำไงหนอ
ผุดแผนชั่วหัวหน้านั่งหน้างอ
ให้ไปเลยสองห่อหนอทำเนียน

“โรตีครับหัวหน้าซื้อมาฝาก
เห็นยุ่งยากมากมายไร้คนเปลี่ยน
โรคกระเพาะถามหามาเยี่ยมเยียน
กระเพาะเพี้ยนปวดท้องเดี๋ยวร้องครวญ”

เดินกระหยิ่มยิ้มเยาะเลาะกลับที่
งดโรตีดีไปกลัวไส้ป่วน
สาแก่ใจยิ่งนักอยากยียวน
วางกระบวนอวดชั้นนั่นเป็นไง

นึกนึกไปก็ขนพองสยองหยี
หัวหน้ากินโรตีที่ยื่นให้
เลิกเลิกคิดมิปลื้มลืมลืมไป
ช่างปะไรไยสนคนบ้าบอ

มาอีกวันหัวหน้ามาทายทัก
เงื่อแตกพลั่กหรือรู้อยู่แล้วหนอ
ขนลุกพองมองหน้าฉันกล้าพอ
กล้าทำก็กล้ารับนะครับนาย

หัวหน้ารี่ตบไหล่ใกล้ต้นแขน
อันความแค้นดูบางแทบจางหาย
หัวหน้าเอ่ยขอบใจให้มากมาย
ตอนหิวข้าวตาลายได้โรตี

มีงานยากมากความทำทำแก้
ลูกค้าก็ตั้งแง่แท้นักนี่
ต่างคนต่าง..หิวข้าวปลา..แถมราวี
ใกล้ระเบิดพอดีโรตีมา

โรตีที่อร่อยพลอยคลายหิว
งานก็ชิวผ่านง่ายไม่หนักหนา
ลูกค้าชมอร่อยนักอยากให้พา
ไปเยี่ยมหาชมชิมลิ้มสักวัน

หลายปีแล้วทำงานประสานมิตร
ดูสนิทงานฉลุยลุยสนั่น
อยากขอบคุณเหตุการณ์ผ่านมานั้น
ให้รู้จักแบ่งปันนั่นจึงดี

เหตุโรตีเหหักรู้จักให้
จึงพบความยิ่งใหญ่ในวิถี
ยิ่งให้ยิ่ง..ได้รับกลับไมตรี
ยิ่งให้จึงยิ่งมีทวีคูณ



(https://i.ibb.co/yFBQ07m/12-EA49-FF-3511-4680-89-A5-ABA30-EB14-B8-C.png) (https://ibb.co/7tN1vLx)


masapaer
  :28:


หัวข้อ: Re: “โรตีมิตรภาพ”
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 19 ตุลาคม, 2563, 04:26:52 PM
 :31: :12: :34:

อันผลทานการให้ไม่สิ้นสุด
จิตผ่องผุดแค้นหายมลายสูญ
ถือเวรนำกรรมเสริมกลับเพิ่มพูน
บุญจำรูญเปลี่ยนปรับสลับดี

มะสะแปผ่อนคลายสบายแล้ว
มิเหลือแววหงุดหงิดแบบผิดที่
ยิ้มฉลุยคุยโอ่เพราะโรตี
ถึงเปื้อน ........ เอาน่า อย่าว่า(บัง)เด


เนาะ  แม่คนสะอาด  555

Jannjao






หัวข้อ: Re: “โรตีมิตรภาพ”
เริ่มหัวข้อโดย: พี่ดาวเอง ที่ 13 พฤศจิกายน, 2563, 08:57:28 PM
 :21:


หัวข้อ: Re: “โรตีมิตรภาพ”
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 22 พฤศจิกายน, 2563, 05:00:06 PM


โรตีมิตรภาพลิ้ม..........ลองทาน
มันจุกอกน้ำตาล..........ท่วมท้น
ระวังเถิดเบาหวาน.......ถามไถ่
บานเบอะบึ้มบวมล้น....สู่บั้นท้ายสมร

ไมตรี ฤ แอบร้าย..........รังแก
เจอะแม่มะสะแป...........แสบร้อน
ท้องไส้อาจปรวนแปร....เพียงเปิบ
พิศวาสโรตีย้อน-..........เกล็ดเข้าเต็มคำ

...พึ่งจะคิดมุกออกครับ “มะ” 
พักหลังไม่ค่อยจะกล้าต่อกลอนใคร
(เกรงจะพลั้งปากไประรานผู้อื่นเข้า)

นานๆออกมุกทีมันก็จะฝืดๆหน่อยนะครับ “ท่านจั่น”...

โซ...เซอะเซอ
22 พฤศจิกายน 2563

 :12:



หัวข้อ: Re: “โรตีมิตรภาพ”
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 23 พฤศจิกายน, 2563, 10:49:09 PM
 :31: :12: :34:

มุกท่านโซโก้มากจึงอยากบอก
ตลกออกแนวรักแบบหักเห
ถึงพลาดพลั้งหลุดลอกออกทะเล
คลื่นลมเห่หายลับคืนกลับไว

คือนักกลอนอารมณ์ดีเป็นที่หนึ่ง
คือเพื่อนพึ่งอุรายามอาศัย
คือเสาหลักปักแน่นกลางแก่นใจ
คือผู้ใหญ่คนเก่งนักเลงกลอน

ดีใจที่ต่อกลอนนะครับ

Jannjao


หัวข้อ: Re: “โรตีมิตรภาพ”
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 24 พฤศจิกายน, 2563, 09:59:56 PM


มุกจืดชืด ยังชม ชวนอมยิ้ม
เอื้อเอมอิ่มพัดพา อุทาหรณ์
คือติชมคันฉ่อง ส่องลายกร
แม้นอักษรกลอนเสี้ยว รั้งเกี่ยวใจ

ครานิยมชมชอบ ครอบดำริ
กลายตำหนิ ติเตียน พลิกเปลี่ยนได้
แบกทิฐิมานะ ระวังระไว
สร้างอัตตาโตใหญ่ กว่าใครเค้า

ยั้งต่อกลอนจนแล้ว มิแคล้วคลาด
เข็ดขยาดเท้าความ ทุกข์ทรามเศร้า
เสียงอักษรวอนสู อย่าดูเบา
ตราบแนบเนาเนืองนิจ จิตวิญญาณ

เขียนเมฆขาวเมฆก็ขาว พราวแพรวนัก
เขียนคำรัก รักนั้น ก็พลันหวาน
เขียนวิพากษ์สังคม เสื่อมซมซาน
เขียนวิจารณ์ พาลสะกิด จิตสำนึก

เพราะรักกลอน จึ่งเขียนกลอน สะท้อนสื่อ
สิ่งยึดถือ คือใจ ใช้ตรองตรึก
บทร้อยเรียง เพียงฟัง หยั่งตื้นลึก
ภาพบันทึก แต่ตน คนเขียนกลอน

...ยินดีที่ท่านจั่นมาร่วมต่อกลอนกันครับ
และขอบคุณสำหรับคำให้กำลังใจครับ...
(บางทีอยากตลก ก็ตลกไม่ค่อยออก
เหมือนกันครับ)

โซ...เซอะเซอ
24 พฤศจิกายน 2563


*แต่ : เฉพาะ

 :12: