เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 20 กันยายน, 2564, 08:12:46 AM



หัวข้อ: (ยัง) เหมือน…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 20 กันยายน, 2564, 08:12:46 AM



(ยัง) เหมือน…


เหมือนช้าเชือดเดือดแค้น..….อารมณ์
เหมือนด่าเย้ยสังคม………...อ่อนด้อย
เหมือนหยามเหยียดโง่งม…..ยอมสยบ
เหมือนเหยียบซ้ำต่ำต้อย…...ต่างข้าลำเข็ญ

เหมือนเห็นคนปลอกปลิ้น…..ชินชา
เหมือนเกลื่อนกลาดดาษดา…มลากล้น
เหมือนทนโท่ตำตา…………เบือนบิด
เหมือนสุดแผ้วพานพ้น..……มิ่งม้างเมินหมาย

เหมือนยางอายเหือดเหี้ยน…เลือนปราง
เหมือนจิตสำนึกจาง..……….จืดเชื้อ
เหมือนเขลาโฉดนำทาง….…ถอยเสื่อม
เหมือนวิกฤตยืดเยื้อ…………กว่าย้อนคืนสมาน

เหมือนยาวนานต่อสู้…………ลำเอียง
เหมือนป่าวร้องประเดียง….…ตอกย้ำ
เหมือนหยัดอยู่คู่เคียง……….ทวยราษฏร์
เหมือนลดทอนเหลื่อมล้ำ….….ตระบัดฉ้อมวลชน


G81z-uTVfqA

…เหมือนสีเทาแกมหม่นบนสายหมอก
เหมือนปลายหอกเสียดแทงเลือดแดงฉาน
เหมือนมัจฉาด่าวดิ้นเมื่อสิ้นธาร
เหมือนเสียงกานท์ไร้สิทธิ์คิดเสรี

     เหมือนคำรักมิขานฤาหวานชื่น
     เหมือนปลุกตื่นแสร้งนอนซ่อนตาหรี่
     เหมือนมุมมองสับสนเรื่องคนดี
     เหมือนวันนี้วันไหนไม่ต่างเลย

เหมือนมืดมนหม่นฟ้าอนาคต
เหมือนโป้ปดพจน์เพลินแล้วเมินเฉย
เหมือนสำนึกจางหายล่มก่ายเกย
เหมือนคำเปรยขออยู่เพียงครู่เดียว

     เหมือนวาทะปฏิรูปก่อนเลือกตั้ง
     เหมือนจริงจังแปลกแท้ไร้แลเหลียว
     เหมือนหลักการร่อยลิดกระจิดเรียว
     เหมือนทางเปลี่ยวมืดมิดเดินปิดตา

เหมือนแห่แหนตามเห็นเป็นแฟชั่น
เหมือนฉับพลันเปลี่ยนสีตีมึนหน้า
เหมือนเขียนมือแต่ลบด้วยบาทา
เหมือนนำพาไปไหนใครบอกที

     เหมือนดังถูกความโลภมาโอบอุ้ม
     เหมือนห่อหุ้มราคินสิ้นศักดิ์ศรี
     เหมือนชิดชั่วกระทำเหยียบย่ำยี
     เหมือนกระวีชาติวุฒหยุดคมคาย

เหมือนผู้คนเคว้งคว้าง,หว่างห้วงหาว-
เหมือนแสงดาวแห่งศรัทธาพร่าเลือนหาย
เหมือนเหม่อมองของรักปรักมลาย
เหมือนความตายหดสั้นวันเวลา

F2HZpDeV8Qg


     เหมือนหลอมรวมอุดมการณ์สมานสมัคร
     เหมือนเปี่ยมรักปักลึกสำนึกค่า
     เหมือนแทรกซึมสยายสุดสายตา
     เหมือนยืนสบแสงฟ้าอย่างท้าทาย

เหมือนเข็นครกขึ้นภูเขาหนักเดารู้
เหมือนต่อสู้ ไขว่ค้นมากขวนขวาย
เหมือนรันทดหดหู่มิดูดาย
เหมือนแหวกว่ายพยศคลื่นซัดครืนโครม

     เหมือนถามถึงยุติธรรมมีตำหนิ
     เหมือนตั้งธงอคติแย้มผลิโฉม
     เหมือนสิ้นไร้คำตอบปลอบประโลม
     เหมือนทุ่มโถมใส่กำแพงจนแรงล้า

เหมือนวาดฝันวันนี้พลีอุทิศ
เหมือนชีวิตหมุดหมายเพื่อภายหน้า
เหมือนความหวังยืนหยัดด้วยศรัทธา
เหมือนประชาธิปไตยในจำนง

     เหมือนเพลี่ยงพล้ำรังแกมิแพ้พ่าย
     เหมือนผูกค่ายกลยุทธ์จุดประสงค์
     เหมือนหน้ากากเร้นร้ายทำลายลง
     เหมือนประจงปฏิปักษ์ประจักษ์ประจาน

เหมือนเปลื้องฟ้าราตรีสีขาบคลุ้ม
เหมือนปลอดธุมเกตุทาอุษาต้าน
เหมือนเปิดโปงอัปยศกบฏมาร
เหมือนเบิกม่านตาสว่างขจ่างขจร

     เหมือนรอแล้วรอเล่าเฝ้ารอลักษณ์
     เหมือนรอฟักฟูมแรงแสงอักษร
     เหมือนรอถ้อยจุนเจือเอื้ออาทร
     เหมือนรอวอนเว้าลิขิตจิตสำนึก

เหมือนคอยชมคมคายจากชายชาติ
เหมือนคอยวาทวาทีคลี่ตรองตรึก
เหมือนคอยกัณฑ์เกรี้ยวกราดซิบบาดลึก
เหมือนคอยหมึกแห้งเหือดปุดเดือดดาล

     เหมือนยินคร่ำครวญเปรยมักเคยคุ้น
     เหมือนอบอุ่นดวงแดพัดแผ่ซ่าน
     เหมือนบทเพลงกลับฟื้นคืนกังวาน
     เหมือนลมปราณแห่งความหวัง...กำลังใจ


Bd8TVzC0s_A


Soul Searcher
Inspired to write (ฉบับแก้ไข)
[19/9/2006 - 19/9/2021]