เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 10 เมษายน, 2564, 10:06:54 AM



หัวข้อ: ...สิ้นสรวล ครวญกำสรด...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 10 เมษายน, 2564, 10:06:54 AM


...สิ้นสรวล ครวญกำสรด...


เจอะรอบแรก สนามมวย...ว่าซวยแล้ว
ยังมิแคล้ว บ่อนเถื่อน เกลื่อนรอบสอง
มารอบสาม กามคุณ หนุนประคอง
ผ่านเลี่ยมทอง บาร์ผับ คลับไฮโซ

“ติดคนรวย ซวยคนจน” ทุกข์หม่นไหม้
ปะทุไฟ ไวรัส วิบัติโข
ห้ามการ์ดตก ไฉน (ท่าน)รัดทะมนโท
ดันฉาวโฉ่เคล้าคลุก จุกอกเรียม

ผู้คุ้มกฎ ปดให้เห็น เป็นไงเพื่อน
รี่กลบเกลื่อน ไทม์ไลน์ แม้นอายเหนียม
ว่าแต่เขา อิเหนาพลาด เกรี้ยวกราดเทียม-
ลหุเหี้ยม เลือนหาย พลัดสายน้ำ

เหนื่อยคาดหวัง กับสังคม อึ้งอมสาก
เหม็นลมปาก เดียรถีย์ วสีพร่ำ
ขืนเดินตาม หูตูบ ลูบ-ปะ-คลำ
ห่างเหินคำ ศิวิไลซ์ อย่างไกลลิบ

อยู่กับโลก เก๊ กลวง แก๊งลวงหลอก
หวังเพียงปอกลอกทรัพย์ ล้วงจับหยิบ
งบประมาณ ภาษี ถี่งุบงิบ
แค่กระพริบตา,ผลาญ เท่านานระกำ

เหลือบเหลียวมอง ส่องฟ้า อนาคต
เศร้าสลด พร้องเพรียก สำเหนียกร่ำ
ไร้คำตอบ กรอบพิรุธ ยุติธรรม
จากมืดดำ พยุหะ อสุรา

แม้นสุ่มเสี่ยง ล่วงลับ ดับสังขาร
เพื่อลูกหลาน ต่อแต่นี้ ต้องดีกว่า
อุดมการณ์ แน่แน่ว แผ้วอาภา
หลอมศรัทธา ผองชน ท่วมท้นนอง

ขืนแชเชือน เลื่อนลอย ปล่อยทวนทิ้ง
หน่วงประวิง คงมนัส ขึ้งกลัดหนอง
ภาระหนัก กลุ้มรุม สุมก่ายกอง
ส่งรุ่นน้อง ลูกหลาน...ชั่วกาลกัลป์

tACFRF3wkNE

โซ...เซอะเซอ
10 เมษายน 2564