แม่จันทร์ทิพย์
....
พลางเข้าห้องจัดแจงผัดแป้งร่ำ
ยืนหน้าง้ำเง้างอดลอดหน้าต่าง
มองหาซิ่นสีสวยสดสำอางค์
เอ๊ะ!สไบลายขวางวางที่ใด

สวมสายสร้อยห้อยคอป้อล๊อกเก๊ต
ล้วนฝังเพชรเม็ดงามยามยิ่งใหญ่
หยิบสีผึ้งทาปากลากมาไป
ขาดเข็มขัดเส้นไหนไหนไม่เข้าที

จับเอาทองเส้นนั้นพันเอวรอบ
กลับมิชอบหยิบเงินเดินหันหนี
นาคเส้นใหม่สวยสมคมคายดี
ยืนลุกลี้ลุกลนรื้อค้นมา

สยายผมยาวย้วยเกล้ามวยยก
ปลายกระดกปรกหลังฝั่งด้านขวา
มะลิขาวราวเพชรเม็ดจินดา
ปักเกษาปลายวนรัดชนกัน

ค่อยค่อยเยื้องอย่างหงษ์ลงซ้นหน่อย
เดินบิดก้นเล็กน้อยค่อยค่อยหัน
คนทั่ววัดคงมองตาเป็นมัน
อยากให้พี่เห็นฉันก่อนผู้ใด

นัดผู้บ่าวข้างบ้านเที่ยวงานวัด
แสนอึดอัดทองหยองผ่องสดใส
อวดร่ำรวยเกินหน้าค่าตาใคร
เดี๋ยวอีไอ้บริวารพาลนินทา
....
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน๊ต