~ขอโทษ~

~ขอโทษ~

คำว่าห่วงนั้นใช่จากใจนี้
คำว่าหวงทุกที่ไม่มีสน
อะไรควรมิควรล้วนรู้ตน
ปากน้องซนความคิดจึงผิดไป

ขอแต่เพียงพี่นั้นอย่าหันโกรธ
รีบกล่าวโทษโปรดคิดว่าผิดไหม
มิเอ่ยอ้างว่าห่วงดั่งดวงใจ
เพราะอะไรให้คิดพินิศเอง

เอาแต่ใจ..ใช่น้องคงผ่องรู้
เมื่อฟังดูมิสมเหมือนข่มเหง
ทั้งพูดจาเหน็บกันให้บรรเลง
ก็แค่เก่งกับพี่ไม่มีพอ

พูดก่อนคิดผิดไปมิใช่โกรธ
หวั่นกล่าวโทษโกรธขึงรำพึงหนอ
เมื่อไม่เห็นเป็นถามทุกยามรอ
และมิท้อขอโทษหวั่นโกรธเคือง

แม้นมิเห็นเป็นคิดน้องผิดแน่
ที่สะกิดดวงแดแลเป็นเรื่อง
แม้นสำนึกลึกรู้อยู่เนืองเนือง
สิ่งประเทืองอยากให้เข้าใจมี

แต่เมื่อเห็นเป็นหายไม่ทายทัก
ก็ประจักษ์จริงว่าคือลาหนี
นั่งคอยทางอย่างคนหม่นฤดี
น้ำตาปรี่พี่จ๋าขออย่าไป

พิณจันทร์
๒๑ มกราคม ๒๕๕๗

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ~ขอโทษ~ (อ่าน 4795 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้