หัวข้อ: …เมื่อ 6 ตุลาฯ เวียนมาอีกหน…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 07 ตุลาคม, 2566, 07:25:42 PM
…เมื่อ 6 ตุลาฯ เวียนมาอีกหน…
NMOUFtfv2w0
…เกือบครึ่งศตวรรษ
ย่อมชี้ชัดความมืดมน
รอยเลือดยังเปื้อนปน
ท่วมท้นอาบคราบน้ำตา
สังเวยด้วยชีวิต
ของนิสิต นักศึกษา
ผู้เพียงหวังได้มา
ซึ่งสิทธิและเสรี…
…เขาเหล่านั้นต้องสละชีพ
เพียงเพื่อหวังว่าจะได้มาซึ่ง
เสรีภาพ
ความเสมอภาค
และภารดรภาพ
ของการเกิดเป็นมนุษย์
เหตุการณ์ในทุกๆ การล้อมปราบ
ล้อมฆ่า
ลอบทำร้าย
บังคับหาย
ข่มขู่
คุกคาม
และคุมขัง เหล่านักโทษทางความคิดนี้
ล้วนเป็นการละเมิดสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐาน
และเป็นการใช้ความรุนแรงและบทลงโทษ
ที่เกินกว่าเหตุ ยิ่งกว่าการกระทำต่ออาชญากร
ที่ก่อคดีร้ายแรงเสียอีก
ผู้ใช้อำนาจไม่เคยต้องรับผิดชอบ
ไม่แม้จะเอ่ยคำขอโทษ ด้วยความรู้สึกผิด
หรือละอาย
ในการใช้ความรุนแรงระดับต่างๆ…
เข้าบีบคั้นทางร่างกายและจิตใจ
จนถึงขั้นใช้อาวุธสงครามเข้าห้ำหั่น
ประชาชนเพื่อนร่วมชาติ
เลยแม้แต่น้อย ทั้งที่อาวุธสงครามดังกล่าว
ก็ล้วนมาจากภาษีของประชาชน
ท่ามกลางกลุ่มหมอกควัน ที่เต็มไปด้วย
ความคลุมเครือเคลือบแคลงอันแสนจะสับสน
แต่หลังฉากนั้น กลับมีเรื่องราวซ่อนเร้นมากมาย
ที่เหมือนจะเหนือการขุดคุ้ย…
…เพราะมีความต้องการปล่อยให้
สายลมแห่งกาลเวลาพัดพา
เอาความทรงจำเหล่านั้นให้ลบเลือนหายไป
กับอดีต
แล้วจักได้เขียนแก้ประวัติศาสตร์
เพื่อสร้างความทรงจำใหม่ๆ
โดยหวังที่จะใช้เป็นเครื่องมือในการครอบงำ
ทางความคิด เพื่อดำรงรักษาไว้ซึ่งสถานะภาพ
และอำนาจการควบคุม,จัดการ และจัดสรร
ทรัพยากรของส่วนรวม ให้เกิดประโยชน์สูงสุด
แก่ตนเองและพวกพ้อง…
…ส่วนพวกเราๆท่านๆ เหล่าผองเพื่อนที่มีเพียง
สองมือเปล่า กับจิตวิญญาณที่รักความยุติธรรม
จึงมีแค่เพียงพลังเสียง ที่พร้อมจะเปล่งออกมา
เพื่อปลุกจิตสำนึกของผู้คนในสังคม
ให้ตื่นตัว ตื่นรู้เท่าทัน
และหันมามองหาทางออกร่วมกัน
พร้อมกับร่วมชำระประวัติศาสตร์
เพื่อทำความจริงให้ปรากฏ
สร้างความถูกต้องเป็นธรรมในสังคม
อีกทั้งเป็นบทเรียนในการป้องปราม
เหตุการณ์เช่นนี้ในอนาคต
แทนที่จะใช้วิธีการกลบเกลื่อน ไกล่เกลี่ย
และบิดเบือนดังเช่นที่ผ่านมา…
“…กี่ลมฝัน
ที่พัดละอองโปรยอ่อน
มาในกรงขัง
คงเหน็บหนาวเงียบเหงาลำพัง
โปรดฟังเพลงที่เราร้องอยู่
อยากได้ยินเธอร่ำร้องตะโกน
บทเพลงของสามัญชน
ปลุกผู้คนปลุกฝันสู่วันของเรา…”
“…ความคิดไม่อาจขัง
เพียงผนังไม่อาจกั้น
เพียงรอยขีดคอยกีดกัน
ใช่ลบฝันที่เรามี
บทเพลงเพื่อเพื่อนพ้อง
จะร่ำร้องจากทุกที่
ด้วยบทเพลงแห่งเสรี
ด้วยบทกวีเพื่อผู้คน
เพื่อนยังคงฝันใฝ่
และเพื่อนยังคงฝันใฝ่
ตราบใดที่ฟ้าหม่น
ด้วยบทเพลงของสามัญชน
บนเส้นทางที่เราเดิน…”
5RLULPRg3lI
[บทเพลงของสามัญชน : วงสามัญชน]
Soul Searcher
Inspired to write 6/10/2023
|
|