เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: พี่ดาวเอง ที่ 06 ธันวาคม, 2556, 06:51:05 AM



หัวข้อ: "ล้าเหลือเกิน"
เริ่มหัวข้อโดย: พี่ดาวเอง ที่ 06 ธันวาคม, 2556, 06:51:05 AM
"ล้าเหลือเกิน"

 :letter:

จากจุดเดิมเริ่มต้นค้นความหมาย
ขีดเส้นตายท้ายสุดจุดปลายฝัน
มีภูมิใจไว้คอยร้อยกำนัล
เป็นรางวัลนักล่าท้าชิงชัย


มีสมองสองมือคือทุนเริ่ม
วางประเดิมเจิมแผนหากแล่นไหว
มองอย่างลึกตรึกกว้างทางที่ไกล
นานเพียงใดไปถึงซึ่งดวงดาว

เหลือหนึ่งปีหนึ่งเดือนเหมือนทางสั้น
กับสิ่งอันกั้นกักดักแรงก้าว
กี่ระยะมาตราค่ากว้างยาว
กำหนดคราวก้าวผ่านขั้นการคอย

หรือสิ้นท่าปราชัยในจุดหมาย
เป็นเส้นตายกำหนดบทเสื่อมถอย
ประหวั่นเกรงซึ่งฝันอันเลื่อนลอย
อาจไกลเกินเอื้อมสอยร้อยมาชม

กี่วันผ่านนานปีกี่เดือนเล่า
จึ่งใกล้เงาเส้นชัยแม้ปลายผม
ใกล้หรือไกลกันแน่?..เกินแก้ปม
หากพลาดล้มนานไหมได้ลุกยืน

เก็บบาดแผลรอยช้ำเดินย่ำต่อ
อุดมการณ์แค่ฝ่อท้อเกินฝืน
กากฝีมือแค่เถ้าในเตาฟืน
หรือสมองมันตื้นรื้นเชื้อรา

เหลือเวลาเท่าไหร่ให้เพียรสู้
สักนาทีเพื่ออยู่กู้เดินหน้า
กี่ปีเดือนเคลื่อนวันผันเข้ามา
จะฟันฝ่าท่าไหนในทางเดิน

เห็นฉันเห็นเส้นชัยไม่ชัดนัก
มีกับดักกักเท้ารั้งก้าวเหิน
ยินฉันยินเสียงกล้าท้าเผชิญ
แม้ล้าเกิน..เพียงไรต้องไปกัน!

(http://www.bloggang.com/data/bettybest/picture/1180942019.gif)

~พี่ดาวค่ะ~