กลอนชนะเลิศ
"จรดปากกา..พรรณนาคำว่าแม่"
ประพันธ์โดย...พรานไพร
*******
"จรดปากกาพรรณนาคำว่าแม่"
ด้วยดวงแดสำนึกระลึกหา
คุณผู้ให้กำเนิดเกิดกายา
รจนาเป็นกลอนวอนท่านชม
คำว่า"แม่"ยิ่งใหญ่หาใดเปรียบ
มิอาจเทียบสิ่งใดให้เหมาะสม
โลกยกแม่เป็นใหญ่ใจนิยม
ค่าน้ำนมบ่มภักดิ์รักเจือจุน
ปราชญ์จึงเปรียบผืนฟ้านภากาศ
ต่างกระดาษวาดลงบรรจงสุนทร์
น้ำสมุทรเป็นหมึกจารึกคุณ
ยังมิอาจสมดุลคุณมารดา
เพราะ"แม่"นั้นยิ่งใหญ่ให้กำเนิด
จึงก่อเกิดผู้คนบนโลกหล้า
ให้ชีวิตแก่ลูกผูกเมตตา
จึงควรค่า"พรหมในบ้าน"ขนานนาม
รักอื่นใดไหนเล่าจะเท่าแม่
ยิ่งใหญ่แท้เกินใครในภพสาม
กตัญญูไว้เถิดเกิดผลงาม
ให้สมความรักแม่มีแก่เรา
เมื่อลูกดีเป็นศรีอภิชาติ
หากอนาถทรพีอัคคีเผา
รีบแทนคุณวันนี้ฤดีเนา
ก่อนวันเศร้าแม่จากพรากลูกไป
*******
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
รางวัลรองชนะเลิศ"อันดับที่ ๑"
upic.me/i/22/qmom1
"จรดปากกา พรรณาคำว่าแม่"
ประพันธ์โดย ..บางม่วง
มีคำใดไหนเล่าเทียบเท่า"แม่"
ผู้เลิศแท้แน่รักประจักษ์หนอ
เริ่มทรงครรภ์มั่นถนอมออมรักรอ
แม่ผู้ก่อเกื้อเกิดกำเนิดตน
หยาดน้ำนมบ่มสายใยชีวิต
เชื่อมโยงจิตผูกพันอันก่อผล
ป้อนน้ำข้าวเนารักภักดิ์แดดล
เฝ้าเปรอปรนปกป้องลูกได้สุขใจ
ลูกเจ็บป่วยแม่บริบาลดวงมานหมอง
คอยประคองลุกนั่งระวังให้
เช็ดเนื้อตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมมาใช้
จัดยาไว้ตามหมอสั่งมิพลั้งเลย
เป็นเพื่อนเล่นกันได้มิหายห่าง
เป็นม้าช้างลูกนั่งไปไม่อยู่เฉย
เหนื่อยก็หนุนตักนอนอ้อนจริงเอย
แสนเสบยแม่กล่อมยอมหลับพลัน
แม่จัดให้ได้รับการศึกษา
ช่วงเวลาตามวัยดังใฝ่ฝัน
สู่เป้าหมายอนาคตรุ่งโรจน์กัน
เป็นรางวัลชีวิตสถิตครอง
ทุกภาษาคำใดไหนจักเปรียบ
มิอาจเทียบนิยามงามผุดผ่อง
รักจากแม่แด่ลูกปลูกใจปอง
นับเป็นสิ่งแซ่ซ้องของทุกชน
บางม่วง
๓๐ สิงหาคม ๒๕๕๗
upic.me/i/az/images28
ขอบคุณภาพจาก Internet ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
รางวัลรองชนะเลิศ"อันดับที่ ๒" 
♥♥♥
"จรดปากกา..พรรณนาคำว่าแม่"♥♥♥
(ตอน...
ครรภ์มารดา)
ประพันธ์โดย...
หญิง* * * * *
♥สองมือกราบทาบเท้า
"แม่"เรานี้
หญิงหนึ่งที่ประเสริฐล้ำเลิศค่า
เปรียบมิได้พ่ายสิ้นน้ำดินฟ้า
ขอบูชาถักถ้อยร้อยเรื่องราว
♥เชิญชมครรภ์มารดรก่อนจุติ
เริ่มก่อผลิเลือดก้อนอุทรสาว
ประจำเดือนเคลื่อนคลาดขาดคราคราว
เริ่มรู้ข่าวโชคดีมีดวงใจ
♥สุดแสนปลื้มดื่มด่ำฉ่ำทรวงแท้
คำว่าแม่เริ่มก้องผ่องไสว
เลือดก่อตัวเก็บกักถักสายใย
ครบสี่เดือนรวมได้เป็นกายกลอย
♥ครั่นเนื้อตัวโรยรินลิ้นเฝื่อนฝาด
ปรวนแปรธาตุอาเจียนเวียนหัวบ่อย
แม้อยากเปรี้ยวคาวหวานทานประดอย
ห่วงลูกน้อยในครรภ์อันตราย
♥ซีดเซียวร่างโทรมทรุดมิผุดผาด
แต่พิลาสในจิตโลหิตสาย
คราดิ้นโดนดุ๊บดั๊บขยับกาย
ชื่นมิวายชายหญิงไม่ชิงชัง
♥บรรลุเก้าเดือนรู้สู่ช่วงท้าย
บวมขาซ้ายและขวาล้ายืนนั่ง
แทบอาสัญร้าวรวดเจ็บปวดจัง
ตอนรินหลั่งเลือดลอดคลอดเรามาหญิง
ปล.ตอนที่เราอยู่ในท้องแม่ "หญิง" คิดว่าแม่ลำบากที่สุดแล้วค่ะและต้องทนอยู่คนเดียวไม่มีใครช่วยได้
ไม่เหมือนตอนที่เราคลอดมาแล้ว ยังมีพ่อ+ญาติๆช่วยอุ้มชูได้
ฉะนั้นกลอนบทนี้ "หญิง" จึงขอรำลึกคุณมารดา เน้นแค่ตอนที่อยู่ในครรภ์ค่ะ
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
