เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนคลายเครียด => ข้อความที่เริ่มโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 13 ธันวาคม, 2556, 06:10:56 AM



หัวข้อ: :::::เพราะแม่เชียว.....?
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 13 ธันวาคม, 2556, 06:10:56 AM
(http://fb.sanook.com/static_content/widget/full/text_1/2893/80893/11d0318367d5169ebb5a34095d8cc4e3_1214995499.gif)


ทุกวันนี้ ฉันแย่ เพราะแม่สอน
เมื่อคราก่อน พรนั้น ฉันจำได้
ควรทำมา หากิน ดิ้นรนไป
มิยินให้ เก็บกัก แม้สักครั้ง

ฉันหามา เท่าใด จึงใช้หมด
เกรงผิดกฏ มารดา อุตส่าห์สั่ง
พอเงินเหลือ เจือหวย กะรวยดัง
ทุกวันยัง มิเลือน แม่เตือนมา

อยู่กับเหย้า เฝ้ากับเรือน มิเยือนเที่ยว
เกรงชายเกี้ยว เดี๋ยวตน จะหม่นค่า
มาวันนี้ โสดสนิท อนิจจา
คานยื่นหรา มารอง มิต้องการ

เป็นเพราะแม่ แม่แม่ แน่เลยนั่น
มาปลุกปั่น มันสมอง จนพร่องผ่าน
วันเวลา เลยวัย ไกลมานาน
นั่งหน้าบาน เลี้ยงแม่ แผนแน่เชียว.. .?

หิ่งห้อย(http://upic.me/i/am/b5ba2978.gif)

 
:13:


หัวข้อ: Re: :::::เพราะแม่เชียว.....?
เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเพลิง ที่ 14 ธันวาคม, 2556, 04:28:13 AM
เพื่อลูกแท้แท้เทียว

ลูกรัก
เพราะรักเอ็งยิ่งนักจึงเข็ญเคี่ยว
มีเอ็งเป็นลูกตนแค่คนเดียว
ปล่อยให้เที่ยวตามใจ-มิได้การ

ทำมาหากินไว้อย่าได้หยุด
เพื่อที่สุดมีฝากเป็นรากฐาน
นี่เอ็งเล่นซื้อหวยหวังรวยบาน
ไม่ซมซานถูกตุ๋นก็บุญแล้ว

ให้อยู่เหย้าเฝ้าเรือนเป็นเพื่อนยาก
เพียงแค่อยากให้ฝึกฝนจนคล่องแคล่ว
ทั้งงานบ้านงานชีวิตคิดทุกแนว
เรียนรู้แกวการดูเลือกคู่ครอง

เลือกให้ถูกตาดีได้ตาร้ายเสีย
อย่าละเหี่ยที่ร้างผู้เป็นคู่สอง
คนผ่านมาตาร้ายเป็นฝ่ายจอง
สักวันต้องสมหวังตามตั้งใจ

ทุกทุกอย่างข้าทำอยู่ดูเหมือนแย่
ความเป็นแม่แท้จริงมันยิ่งใหญ่
ทุกทุกอย่างที่เห็นและเป็นไป
เอ็งเป็นแม่เมื่อใด...จะรู้เอง

...................................

เปลวเพลิง


หัวข้อ: Re: :::::เพราะแม่เชียว.....?
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 14 ธันวาคม, 2556, 09:14:54 AM
(http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcS2l875-g2PrbNZUlY6s3LjFGwhVDF3TvoT_u_xAjqTex6rFg1s)

แม่จ๋า...
ลูกรู้ว่าแม่รักภักดิ์พิศเพ่ง
เฝ้าอบรมบ่มลูก ปลูกฝังเกรง
ทำตรงเผงคำแม่แดมั่นคง

มาวันนี้สงสัยไยกันหนอ
เพื่อนต่างล้อลูกเล่นเป็นเสียงหลง
ต่างวิพากษ์วิจารณ์ขับขานตรง
มิได้ลงจากคานเพราะมารดา

ชายมาแลแต่ละหนขนลุกซู่
หนาวเกรียวกรูสะท้านพร้อมสั่นขา
เป็นอะไรมิรู้หัวหูตา
วิ่งถลาขึ้นเรือน ก้องเตือนคำ

ฟังเสียงแม่ที่บอกตอกย้ำลึก
ความรู้สึกมันค้านมานถลำ
หลงรักหนุ่มคนหนึ่งแสร้งอึงอำ
ถ้าขืนจำต่อไปเมื่อไหร่มี

แม่จ๋าแม่...
รู้ไหมแด ลูกนั้นมันเต้นถี่
หากได้ครองรื่นรมย์สมฤดี
รู้สักทีแม่รักเรานั้นเท่าใด

หิ่งห้อย(http://upic.me/i/am/b5ba2978.gif)

:24: